Je kunt er niet meer omheen: de podcast is hip en happening anno 2020. Ook in West-Vlaanderen schieten de online radioprogramma’s als paddenstoelen uit de grond. Ook Dé Krant van West-Vlaanderen kon hierin niet achterblijven. “Daarom riepen we KW KLAPS in het leven, de podcast van KW waarin ik elke week een gemoedelijk klaptje sla met een straffe West-Vlaming”, aldus onze podcastvrouw Stefanie Vandewalle. In deze aflevering is dat met Ruth Desmit van Antigone over ‘Potvolkoffie’.
Deze aflevering speelt zich af op Kortrijkse bodem, waar podcastmaker Ruth Desmit als communicatieverantwoordelijke werkt voor theatergezelschap Antigone. In de marge van het jaarlijkse sociaal-artistiek project volgde ze vijf vaste acteurs. Die persoonlijke verhalen legde ze vast in de podcast ‘Potvolkoffie’.
Hoe kwam je op het idee voor Potvolkoffie?
“Ik was altijd al gebeten door verhalen en het levensverhaal achter bepaalde mensen. Mijn oorspronkelijke plan was om voor het tweejaarlijkse theaterfestival in november een podcast klaar te krijgen. Bij wijze van ‘low profile testcase’ wou ik eerst aan de slag met een kleinschaliger projectje. Zo kon ik me het medium en de specifieke techniek erachter alvast eigen maken. Op die manier ontstond ‘Potvolkoffie’. Gek genoeg slorpte dit oefenproject al zo veel tijd op dat de reeks voor het theaterfestival nog steeds op mijn to-do-lijst staat.”
De verhalen waarmee je aan de slag ging waren soms erg intiem. Risicovol?
“Zeker. Het doel van ons sociaal-artistiek project is net dat de deelnemers hieraan net hun zorgen even achter zich kunnen laten. De schrik om te gaan graven in de problemen van onze acteurs om die dan ook nog eens te gaan ‘tentoonstellen’, zat er dus zeker in. Om een goed evenwicht hierin te vinden, had ik met elke acteur een uitgebreid ‘voorgesprek’. Pas daarna plaatste ik een micro onder hun neus. Hierdoor had ik het risico om minder spontane fragmenten te bekomen, maar het was een grote meerwaarde om de geïnterviewden op hun gemak te stellen, én als achtergrond om het uiteindelijke verhaal te brengen.”
Wat vond je zelf een minder leuk aspect bij het podcastmaken?
“Net zoals een aantal geïnterviewden schrokken bij het horen ervan, vond ik het ook enorm confronterend om mijn eigen stem te horen. Daarom knipte ik overal mijn eigen stem uit de opnames. In het begin kreeg ik ook een ‘technische’ zoektocht te verwerken. In tegenstelling tot video-opnames was ik helemaal niet vertrouwd met audio-opnames. Het duurde een tijdje vooraleer ik het juiste opnametoestel had geselecteerd, ik de juiste interviewtechnieken onder de knie kreeg en me inwerkte in de wijde wereld van het monteren. Dankzij de hulp van mijn collega’s en véél geduld slaagde ik er gelukkig in.”
De volgende aflevering van KW Klaps vind je hier.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier