Op vrijdag 6 september opent Cultuurcentrum Het Perron de expo ‘Drie schilders’. Een ode aan drie meesters die ons te vroeg ontvielen, maar wiens werk nog altijd springlevend is.
André Vanderhaeghe (2014), Willy De Bever (2020) en Mon Camelbeke (2020) waren drie bijzondere Ieperse kunstschilders, elk met hun heel eigen stijl, thematieken en een indrukwekkend tentoonstellingsparcours. Alle drie overleden ze het voorbije decennium, twee van hen in de stilte van de COVID-periode. Hun werk staat er nog steeds en hun nagedachtenis leeft nog sterk bij hun Iepers publiek: de surreële werken van André, de hyperrealistische schilderijen van Mon en het uitbundige, kleurrijke oeuvre van Willy. Het Perron brengt ze postuum nog eens samen. Een heerlijke, kunstzinnige wandeling door een stukje Iepers kunstverleden.
“De stad Ieper heeft door de jaren heen een rijke traditie opgebouwd op het gebied van kunst en cultuur. De bijdrage van kunstenaars zoals André Vanderhaeghe, Willy De Bever en Mon Camelbeke heeft hierin een onschatbare rol gespeeld. Deze tentoonstelling is niet enkel een eerbetoon aan hun artistieke nalatenschap, maar ook een viering van de blijvende invloed die zij hebben op de culturele identiteit van Ieper”, vertelt Valentijn Despeghel, schepen van Cultuur (Vooruit).
Drie diverse stijlen
Mon Camelbeke (1928 – 2020) was een echte autodidact. Hoewel hij geen formele opleiding volgde, weerhield dit hem er niet van om voortdurend te tekenen en schilderen, vaak met grote precisie. Hij omschreef zichzelf graag als een hyperrealistische symbolist. De schilder woonde enige tijd in Congo en Spanje, waar hij waarschijnlijk beïnvloed werd door Spaanse meesters zoals Dali.
André Vanderhaeghe (1932 – 2014) omschreef zichzelf als een magisch surrealist. Zijn kunst kent vier distinctieve periodes. Zijn vroege werk kenmerkt zich door rood-blauwe surrealistische stukken, waarin hij existentiële vragen verkent. Deze fase evolueert naar sensualisme, met een verschuiving naar pastelkleuren. In de derde periode verdwijnen de figuren en maken droomlandschappen in een fantasmagorische stijl hun entree. De laatste fase van zijn carrière resulteert in designwerk, een verfijning van de voorgaande stijlen.
Willy De Bever (1937 – 2024), een gepassioneerd kunstschilder en autodidact, begon zijn carrière met zwart-wit pentekeningen, litho’s en ontwerpen voor publiciteitsaffiches. In zijn vroege werk waren donkere composities prominent aanwezig, vergelijkbaar met zijn inkttekeningen. Later schakelde hij over op olieverf, waarbij hij steeds meer kleur in zijn schilderijen bracht. Zijn oeuvre varieert van vrolijke tot meer ingetogen scènes. In zijn latere schilderijen schildert hij vooral vrolijke taferelen en kleurrijke feestvierders.
Engagement voor kunst
“Mon, Willy en André zetten zich naast hun eigen kunstproductie ook in voor kunst- en kunstbeleving in de stad. Ze waren supporters van het eerste uur voor de Yper Art-tentoonstellingen. Mon en André zetelden ook jaren in de Commissie Beelden in de Openbare ruimte en de werkgroep beeldende kunst van de Cultuurraad. Alle drie hadden ze bij leven een retrospectieve tentoonstelling, waarbij hun hele oeuvre in beeld werd gebracht. Hun werken zijn terug te vinden in heel wat woonkamers in onze streek. Om deze tentoonstelling te kunnen samenstellen, konden we rekenen op steun en actieve hulp van de drie weduwen: Anne Lernout, Nini Lambert en Yvonne Braem en de hele families Camelbeke, Lernout, De Bever en Vanderhaeghe”, aldus Els Verlinde. (EG)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
