Elf Kortrijkse kunstenaars houden wollige expo ‘Rafelen’ in Texture

Vanaf 18 maart loopt de expositie ‘Rafelen’ in Texture, het product van een samenwerking tussen elf kunstenaars die allen een band hebben met Kortrijk. Of hoe literatuur en textiel verrassend goed samen gaan. “Ik wil met mijn werken huishoudelijke taken in de verf, of beter gezegd, in de wol zetten”, zegt de Kortrijkse kunstenares Shana Coppens.

De tentoonstelling ‘Rafelen’ kadert in het Memento literatuurfestival. Voor het eerst werd papier ingeruild voor doek en gingen elf kunstenaars – passend onder het thema ‘werk en productiviteit’ – minutieus op zoek naar de juiste patronen, passende standen van de naaimachine en een geschikt kleur van wol om een bestaande vormtaal te integreren in dit nieuw medium. “Er was een grote interesse om vanuit ons eigen oeuvre deze uitdaging aan te gaan en te ontdekken hoe textiel een plek kan krijgen binnen ons werk zonder er afbreuk aan te doen. Dankzij verschillende atelierdagen in Texture kregen we een inkijk in nieuwe technieken, elkaars benadering en onze eigen confrontatie met stof”, zegt trekker Flore Deman.

alledaagse

De samenwerking bestaat uit het collectief Lien Anckaert en Lara Jakoba Breine, mixed media storyteller Klaas De Baere, beeldend kunstenaars Merel Van de Casteele, Larissa Viaene en Willem Moreel en illustratoren Elise Vandeplancke, Xavier Truant, Shanna Coppens, Flore Deman en Toon Delanote. Allen met roots in en rond Kortrijk. Shanna Coppens woont en werkt in Kortrijk. Haar (digitaal) werk ontstaat uit imperfecte organische vormen, levendige kleuren en een soms kinderlijke, naïeve sfeer. “Mijn inspiratie komt uit het alledaagse. Met deze illustratie op doek wil ik de huishoudelijke taken in de verf, of beter gezegd, in de wol zetten. Werk loopt nooit op haar einde: de was staat er nog, de ramen moeten nog gelapt worden, alweer vuiligheid op de vloer, de kattenbak moet dringend ververst worden, enzovoort. Na een werkdag staan er nog tal van andere taken op ons te wachten, maar hiervoor hebben we nog amper tijd, dus worden we al snel gestresseerd of moedeloos. Daarom stel ik de vraag: Een schoon leven aan den haard?”