Stephanie

Geen boeiender ras dan het West-Vlaamse, vindt ook Stephanie Coorevits. De schrijfster, psychologe en televisiemaakster laat zich graag inspireren door de West-Vlamingen en hun gewoontes.

December is voor iedereen een feestmaand maar voor mijn gezin misschien nog een tikje meer dan voor anderen, want wij verjaren allemaal in december. Omdat mijn siblings en ik nu eenmaal West-Vlamingen zijn en dus per definitie zeer efficiënt, hebben we een aantal stelregels bedacht bij het fenomeen ‘verlanglijstje’.

Immers, door scha en schande leerden wij dat het expliciet uiten van je cadeauwensen een must is indien je niet wil eindigen met: een koffer gevuld met 25 soorten badzout terwijl je geen bad hebt, een parachutesprong terwijl het angstzweet je al uitbreekt als je op een trap staat of het meterschap van een Angolese berggeit (Goede doelen zijn tof maar er zijn grenzen).

December is voor iedereen een feestmaand maar voor mijn gezin misschien nog een tikje meer dan voor anderen, want wij verjaren allemaal in december.

Dus:

1. Hou gedurende het jaar een lijst bij van dingen die écht nuttig of wenselijk zijn. Zo voorkom je dat je op het einde van het jaar zonder inspiratie komt te vallen en eindigt met – de horror een verrassing.

2. Vraag nooit (!) om een verrassing. Mijn bomma maakte een paar jaar geleden die fout en dat ging als volgt: aarzelend nam ze haar cadeautje vanonder de kerstboom. Aarzelend omdat de vorm al verraadde dat het níét het gezichtsmasker was dat ze zo graag wilde. Een fles Rioja leek ook al uitgesloten. Neen, het was…

Bomma: “Wat is dat?”

Tante: “Een pastamachine!”

Bomma: “Dat heb ik toch niet gevraagd? Wat ben ik daar nu mee?”

Tante: “Je kan er zelf pasta mee maken…”

Bomma: “Ja, zover was ik al. Maar wat ben ík daarmee? Ik maak toch nooit pasta? Ik eet zelfs geen pasta. Ik eet het liefst patatten. Dat weet je toch wel? En mocht ik dan toch pasta willen, dan ga ik die toch kopen in de winkel, zeker?”

*Weg sfeer*

3. Wees daarom zo specifiek mogelijk bij het opstellen van een verlanglijstje. Op die manier minimaliseer je de foutenmarge. Ik krijg bijvoorbeeld graag al eens een goeie geurkaars. Dus schrijf ik op mijn lijstje: een geurkaars. Geen vanillegeur. Daar krijg ik koppijn van. Iets fris. Dennen of zo. Maar niet van die kunstmatige wc-dennengeur. Een natuurlijke. Je weet wel, zoals de pijnbomen ruiken ‘s nachts tijdens de zomer in Toscane. Een andere hoef ik niet. Bedankt!