Jan-Bart De Muelenaere: “Een plezante, maar ook heel onzekere wereld”

Komiek, redacteur, scenarist, copywriter en publieksopwarmer Jan-Bart De Muelenaere (39) groeide op in Westrozebeke, maar woont al bijna tien jaar in Ieper, waarvan vier jaar op het Guido Gezelleplein in de spreekwoordelijke schaduw van de Menenpoort. In zijn humor gebruikt hij het monument nog niet, maar zijn thuisstad zelf moet er wel geregeld aan geloven.

Op de affiche van zijn eerste show ‘Over Leven in West-Vlaanderen’ kijkt Jan-Bart De Muelenaere van op een rots toe hoe een grote golf onder andere de Menenpoort verzwelgt. “Ik heb vier jaar niet ver van de Menenpoort gewoond”, vertelt Jan-Bart. “Maar ook tijdens mijn jeugd in Westrozebeke kende ik de Menenpoort al. Zowel in de lagere als in de middelbare school zijn we hier op bezoek geweest.”

Wie je website bezoekt, merkt dat je op veel vlakken actief bent: comedy, presentatie, publieksopwarming, schrijven van grappen, teksten, reviews, columns en scenario’s… Hoe zou je zelf je job omschrijven?

“Dat is een moeilijke. Veel mensen vragen: wat doe jij eigenlijk? Ik doe van alles onder de noemer humor. Nu ligt de focus vooral op een tweede show die in februari 2021 in première gaat. Ik heb nog een jaar om te schrijven, maar krijg al stress.”

Kun je al iets vertellen over die nieuwe show?

“Dat we al een titel hebben: EHBE, Eerste Hulp bij Ergernissen. Ik wilde weer werken met een specifiek thema. Als er nu één thema is waar iedereen van wakker ligt, dan zijn het wel ergernissen. Het moet herkenbaar zijn van begin tot einde. Net zoals bij mijn huidige show zal ik opnieuw werken met rubriekjes.”

Je spreekt in de we-vorm. Werk je samen met andere komieken?

“Je hebt veel collega’s die met schrijvers werken, maar ik schrijf alles zelf. Wat ik wel leuk vind, is om samen te zitten en te babbelen met collega’s over een bepaald onderwerp. Komt er niks, dan is dat niet erg. Maar komt er wel iets, dan kan ik het misschien gebruiken. Ik ga dat nu opnieuw doen met Bert Gabriëls en Sven Eeckman. Sven is misschien minder bekend, maar bijna elke grap die de jury maakt in De Slimste Mens is geschreven door Sven Eeckman. Dat is een kerel die comedy kakt. Verder zal ik ook een babbeltje slaan met David Galle, met wie ik goed overeenkom.”

“Misschien was ik zonder Ieper geen komiek geworden”

Je werkt ook vaak achter de schermen voor televisie.

Dat gaat enerzijds om redactiewerk en anderzijds om publieksopwarming. Voor Mijn Pop-uprestaurant en Huizenjagers heb ik bijvoorbeeld heel lang de voice-overs geschreven, die dan ingelezen werden door de bekendere koppen. Maar ik schrijf ook scenario’s, quizvragen… Iets waar ik bijvoorbeeld heel trots op ben, is De Slimste Scheurkalender, 366 vragen à la De Slimste Mens. Aangevuld met grapjes en weetjes. Samen met Sven Eeckman hebben we dat op een maand gemaakt. Dat was zwoegen, maar zalig werk. Als ik dan dat boek in handen heb, ben ik zo preus. Ik verdien daar mijn geld mee, ongelooflijk toch! Publieksopwarming doe ik onder meer voor uitzendingen van voetbalwedstrijden, De Zevende Dag, Gert Late Night, Zit Er Een Dokter in de Zaal?…”

Hoe zou je zelf je humor omschrijven?

“Zelf hou ik heel erg van harde humor. Ik ben fan van Gunter Lamoot, Piet De Preitere… Mensen die graag de grenzen opzoeken – en soms er keihard overgaan – maar ik weet dat dit niet pakt bij mij. Crowdpleasing is misschien nog de beste manier om mijn humor te omschrijven. Ik denk dat mijn humor toegankelijk is voor iedereen.”

Je woont al tien jaar in Ieper. Voel je jezelf al een Ieperling?

“Voor ik naar Ieper kwam, woonde ik twaalf jaar in Gent. Die eerste dag in Ieper stapte ik binnen bij de bakker met hetzelfde enthousiasme als in Gent, maar ik voelde dat het niet hetzelfde was. Ze keken naar mij van: een beetje dimmen. (lacht) Alsof het oorlogsverleden hier iedereen moet intomen. Het heeft toch een paar maanden geduurd vooraleer ik me kon aanpassen om niet te opdringerig happy over te komen.”

Is Ieper een goede inspiratiebron voor een humorist?

“Jawel. Meer nog: zonder Ieper was ik misschien geen komiek geworden. Ooit heb ik aan mijn vrouw gezegd: als ik binnen de tien jaar geen show heb, dan stop ik ermee. Na acht en een half jaar kreeg ik van Resoc Westhoek de vraag om hun nieuw streekpact – een serieus document van 140 pagina’s – ludiek voor te stellen. Op die tien minuten kreeg ik drie kreeg applaus en meer luide lachen dan ik verwacht had van de burgemeesters in de zaal. Dan is het idee gegroeid om een show over Ieper en de Westhoek te maken. Een maand later hebben we het Perron vastgelegd en hadden we een officiële deadline. Dan weet je dat er daar die avond 550 man gaat zitten. Ik kan je verzekeren dat dat stressen is.”

Wat zijn de plannen voor 2020?

“Veel schrijven aan de nieuwe show, blijven zoeken naar losse opdrachten, ervoor zorgen dat ik slaag voor mijn tweede jaar Kunstgeschiedenis en er ook proberen te zijn voor mijn gezin. De wereld waarin ik werk, is plezant maar ook onzeker. Het belangrijkste is dat ik alleen dingen doe die ik graag doe. Ik zie mezelf niet veertig jaar hetzelfde doen tegen mijn goesting, om er dan thuis over te zagen.” (lacht)