Meense glaskunstenaar Erwin Houssin exposeert in Parktuin: “Gebeten door glaskunst”

De zestiende editie van het initiatief Kunstzomer Leiestreek landt dit jaar in Menen. Elke zaterdag en zondag van september kan je tussen 14 en 18 uur genieten van het werk van Erwin Houssin, Lut Pattyn, Palieter en Peter Adams in de Parktuin. Voor Erwin Houssin is het een extra bijzondere tentoonstelling, want hij woont een aantal meter verderop.

Elke zaterdag en zondag van september zal de Meense Parktuin in de Oude Leielaan het decor vormen van een expositie. Kunstenaars Erwin Houssin, Lut Pattyn, Palieter en Peter Adams stellen er hun kunst tentoon in het kader van Kunstzomer Leiestreek. De locatie alleen al belooft de moeite waard te zijn. De Parktuin is een historische tuin met ondergrondse bunker of kazemat, gebouwd tijdens in de periode 1815-1816, toen de Nederlanden zich tegen Frankrijk wilden beschermen.

De Engelsen streefden in die woelige periode naar een evenwicht in Europa. Het Koninkrijk der Nederlanden wou de door de Engelsen gewenste vestingen wel bouwen, maar vroeg de Engelsen om die zelf te financieren. Zo geschiedde. Op de oude vestingen van Sébastien Le Prestre de Vauban, waarvan er nog andere bestaan in de Wieltjesstad, voorzagen de Nederlanders een nieuwe vesting. De miljoenen stenen werden aangeleverd vanuit Ploegsteert. Uiteindelijk werd de vesting nooit gebruikt tijdens een oorlog.

Thuismatch

Ruim twee eeuwen later is het een unieke expolocatie in de Wieltjesstad, ook tijdens de Kunstzomer 2024. Een van de exposerende kunstenaars, glaskunstenaar Erwin Houssin (70), speelt de gehele septembermaand bij wijze van spreken een thuismatch. “Ik woon toevallig een paar meter verder in de straat”, zegt hij tijdens een wandeling tussen zijn werken in de tuin. “Het is leuk om hier te kunnen exposeren. Ik ben zo’n 25 jaar bezig als kunstenaar. Ik was vroeger meubelmaker en rolde later in de kunst. Eerst verdiepte ik me in het beeldhouwen, maar ik geraakte al snel gebeten door glaskunst. Daarvoor ging ik zo’n twintig jaar geleden cursussen volgen. De cursus voor het blazen deed ik in Brugge, maar ik volgde ook een opleiding aan de academie van Harelbeke.”

“Ik maak het liefst geblazen glaswerk, ook al is dat heel fragiel”

Houssin legt uit dat er verschillende manieren zijn om een glaskunstwerk te vervaardigen. Zo spreekt men onder andere over blazen, dripping en casting. Telkens is de uitkomst van het werk volledig anders. “Eigenlijk maakt ik het liefst van al geblazen glaswerk. Dat doe je telkens met iemand anders, dus je kan dan tussendoor wat babbelen. Het is natuurlijk wel heel fragiel werk. Voor deze (wijst naar een kunstwerk, red.) maakte ik bijvoorbeeld vijf versies en eentje daarvan is kapot gegaan.”

Erwin geeft nog mee dat hij meestal een duo vormt met Ben Pattyn. “We moeten altijd met twee zijn. Dat is ten eerste omdat de hoge temperaturen veel te gevaarlijk zijn om alleen te werken en ten tweede om praktische redenen.”

Gloeiend heet

Er wordt dus inderdaad wel gepraat tussendoor, maar best niet te veel. “De temperaturen bedragen bij het maken van een glaskunstwerk zo’n 1000 °C. Om er kleur in te krijgen moet dat zelfs tot 1600 °C gaan. Die halffabricaten voor kleur kopen we wel aan, want wij kunnen zo’n temperaturen niet halen. Sowieso start ik als kunstenaar met een aangekocht halffabricaat, want ik kan geen glas maken uit zand en kalk. Dat duurt minstens een week en moet sowieso door een gespecialiseerde firma worden gedaan.”