Lander Vandekerckhove (41) terug op zijn appartement in Oostrozebeke nadat oude schoolvriend hem er bijna doodstak
Twee weken nadat hij het slachtoffer werd van een bijna fatale steekpartij, is Lander Vandekerckhove (41) terug op zijn appartement waar het allemaal gebeurde. Een oude schoolvriend had hem er langs achter neergestoken. “Een centimeter meer naar links of rechts en ik was er niet meer geweest.”
Lander beseft stilaan dat hij bij de feiten van 26 juni door het oog van de naald gekropen is. Die zondagavond was hij in de namiddag in slaap gevallen in zijn zetel, maar hij werd gewekt door Jeroen V. (42) die plots aan zijn deur stond. Jeroen V. is een oude schoolkameraad van Lander waarmee hij recent terug contact had.
“Die zondag had ik negen gemiste oproepen van hem”, vertelt Lander. “Hij stond aan de deur en was wat kwaad. Ik liet hem binnen en eigenlijk hadden we zelfs niet echt ruzie, maar plots stak hij me neer.”
Niets misdaan
Na de feiten werd V. met de hulp van enkele vrienden van Lander opgepakt en sindsdien zit hij in de cel. “Ik wil hem nooit meer zien”, zegt Lander. “Op de rechtbank zal ik hem nog één keer in de ogen kijken, maar voor de rest heeft hij afgedaan. We kenden elkaar al zo lang en ik heb hem niets misdaan.”
Door de messteek liep Lander een klaplong en een geperforeerde slokdarm op. Hij lag drie dagen op intensieve zorgen in het UZ Gent. “Vooral het gaatje in mijn slokdarm was een probleem, de dokters wisten niet goed wat ze ermee moesten doen.”
Snel buiten adem
“Ik heb zeven dagen niet kunnen eten of drinken. Uiteindelijk konden ze het dichten, maar de dokters zeiden dat ik God mag danken dat ik nog leef. Een centimeter meer naar links of rechts en ik was er niet meer geweest. Door de klaplong ben ik nu nog steeds snel buiten adem: ik kan pas in september terug gaan werken.”
Sinds woensdag is Lander terug thuis in zijn appartement. “Het is misschien raar, maar ik heb er geen trauma aan overgehouden. Ik had het erover gehad met een psycholoog dat ik weleens mijn klop kon krijgen als ik terug thuiskwam.”
“Maar ik ben zodanig blij dat ik nog leef, dat ik me eigenlijk goed voel. Ik heb in het ziekenhuis veel kunnen nadenken, je krijgt een andere kijk op het leven. Ik heb ook veel steun gehad van vrienden.”
“De eerste dagen stond mijn telefoon niet stil, daar heb ik veel deugd van gehad. Nu hoop ik gewoon dat alles zo snel mogelijk achter de rug is.”
(JF)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier