Geen boeiender ras dan het West-Vlaamse, vindt ook Stephanie Coorevits. De schrijfster, psychologe en televisiemaakster laat zich graag inspireren door de West-Vlamingen en hun gewoontes.
Blauw. Zo hemelsblauw, in gouden zonneschijn. Blauw. Vakantieblauw, het kan niet mooier zijn. Tuurlijk kan het mooier Will, want van vakantieblauw is er voor de meesten onder ons deze zomer geen sprake. Mondmaskerblauw? Zeker. Desinfecterende-handgel-blauw? Zoveel als je wil.
Maar geen leuke soorten blauw. Geen azuurblauwezee-blauw. Zoals in de Caraïben bijvoorbeeld. Een paar jaar geleden reisde ik naar Nicaragua en toen vloog ik vanuit de hoofdstad in een heel klein vliegtuigje naar een heel klein eilandje, genaamd Little Corn. Zeven kilometer lang, anderhalve kilometer breed en geen gemotoriseerd vervoer. ‘s Morgens gaven Amerikaanse hipsters er yoga in de jungle, ‘s avonds at ik vers gevangen kreeft op het strand bij een Cubaanse mama en overdag kreeg ik mijn eerste duiklessen van een Canadees koppel. Ze leerden me onder andere hoe ik mijn duikbril aan en af moest zetten onder water (al eens proberen te vloeken op de zeebodem? Ik kan dat!) en ik spotte er mijn eerste haai. Bij zonsondergang spoelde ik al het zweet en zout van mijn lijf onder de buitendouche aan de strandhut, ging op de veranda staan, deed mijn ogen halfdicht zodat ik de felblauwe zee net kon zien en liet me drogen aan de warme zeelucht.
Dragen we nog eventjes dat prachtige blauwe mondmasker in afwachting van een prachtige, vakantieblauwe hemel?
Het was het ultieme vakantiegevoel en tot op de dag van vandaag roep ik dat gevoel op wanneer ik kwaad of gestresseerd ben in de hoop dat het me zal kalmeren (spoiler alert: lukt zelden). Ook laatst niet toen ik las dat een bubbel van 17.000 Berlijnse debielen betoogde voor het recht op ziek worden wanneer ze dat willen. Tuurlijk is het hun recht om ziek te worden. Dat ze creperen voor mijn part. Maar dat is het punt niet, hé? Het punt is dat je met dergelijk egoïstisch gedrag andere mensen ziek maakt die daar níét om vragen en op die manier deze coronahel veel langer laat aanslepen dan in feite nodig is.
Dus nu kan ik wel over vakantieblauw zingen (geen mens die dat wil horen) maar God weet hoelang het zal duren voor ik het nog eens echt zal ervaren. Dus laat ons voor het gemak afspreken dat we de mate van stupiditeit vanaf nu zo laag mogelijk proberen te houden en nog eventjes dat prachtige blauwe mondmasker dragen in afwachting van een prachtige, vakantieblauwe hemel. Oké?
Stephanie
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier