De gitaar laat Misten niet los

Na het intermezzo naar aanleiding van het einde van The Van Jets keren we nog een laatste keer terug naar gitarist Maurice ‘Misten’ Duuvejonck. Sinds dit jaar speelt hij ook bij Stone Age Cadillac. Hij mag dan zestig zijn ondertussen, hij blijft rocken.

In de tweede helft van de jaren negentig worden de nodige plooien tussen de ex-groepsleden rond de Oostendse rocker Dubbe gladgestreken. Het is vooral drummer Luc die boos is vanwege de split van Moonlight Crow een aantal jaar eerder. Maar gelukkig is er Misten. Hij kan met iedereen goed overweg en is een verzoener.

De muzikanten besluiten in 1996 om de naam Revenge 88 van onder het stof te halen. Ze missen echter nog een tweede gitarist. Misten zorgt voor de oplossing: hij speelt op dat moment namelijk ook in een Sex Pistols-tributeband: The Sparkling Pistols. In diezelfde groep op gitaar: Erik Van Biesen van de Gentse groep Gorki en op zang Luc Dufourmont (Idiots, Ugly papa’s, acteur, columnist bij KW). Misten overtuigt Erik om bij te springen.

Er volgen in die periode echter maar een beperkt aantal optredens en ook de eigen band van Misten, PI-JAW, valt stil. Dat is een tegenvaller, want naast gitaar spelen in verschillende bands heeft Misten de smaak te pakken als frontman van een groep. De muzikale honger is groot. Wanneer bij de overgang naar dit decennium de activiteiten met Revenge 88 terugvallen richt Misten zijn pijlen op een nieuwe eigen band: The Taste. Misten, Pascal en Lucsje zijn intussen vrienden voor het leven en zij doen natuurlijk mee. Bassist wordt Bart Decroubele. Er volgt zelfs een album dat opgenomen wordt bij Serge Feys.

Revenge 88

Intussen blijkt dat de kalme periode voor Revenge 88 stilte voor de storm was. In 2006 verbazen ze vriend en vijand door als ‘oudste’ band ooit opnieuw de finale van de Rock Rally te halen en ze gaan in zee met manager Jeroen Carette. Het boeken van optredens gaat nu een pak vlotter en daar zitten ook écht grote shows tussen.

Voor Misten is hét hoogtepunt in die periode een optreden op het Schwungfestival in Roeselare. Ze staan er samen met Status Quo en Alice Cooper op de affiche en het publiek (8.000 man!) gaat uit de bol. Na (alweer) een terugval in het begin van dit decennium, herleeft Revenge 88 in 2014. Misten gaat weer mee het podium op, onder meer voor twee tv-optredens. Eentje op Focus-WTV en eentje op de nationale tv.tijdens Hotel M met Marcel Vanthilt.

Pigeon, Siskin & Stone

Het gaat daarna – jawel – weer bergaf met Revenge 88, maar Misten blijft niet bij de pakken zitten. Pigeon, Siskin & Stone (PSS) is in 2016 zijn nieuw kindje. Pascal schoolt zich om tot bassist en samen met Luc (op drum) brengen ze catchy poprock. De groepsnaam is een Engelse verbastering van hun familienamen. Het komt tot enkele mooie optredens, onder meer in De Grote Post en Zandrock.

En sinds kort speelt de onvermoeibare Misten ook bij Stone Age Cadillac, een heavy blues rockband. Ook met Revenge 88 waren er recent nog een paar optredens. De immer symphatieke Misten is intussen zestig, maar is zijn lange krullen nog niet kwijt en blijft rocken!