Stephanie: “Mysterieus allemaal, hé, dat niet uitspreken voor wie je stemt?”

Geen boeiender ras dan het West-Vlaamse, vindt ook Stephanie Coorevits. De schrijfster, psychologe en televisiemaakster laat zich graag inspireren door de West-Vlamingen en hun gewoontes.

Tenzij je de afgelopen weken onder een steen hebt geleefd, mag het nieuws dat je zondag naar de stembus moet geen verrassing zijn. Maar in tegenstelling tot een paar maanden geleden lijkt er nu wel meer van af te hangen.

Als ik voor een gemeenteraad moet stemmen dan bereid ik me daar niet al te veel op voor. Meestal hangt er rond die verkiezingen een soort van gezellige dorpsmentaliteit en weet elke inwoner van zijn/haar gemeente wel ongeveer waar het op zal uitdraaien. Zo kan ik me niet voorstellen dat er in mijn vorige heimat, Wevelgem, ooit een andere partij aan het hoofd zal staan dan de CD&V. Wevelgemnaars zijn immers traditionele mensen met christelijke waarden (waarmee ik geenszins wil zeggen dat de gemiddelde bevolking ouder is dan 65, dat is jouw conclusie!). Terwijl het in mijn huidige woonplaats, Kortrijk, barst van de zelfstandigen en een iets liberalere keuze dan voor de hand lijkt te liggen.

Maar nu stemmen we dus voor België en Europa en noem me gerust naïef, ik heb toch het gevoel dat we zo’n stemming serieus moeten nemen. Daarom heb ik opnieuw de stemtest gedaan. Niet dat ik blindelings het resultaat gevolgd zou hebben, maar ik was blij om te zien dat de partij die ik in mijn hoofd had, overeenkwam met het grootste balkje op de test.

Laat het zondag blauw, groen, oranje en rood kleuren, maar geen zwart

Mysterieus allemaal, hé, dat niet uitspreken voor wie je stemt? Samen met het cijfer op de loonbrief is de politieke voorkeur denk ik een van de grootste geheimen onder (West-)Vlamingen. Ik snap ergens wel waarom, mocht ik bij Vlaams Belang uitkomen, ik zou me ook kapot schamen. En ja, ik besef heel goed dat dit een botte uitspraak is en waarschijnlijk is het slimmer om mijn bakkes te houden en objectief te blijven, maar ik vind onverdraagzaamheid nu eenmaal een van de grootste ziektes van onze tijd.

Het heeft geleid tot internationale miskleunen als de brexit en Trump en VB cultiveert dergelijk ziekmakend gedachtegoed. Die (helaas groeiende) partij speelt in op de angst van haar kiezers en ik mag dan nog geen tonnen levenservaring hebben, ik weet wel dat angst een heel slechte raadgever is. Bovendien vind ik dat we binnen de centrumpartijen genoeg sympathieke boegbeelden hebben die, in tegenstelling tot Tom en Dries, wél zullen mogen regeren. Dus laat het zondag blauw, groen, oranje en rood kleuren maar geen zwart. Dat staat zo somber in de zomer.