Geen boeiender ras dan het West-Vlaamse, vindt ook Stephanie Coorevits. De schrijfster, psychologe en televisiemaakster laat zich graag inspireren door de West-Vlamingen en hun gewoontes.
Wanneer je deze column leest, zijn de kapperszaken weer open en dat schijnt veel mensen razend enthousiast te maken. Ik juich natuurlijk elke stap die ons dichterbij een normaal leven brengt toe maar ik heb mijn kapster niet echt gemist. Eén keer per jaar topt ze mijn krullenbos en voor de rest is daar weinig werk aan. Of dat maak ik mezelf toch wijs.
Heel misschien heeft mijn onverschilligheid ten aanzien van alles wat (hoofd)haar betreft te maken met een trauma uit mijn kindertijd. Ik was dertien, de serie Friends was razend populair en Jennifer Aniston beschikte over De Heilige Graal der Kapsels. Ik moest van mijn moeder mijn haar laten knippen en dacht: ‘Waarom laat ik mezelf niet zo’n haardracht aanmeten? Als het werkt voor Jennifer, zie ik geen enkele reden waarom dat bij mij niet het geval zou zijn.’ Dat zag ik dus verkeerd.
Zie je, ik diende op mijn jeugdige leeftijd nog een belangrijke beautyles te leren en die luidt als volgt: het is niet omdat een van de mooiste vrouwen ter wereld heel goed staat met een kapsel dat jij er even goed mee zal staan. Het hoofd van filmsterren is zo gemaakt dat ze zelfs wegkomen met een coupe militaire. Mijn hoofd is, wel, ánders gemaakt.
In plaats van het kapsel van een filmster had ik de krullen van een poedel
Maar goed, daar zat ik dus bij de kapper. Hoe meer haar er op de grond dwarrelde, hoe meer het tot me doordrong: ‘Dit lijkt in de verste verte niet op het kapsel van Jennifer. Dit begint wél heel hard te lijken op dat van die poedel van hiernaast’. Toen de kapper vroeg hoe hij mijn nieuwe haar diende te föhnen en mijn opties ‘recht of krullend’ waren, antwoordde ik in wat alleen maar gezien kan worden als een vlaag van complete zinsverbijstering ‘krullend’. Alzo de gelijkenis met bovengenoemde viervoeter vervolledigend.
Eens thuis barstten mijn zussen en moeder bij mijn aanblik in een bulderlach uit. Na een minuut of tien wisten ze de tranen uit hun ogen en snikte mijn moeder: ‘Steph, je bent juist een schaap. Wat was in godsnaam je bedoeling?’ ‘Jennifer Aniston’, mompelde ik en stormde naar boven net voor het volgende lachsalvo losbarstte. Misschien dus daarom dat die kappersafspraak volgende week wat mij betreft niet heel erg dringend is. Voor alle anderen onder jullie zonder trauma’s: geniet van de hoofdmassage!
Stephanie
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier