Na 44 jaar trouwe dienst hangt adjunct-korpschef Johan Van Massenhove (65) zijn politie-uniform aan de haak. In al die jaren heeft hij alle politiewatertjes doorzwommen, veel ervaring opgedaan, de politiehervorming en internetrevolutie meegemaakt en samengewerkt met fijne collega’s. Maar nu is het tijd voor een nieuw hoofdstuk in zijn leven…
Na zijn legerdienst ging Johan Van Massenhove meteen aan de slag bij de gemeentepolitie van Koksijde. “Op 31 juli 1978 ben ik afgezwaaid en op 1 augustus startte mijn eerste dag bij de politie. Ik denk dat mijn vader, die politieagent was in Oostduinkerke, mij toch wel heeft geïnspireerd. Na mijn proefperiode startte ik mijn eerste jaar Politieschool en werd dan benoemd. Daarna volgde ik de officiële opleiding van het 2de en 3de jaar. In Brussel volgde ik ook de eerste graad criminalistiek en criminologie en ik behaalde ook mijn licenciaatsdiploma criminologie (nu master) aan de KULeuven. In april 1990 werd ik bevorderd tot hoofdinspecteur en datzelfde jaar tot hoofdinspecteur eerste klasse. Op 15 januari 1991 werd ik adjunct-commissaris. Ik heb trouwens het hele politieparcours afgelegd: als politieagent, als motard, bij het interventieteam, als wachtofficier…”
“Met de politiehervorming in 2001 werd ik benoemd in mijn nieuwe graad ‘commissaris van politie’. Dan heb ik een opleiding tot pelotonscommandant gevolgd, wat van pas kwam bij het handhaven van de openbare orde, op voetbalwedstrijden, betogingen enz. Binnen PZ Westkust ben ik nu als adjunct-korpschef al jaren actief en ook als directeur intern toezicht. Toen collega Johan Gheeraert overstapte naar PZ Polder heb ik zijn taak Directeur Operaties erbij genomen. Dat was een hele boterham: ik was verantwoordelijk voor alle grote evenementen, en in onze kustgemeenten zijn er toch wel heel wat! Met de jaren heb ik ook veel zaken zien evolueren en heb ik de revolutie meegemaakt van de telex naar het internet en de smartphone…”
De adjunct-korpschef stelde ook vast dat het aantal inbraken in auto’s en strandcabines de laatste jaren drastisch is afgenomen: “Dat is onder impuls van onze korpschef, het proactieve politiewerk en het goeie interventiewerk van onze mensen die dag en nacht op de baan zijn.”
Ook minder aangename feiten zijn Johan bijgebleven: “Ik herinner mij de enorme brand begin jaren 1980 waarbij heel veel zaken in de vlammen zijn opgegaan en waarbij 1 dodelijk slachtoffer viel. Er was toen ook de moord op een 9-jarig meisje waarbij ik nauw heb samengewerkt in het onderzoek. Na drie dagen hadden we de dader te klissen, het was iemand uit de omgeving! Ook was ik erg onder de indruk van het ongeval van een 5-jarig meisje. Ze was door haar grootouders gestraft en moest op haar kamer blijven. Op een of andere manier is door het raam gekropen en te pletter gevallen…”
Samen met de ordediensten keek Johan elke keer uit naar de grote wielerwedstrijden, de festivals aan zee zoals het ‘kleine Dranouterfestival’… “Ik heb altijd een goede verstandhouding met de collega’s gehad en zal hier nog graag terugkeren”, zegt hij. “In een zwart gat zal ik zeker niet vallen, maar nu is het tijd om aan mijn nieuwe boek te beginnen, waarvan ik momenteel noch de hoofdstukken noch het aantal pagina’s ken. Ik kijk uit naar onze vakanties op de Kaapverdische Eilanden en heb me voorgenomen om op eigen houtje Portugees te leren. En om mijn hersens alert te houden ga ik nog meer Engelse boeken lezen.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
