Al sinds het ontstaan van de rock ‘n roll halfweg de jaren vijftig is Oostende een broeihaard van muzikaal talent. Elke generatie heeft zijn lichting van nieuwe enthousiaste muzikanten. De meesten van hen houden het maar een handvol jaren vol, maar sommigen blijven decennia lang muziek spelen. En drukten zo hun stempel op de Oostendse muziekscene. Zoals Serge Feys bijvoorbeeld.
De immer sympathieke Serge Feys is niet in één aflevering te vatten. Hij staat al sinds zijn veertiende op de planken en is nog niet van plan om op muzikaal pensioen te gaan. Het is misschien overdreven te zeggen dat zijn toekomst in de sterren geschreven stond, maar bij zijn geboorte in 1959 komt hij wel in een muzikaal nest terecht. Vader Freddy Feys is dan al enkele jaren de bandleider van Freddy’s Dansorkest, het huisorkest van de drukbezochte danszaal Het Witte Paard in de Van Iseghemlaan. De piepjonge Will Tura zet er net als vele anderen onder leiding van Freddy zijn eerste muzikale stappen.
De appel valt vaak niet ver van de boom in. Als jonge tiener speelt Serge al volop muziek en treedt hij als veertienjarige voor het eerst op. We kennen Serge vandaag als toetsenist en (occasioneel) accordeonist, maar eigenlijk debuteert hij als drummer. Zo speelt hij in het toenmalig orkest van zijn vader The Secrets, maar ook bij de uit Engeland aangespoelde zangeres Sheena Scott. Zij heeft op dat moment een drukbezocht zolderetablissement, The Flemisch Inn, waar ze optreedt voor (Engelse) toeristen en fans.
In 1975 – Serge is dan amper 16 – laat hij de drums voor wat ze zijn en focust hij zich volledig op de toetsen. Hij valt onmiddellijk op door de grote diversiteit aan klanken die hij uit zijn orgel en synthesizer tovert. In 1978 neemt hij samen met het Oostendse zangeresje Linda Triebels een single op. Het noodlot slaat echter toe, want een jaar later wordt Linda, amper 17, dood aangetroffen in bad.
Vanaf 1979 gaat het steeds sneller voor Serge. Hij speelt voor het eerst voor een echt groot publiek van 7.000 man als begeleider van Will Tura op de Brusselse grote Markt. Niet veel later is er een eerste tv-optreden. Samen met The Secrets brengt hij een eerste eigen compositie in de Henk Van Montfoortshow. Serge wordt twintig en mag een week na zijn verjaardag meespelen in Wills orkest tijdens de opnames voor een liveplaat in het casino van Middelkerke.
T.C. Matic
Bij de overgang naar de jaren tachtig is Serge actief bij de symphonische rockgroep Quies die repeteert in de Oostendse Ferrer Club. Daar zijn bij de overgang naar het nieuwe decennium ook Stat-X en het prille T.C. Matic actief. Frontman Arno is op zoek naar een toetsenist en het geluid van Serge zint hem wel. Zo is de eerste bezetting van T.C. Matic een feit. Maar kort na het ontstaan in 1980 lijkt het al mis te lopen voor de prille formatie die een eerste maal split. Arno wil met Serge verder als duo zoals de toen populaire groep Soft Cell. Arno verkondigt dit doodleuk in de bestelwagen na een optreden. De hele groep staat perplex, maar Serge ziet dat plan niet zitten en slaagt erin de brokken te lijmen. Tijdens het Ostend Rock Festival, in Zandvoorde, staat de groep er datzelfde jaar alweer.
Ondertussen werkt Serge ook verder aan zijn skills als producer, onder meer voor de mannen van Revenge 88. Intussen groeit de naam en faam van T.C. Matic en in 1981mogen ze spelen op de festivalweide van Torhout in het kader van Torhout-Werchter.
Volgende week: Serge in de jaren tachtig.
Frank Vermang is de auteur van het boek ‘Oostende::: rock & roll’ over de geschiedenis van de Oostendse muziekscene
Oostendse muziekgeschiedenis
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier