Poperinge steunt de hulpverlening in Oekraïne: “Op een kunstzinnige manier bijdragen”

De stad Poperinge en de Gemeentelijke Raad voor Ontwikkelingssamenwerking steunen de hulpverlening in Oekraïne door de aankoop van een kunstwerk via Art Against Bloody Shit. Met het project verkopen Willem Vermeersch en zijn Oekraïense echtgenote Olha Hruba kunstwerken en ondersteunen ze zo de medische en humanitaire hulp in Oekraïne.

In 2022 richtten Willem Vermeersch (36) en zijn Oekraïense echtgenote Olha Hruba (32) het project ‘Art Against Bloody Shit’ op. Vorig jaar deed het koppel in deze krant een oproep om hulpgoederen en onderdak te bieden aan Oekraïners. Olha is in 2014 voor haar werk naar België gekomen en kort daarna leerde ze Willem kennen. De liefde hield haar hier. Willem en Olha stapten in 2017 in het huwelijksbootje.

“Er waren twee feesten, één in België en één in Oekraïne. Sommige mensen die op het huwelijk in Oekraïne waren, horen ze nu niet meer. Die mensen hebben de aanvallen waarschijnlijk niet overleefd”, zegt Lena Dekersgieter, moeder van Willem. Samen met haar man Johan Vermeersch woont ze in Kemmel. Lena groeide op in Watou. Willem en Olha wonen met hun zoon Vanya in Mechelen.

“Via het project wordt naar kritische gebieden getrokken waar de NGO’s niet durven naartoe gaan” – Lena Dekersgieter, moeder van Willem

Art Against Bloody Shit

“De vader van Olha woont in Рівне / Rivne, in het Noord-Westen van Oekraïne. Hij kwam via bussen naar België om zijn kleinkind te zien. Hij was 36 uur onderweg. Gelukkig bestaat sociale media en videobellen waardoor er contact is met de familie van Olha”, zegt Lena. Willem heeft een master in beeldende kunst en Olha is een experte inzake mediawetgeving. Het koppel zet zich ook in Mechelen enorm in voor de Oekraïners.

“Kyrill, een Oekraïense collega van Olha, kreeg te horen dat zijn familie in nood was. Zijn zus werd doodgeschoten toen ze de schuilkelder wilde verlaten. De mama en broer van Kyrill zijn ondertussen in België. Met het project Art Against Bloody Shit verkopen Willem en Olha kunstwerken en ondersteunen ze zo de medische en humanitaire hulp in Oekraïne.”

Onze bijdrage ging naar de aankoop van een ambulance. Het voertuig werd aangekocht in Duitsland, opgelapt Lviv en doet nu ook dienst als ambulance in Bakhmut in Oekraïne” – schepen van Cultuur Loes Vandromme

Willem en Olha werken ondertussen hiervoor samen met Jacobs Well Ukraine. “De werken werden gratis gedoneerd door de kunstenaars. Met de opbrengst van de kunstwerken konden ondertussen al drie bestelwagens aangekocht worden die naar Oekraïne trekken met hulpgoederen, medicijnen en generatoren. Er wordt naar kritische gebieden getrokken waar de NGO’s niet durven naartoe gaan. De bestelwagens blijven dan ter plaatse voor noodtransport. Willem en Olha zijn zeer blij dat Poperinge een geste wil doen en hun project wil steunen.”

De Neus

In de zomer van 2022 lichtten ze hun project toe op het Kunstenfestival Watou. “We kregen de vraag hoe we op een kunstige manier konden bijdragen aan de hulpverlening voor Oekraïne. De stad Poperinge kocht het kunstwerk ƏSON (De Neus) van de Oekraïense kunstenares Nika Timashkova. De bijdrage van onze aankoop ging naar de aankoop van een ambulance. Het voertuig werd aangekocht in Duitsland, opgelapt Lviv en doet nu ook dienst als ambulance in Bakhmut in Oekraïne”, zegt schepen van Cultuur Loes Vandromme (CD&V). “Het kunstwerk, een assemblage, krijgt een plaats in het onthaal van het Sociaal Huis in de Veurnestraat. Met de technische dienst zal een permanente plaats gezocht worden waar het werk volledig tot zijn recht kan komen.”

De inspiratie voor het kunstwerk Nose ontstond tijdens de pandemie. “Het werk is ontstaan tijdens de pandemie toen ik merkte hoe het lichaam niet als een geheel werd gezien, maar dat bepaalde delen van het lichaam zoals de neus, dominanter werden en gevaarlijker werden geacht omdat ze het virus konden overbrengen”, licht Nika Timashkova haar werk toe. “Deze fragmentarische perceptie van het lichaam deed me denken aan het satirische verhaal `De Neus’ van de Oekraïense schrijver Nikolaj Gogol. In het verhaal wordt de neus een eigen karakter en loopt zelfstandig JOOP de stad zonder de rest van het lichaam net als in het verhaal tijdens de pandemie leek de neus soms een eigen leven te leiden in de mediavoorstelling.”