Fran Vancoillie (23) klaar voor laureatenconcert Apero con Fuoco: “Ik kreeg thuis alle kansen voor mijn dromen”

Fran Vancoillie: “Ik vind de connectie tussen muzikanten bij het samen musiceren een uniek proces. Elkaar inschatten en aanvoelen op het juiste moment blijft altijd uitdagend en creatief.” © foto LDW
Redactie KW

Op zondag 11 december schitteren drie laureaten van de Stedelijke Academie voor Muziek en Woord in theater Malpertuis tijdens een concert in de reeks Apero con Fuoco. Een van de drie dames is harpiste Fran Vancoillie, die de liefde voor het bijzondere instrument al vroeg ontdekte.

Elk jaar krijgen de laureaten van de Tieltse muziekacademie die verdergaan in de wereld van de muziek de kans om een concert te verzorgen. Ook Fran Vancoillie hoort in dat rijtje thuis.

Hoe heb je de liefde voor de harp, toch geen evident instrument, ontdekt?

“Ik ben begonnen toen ik 7 jaar oud was. Ik mocht mee naar de harplessen van mijn oudere zus en was gefascineerd door het instrument. De harpjuf, Hannelore Devaere, nam mij elke les even apart en hoewel ik nog geen noten kon lezen, kon ik via een partituur met ingekleurde noten het instrument verkennen. Mijn instrumentkeuze was dus snel gemaakt.”

Wat trekt je dan zo aan in de harp?

“Haar uitgebreide kleurenpalet. Veel mensen kennen de harp als ‘engeleninstrument’ om haar warme, hemelse klanken. Die zijn uiteraard prachtig, maar je kan er nog veel meer klanktechnieken uit halen. Door die diversiteit leent de harp zich als een ideaal instrument voor hedendaagse composities. Wat ik ook zo fijn vind bij harp, is haar eeuwige legato. Want eenmaal je aan een snaar hebt getrokken, blijft deze doorklinken tot de klank langzaam uitsterft of de snaar gedempt wordt.”

Waar geniet je tijdens het muziek maken het meeste van?

“De emoties en stemmingen die muziek kan oproepen. Ik geniet altijd van de reacties van het publiek. Wanneer je bijvoorbeeld merkt dat iemand ontroerd raakt door je spel, weet je zeker dat de muziek goed is binnengedrongen. Daarnaast vind ik de connectie tussen muzikanten bij het samen musiceren een uniek proces. Elkaar inschatten en aanvoelen op het juiste moment blijft altijd uitdagend en creatief.”

Je koos voor een carrière in de muziek. Wanneer wist je dat je hierin verder wilde gaan?

“Tijdens een concertreis in Toscane met de Vooruit van Harelbeke speelden we in Firenze op het Piazza della signoria. Gedurende dat concert stroomde het volk langs alle zijstraten toe tot het plein quasi overstroomde. Dat beeld en de sterkte van hun applaus deden me beseffen hoe universeel muziek is en in welke mate het mensen bijeen kan brengen door te raken. Daar is er bij mij een vlammetje ontsprongen.”

Heb je ooit andere toekomstplannen gehad dan muzikante worden?

“Als kind had ik meerdere beroepen in mijn hoofd: modeontwerpster, archeologe, architecte, schrijfster, actrice, vertaalster, zangeres… Maar ook in dat rijtje stond ‘harpiste’ al vermeld! Uiteindelijk ben ik in het hoger gestart met twee studies tegelijk: Muziek aan het Lemmens en Taal- en Letterkunde aan de KU Leuven. Hoewel ik overtuigd was van mijn keuze voor muziek, was ik toch voorzichtig gezien de ‘onzekerheid’ waarmee de muziekwereld gepaard gaat.”

“Ik geniet van de emoties die muziek kan oproepen”

“De keuze voor Letteren vloeide voort uit mijn voorliefde voor literatuur en talen, in het bijzonder Frans, en mijn passie voor lezen. Ik ben uiteindelijk beide studies blijven combineren, met mijn hoofdfocus op de muziek. Vorig jaar heb ik mijn master in de Muziek behaald, dit jaar zet ik mijn studies verder door het combineren van een master in Kamermuziek, Educatieve Master en het afwerken van Taal- en Letterkunde.”

Hoe reageerden ze thuis op je plannen?

“Heel positief! Ik heb het geluk om twee artistieke ouders te hebben. Als kind hebben ze ons veel culturele bagage meegegeven en alle kansen om onze talenten te laten ontwikkelen. Ze vinden het fijn dat ik me nu verder verdiep in deze boeiende kunstwereld en komen steevast supporteren. Als er dan toch een minpuntje is aan harp, naast het eindeloze stemwerk, is het dat het een hoogst onpraktisch instrument is dat enkel in een lange auto of camionette kan vervoerd worden. Mijn papa heeft me hier zo vaak in geholpen, waar ik nu sta heb ik grotendeels aan hem te danken.”

Heb je nog dromen of ambities?

“Tot nu toe heb ik al veel mooie dingen bereikt met mijn ensembles en orkestervaring. Daarnaast hoop ik nog meer in het buitenland te kunnen optreden met mijn harp, mijn kamermuziekensembles verder uit te bouwen, te focussen op audities én een boek uit te brengen rond Henriette Renié; de harpcomponiste waarrond ik mijn masterproef heb opgebouwd… Stiekem is het mijn droom om ooit alle werken van Renié gespeeld te hebben! Ook zou ik graag wat meer tijd vinden om te reizen, maar vooral wil ik altijd blijven doen wat ik graag doe!” (LDW)

Fran treedt op zondag 11 december op samen met Lara Cannaert (mezzosopraan) en Lisa Parmentier (viool). Ze groeiden samen op en zetten alle drie hun muzikale loopbaan verder aan de LUCA School of Arts campus Lemmens in Leuven. Ze brengen onder andere muziek uit het Franse liedrepertoire. Het concert start om 11 uur. Kaarten kosten 12 euro, leerlingen van de academie betalen 5 euro.

Fran Vancoillie


Privé: Fran (23) woont in Meulebeke met haar ouders Conny Strynck en Kris Vancoillie. Fran heeft een zus, Flore.

Studies en loopbaan: Latijn-Wiskunde aan De Bron in Tielt. Daarna een artistieke master in de muziek (harp) aan LUCA School of Arts campus Lemmens in Leuven. Momenteel studeert ze Taal- en Letterkunde (Frans-Nederlands) aan de KUL, een master in Kamermuziek en een educatieve master (beiden aan het Lemmens).

Vrije tijd: In haar vrije tijd is er ruimte voor Frans tweede muzikale passie: klassieke zang. Ze wordt daarin begeleid door Catherine Vandevelde. Daarnaast tekent en schildert ze graag en houdt ze ervan om in de natuur te vertoeven.