Rozijntjesgezicht

Geen boeiender ras dan het West-Vlaamse, vindt ook Stephanie Coorevits. De schrijfster, psychologe en televisiemaakster laat zich graag inspireren door de West-Vlamingen en hun gewoontes.

Over een kleine twee maanden word ik 36. De leeftijd waarop mijn moeder vier kinderen had en ik naar het tweede middelbaar ging. Omdat ik, uiteraard, een enorme puinhoop van mijn leven heb gemaakt, heb ik als gevolg daarvan geen kinderen, geen huis van mezelf maar wel een hele hoop rimpels die schijnbaar in één nacht zijn verschenen.

Daar waar ik vroeger vrolijk een vingertopje Chanel Le Lift op mijn gezicht smeerde en de rimpels als bij wonder opgezogen werden door de luxueuze crème, heb ik sinds kort gemerkt dat alle Chanelcrèmes ter wereld geen soelaas meer kunnen bieden. De huid rond mijn ogen is dun en ziet eruit als zijdepapier dat honderd keer verfrommeld werd. Ik lach heel graag maar ben een beetje bang om het veel te doen aangezien lachen de grachten rond mijn ogen en mond alleen maar dieper maakt.

Waarom geven vrouwen toch niet gewoon toe dat ze botox gebruiken?

‘Hoe doet die f**king Jennifer Aniston dat toch?’ kreun ik luidop als ik haar 51-jarige, strakke, glanzende gezicht bekijk en het vergelijk met mijn 35-jarige rozijntjesgezicht. ‘Zeep en water en veel hydrateren mijn gat’. Want natuurlijk hebben die sterren niet dat soort gezicht door een stuk komkommer op hun ogen te leggen en elke dag Fiji-water te drinken. Ze gebruiken botox. Allemaal. Stuk voor stuk. En ze laten ons, het plebs, geloven dat zij simpelweg over superieur DNA beschikken waardoor wij ons nog wat slechter voelen over ons erbarmelijke genen.

Er bestaat nog altijd een heel groot taboe rond botox en bij uitbreiding elke vorm van plastische chirurgie onder vrouwen. De helft doet het maar weigert het toe te geven. En waarom eigenlijk, denk ik dan? Als je een vrouw écht beter wil laten voelen, zou het toch helpen als al die Hollywoodsterren gewoon toegeven dat die zwoele lippen een gevolg zijn van een klein beetje filler, die platte buik van een procedure die net het omgekeerde beoogt en dat zorgeloze, uitgeruste gezicht niet louter te danken is aan een zijden kussensloop? Wees gewoon eerlijk, denk ik dan, botox is een soort van relaxatietherapie voor je gezicht en als je in dat deel van de wereld woont waar zo’n soort dingen bestaan en je ze kan gebruiken, wees dan blij dat je die optie hebt en doe er niet zo onnodig geheimzinnig over.