Zussen van vermoorde Leander Quintyn: “Er moest iemand dood en het werd onze broer”

De familie Quintyn viert de eindejaarsfeesten met een lege plaats aan tafel. Leander Quintyn (32) werd op 6 maart vermoord, dik negen maanden later zitten zijn zussen en ouders nog met veel vragen. Vooral het feit dat het een moord uit pure willekeur was, maakt het nog stukken moeilijker om vatten. “Leander was daar op het verkeerde moment. En mocht hij het niet geweest zijn, dan had de dader wellicht een ander slachtoffer gekozen. En dan had hij een andere familie onmetelijk verdriet bezorgd”, zeggen zijn zussen Kelly (42) en Kim (40).

Kelly Quintyn woont met haar gezin nog in Pittem, ze staat er ook voor de zesde klas. Zus Kim huist met haar gezinnetje in Houthulst. Maar opgroeien deden ze in het centrum van Pittem. “We zijn respectievelijk negen en zeven jaar ouder dan Leander, hij was ons baby’tje toen hij geboren was. Ik weet nog dat ik hem in mijn poppenbuggy legde en er mee rond reed”, herinnert Kim zich nog. “We brielden er ook veel mee.” Kelly: “En ik heb veel voor hem voorgelezen.” Leander had een goede band met zijn zussen. “We gingen door het vuur voor elkaar.”

Leander had een alternatieve kijk op het leven. “Maar het was zeker ook een familieman. Hij kwam graag bij ons over de vloer. De feestdagen, dat was iets waar hij naar uitkeek.”

Op straat doodgebloed

In het weekend van 6 en 7 maart werd de wereld van het gezin van Freddy Quintyn en Linda Neirynck op zijn kop gezet. “Het was rond middernacht toen ik een telefoon kreeg van mijn vader. Mijn man Jochen had de telefoon aangenomen, maar verstond mijn vader niet. Tot ik hem aan de lijn kreeg en daar van mijn vader in tranen te horen kreeg dat onze broer vermoord was. Ik ben in mijn kleren en in mijn auto gesprongen en ben naar de Felix D’Hoopstraat in Tielt gereden, daar was het allemaal gebeurd. De politie was er nog. Leander had zelf de hulpdiensten kunnen opbellen, maar de steekwonden die hij had gekregen bleken fataal. Hij is eigenlijk letterlijk op straat doodgebloed.”

Van de dader was er geen spoor, dat zou ook zeven weken zo blijven. “Eerst en vooral willen we nog eens benadrukken dat we enorm veel respect hebben voor de speurders van de lokale en federale politie, de onderzoeksrechter, de mensen van slachtofferhulp… Die mensen hebben uitstekend hun werk gedaan en houden ons nog op de hoogte van elke evolutie in het dossier.”

Zo’n schriel ventje die een boom van een kerel om het leven hielp… Mocht Leander hem kunnen bedaren hebben, hij zou verteld hebben dat er licht is aan het einde van de tunnel

Maar het was eigenlijk een onbegonnen zoektocht omdat dader en slachtoffer elkaar niet kenden. “Uiteindelijk heeft een berichtje naar zijn broer de dader de das omgedaan. Die broer heeft het aan iemand anders verteld, zo is het aan het licht gekomen. De dader was ervan overtuigd dat hij een perfecte moord had gepleegd. En mocht hij zijn broer niet ingelicht hebben, dan wisten we wellicht nog niets. Dat is ook iets wat we niet begrijpen. Achteraf bleek dat de dader één dag niet is gaan werken en daarna gewoon aan de slag ging. Maar ook die broer, die wist zeven weken lang wat zijn broer op zijn geweten had en ondernam niets. Hij moest toch geweten hebben welk verdriet hij ons bezorgde, er stond iedere dag wel iets in de krant of het kwam op het nieuws. Hij hield zijn mond. Die familie heeft nog geen contact met ons gezocht. Die moeder uitte haar medeleven wel in de media. Maar ik kan me inbeelden dat het voor haar ook een hel is. Haar zoon heeft een moord gepleegd en gaat voor jaren de gevangenis is.”

Jarod D., die enkele jaren geleden met zijn gezin uit het Antwerpse naar Tielt kwam wonen, zegt eigenlijk niet te kunnen verklaren waarom hij de moord pleegde. “Dat geloof ik niet”, zegt Kim. “Hij zat er gewoon met de bedoeling om iemand te doden.” De feiten speelden zich af in de Felix D’Hoopstraat. “Leander was beroepshalve ook tuinman, maar die zaterdag had hij met een vriend een hele dag in diens tuin gewerkt. Om 22.50 uur was hij bijna thuis, toen hij werd verrast. De dader zat achter een betaalautomaat te wachten. Hij moet mijn broer nog enkele meters gevolgd hebben en toen die zich omdraaide, werd hij drie keer gestoken. Die messteken waren fataal. Hij heeft geen kans gehad, hoe snel de hulpdiensten ook ter plaatse waren.”

Proces ten vroegste in 2023

De dader zette het ook op een lopen en ging niet meteen richting zijn woning, maar liep naar de markt. “Dat bleek tijdens de reconstructie. Wij hadden die gast uiteraard nog nooit gezien. Maar het viel op dat het een schriel ventje is. Onze broer mat 1.95 m, was sterk en had enorme handen. Maar hij was de vriendelijkheid zelve. Mocht hij die gast zien komen hebben, hij had hem wellicht overmeesterd om er daarna tegen te babbelen. Leander heeft ook wat gevochten tegen zijn demonen. Hij had die jongeman, die naar eigen zeggen ook donkere gedachten heeft, zeker en vast verteld dat er licht is aan het einde van de tunnel. Maar de dader heeft duidelijk onze broer verrast, hij was kansloos.”

Onlangs raakte bekend dat de aanhouding van Jarod D. nog eens met twee maanden verlengd is. “Dat is de gewone gang van zaken. Er is ons gezegd dat we niet voor 2023 op een proces moeten rekenen. Als een dierbare sterft kun je die ten grave dragen en afscheid nemen. Maar van ons raakt dat niet afgesloten. Wellicht nooit, we hebben ook geen antwoorden en zullen die wellicht ook nooit krijgen. Ook voor onze ouders is dit natuurlijk een enorm klap, ook daar gaat het met ups en downs. Ook onze kinderen (Kelly heeft een dochter van 13, Kim een zoon en dochter van 12 en 10, red.) beseffen maar al te goed wat er gebeurd is. Zelf had ik het vorige week enorm lastig. Ik heb ook lang gedacht dat hij hier weer gewoon langs achter ging komen binnenwandelen.”