Het stadsarchief heeft er enkele topstukken bij dankzij Paul Bekaert. Het gaat om een tachtigtal oude documenten en brieven – het oudste stuk is een perkament uit 1541 – van het steenrijke geslacht Zantvoorde. Die familie woonde destijds in het herenhuis waar Bekaert vandaag zijn praktijk heeft.
Bekaert woont sinds 1986 in een indrukwekkend herenhuis in de Hoogstraat, dat tijdens de Eerste Wereldoorlog ook de uitvalsbasis van het Duitse opperbevel was. Toen hij bij de aankoop ervan de naam Van Zantvoorde zag staan op de akte, was zijn interesse meteen gewekt. “Ik wist dat er een Van Zantvoordestraat was in Tielt, maar meer niet”, vertelt hij. “Ik wou meer te weten komen over die familie en zo is de zoektocht begonnen. Tussen 1594 en 1855 bleken de Van Zantvoordes een belangrijke rol gespeeld te hebben in Tielt. De leden bekleedden heel wat ambten in de juridische sfeer, zoals griffier, advocaat, notaris en burgemeester.”
De advocaat wijdde door de jaren heen verschillende publicaties aan de familie, samen met de Heemkundige Kring van Tielt. “Na de val van Antwerpen was Jan Van Zantvoorde vanuit Roeselare gevlucht naar Nederland, waar hij trouwde met de dochter van de burgemeester van Tielt. Die twee zijn samen teruggekeerd naar Vlaanderen en zij en hun kinderen gedurende 300 jaar echt wel invloed gehad hebben op de ontwikkeling van Tielt. De familie heeft een indrukwekkend grafmonument op het kerkhof – dat recent werd gerestaureerd – en er staat nog steeds een borstbeeld van burgemeester Albertus Van Zantvoorde in het stadhuis. Op mijn vraag heeft de academie daar een kopie van gemaakt, die hier bij mij in gang staat. In het huis waar de familie vroeger woonde.”
Gevonden in de kelder
De amateurhistoricus vond ook levende nazaten van de familie terug. “In 2015 kwam ik in contact met Denis Van Zantvoorde. Een generatiegenoot van me die in Ukkel woonde. Ik ben hem gaan opzoeken en toen ik begon te vertellen over zijn familie viel hij compleet uit de lucht. Hij vertelde me dat hij in de kelder nog een paar dozen had staan met wat ‘oud papier’ in. Hij was niet erg geïnteresseerd in geschiedenis en had er nog nooit in gekeken. Ik mocht die gerust meenemen. In de dozen zat een schat aan informatie. Het waren een tachtigtal stukken, gaande van aktes tot persoonlijke briefwisseling, sommige zelfs op perkament, compleet mét zegels. Het oudste stuk is van 1541. En ik mocht dat van Denis gerust meenemen. Dolgelukkig was ik. Kort daarna heb ik die man trouwens uitgenodigd in Tielt voor een kleine wandeling doorheen de geschiedenis.”
Adellijke claim
Dat archief, dat Bekaert sinds de dood van Denis in 2016 in z’n bezit had, is voortaan in het bezit van de Stad Tielt. “Het leek me belangrijk om dit voor het nageslacht te bewaren. Per slot van rekening weet je niet wat ermee zal gebeuren als je er zelf niet meer bent. Anderzijds is het ook belangrijk dat de oudere stukken in de juiste omstandigheden worden bewaard. De stadsarchivaris heeft ondertussen alle stukken netjes geïnventariseerd. Eén van de redenen waarom alles zo goed bewaard is gebleven, is omdat de grootvader van Denis Van Zantvoorde destijds koste wat het kost wou bewijzen dat hij afstamde van een adellijke familie, al is me niet duidelijk of hij daar ook in geslaagd is. Feit is wel dat de Van Zantvoordes ook een eigen wapenschild en een eigen zegel hadden. Na de dood van Denis Van Zantvoorde in december 2016 is zijn weduwe zelfs zo vriendelijk geweest me een zegelring met het schild van de Van Zantvoordes te schenken. Een reproductie van dat wapenschild hangt in mijn kantoor.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
