“Luxueus logeren en toch back to basics”

Luxueus logeren in iemands achtertuin, inclusief vijver, sauna en minibibliotheek? Het kan de hele zomer lang in Hertsberge waar The Pop-Up Hotel is neergestreken. Onze man gaf zijn gsm en laptop af en liet zich onderdompelen in de filosofie van het initiatief én de natuur. Maar of hij ook tot rust kwam, omgeven door parende kikkers, jagende vleermuizen en blaffende herten?

“Het voldoet aan alle voorwaarden. Technisch gezien is dit een hotel“, stelt initiatiefnemer Thomas D’hooge wanneer we voor een van de twee tiny houses staan, waarin we de nacht zullen doorbrengen nog vóór de betalende gasten. Zeg trouwens nooit zomaar veredelde houten caravan tegen zo’n tiny house, want er schuilt een hele filosofie achter het concept. In de VS is er een heuse tiny houses-beweging, omdat heel wat mensen er genoeg hebben van de dure vastgoedprijzen, het gebrek aan vrijheid en de negatieve impact op het milieu.

De tiny houses, goed voor zowat 15 m² oppervlakte, hebben een composttoilet, een douche, een keuken met oven, elektrisch fornuis en koelkast, twee zitruimtes, wat opbergkasten, een bed en in ons geval ook nog een heus dakterras. En licht, heel veel licht. Dankzij de grote vensters heb je op geen enkel moment het gevoel dat je afgesloten zit. Zowel binnen als buiten krijg je het gevoel dat je in de natuur opgaat. Het huisje zelf vertoont nog wat schoonheidsfoutjes: de douche is nog niet aangesloten en ook de deur ontbreekt nog, de waterfilterinstallatie ligt bloot, de laminaatvloer ontbreekt nog op de slaapkamer en ook het gebrek aan een opstapje zorgt ervoor dat het eerder klauteren is om binnen te raken. Al geloven we Thomas graag op zijn woord dat hij alles eerstdaags in orde maakt tegen dat de échte gasten arriveren. Het is immers een stevige race tegen de klok geweest. Zes maanden geleden had hij nog niet eens een locatie. Straf!

Van de sauna in de vijver

Ons huisje staat opgesteld aan de oever van een natuurlijke vijver, waar ook een hippe picknicktafel en een kleine barbecue een plaats hebben gekregen. Een boogscheut verderop, nog steeds aan de oever, vinden we een open plaats met een grote, witte tafel, een grote vuurschaal – al mag je technisch gezien geen kampvuur maken – en een grotere barbecue, een sauna en een… bosbibliotheek. Die laatste is een kast uit de kringloopwinkel gevuld met boeken. In de schuiven vind je reddingsvestjes voor kinderen, gezelschapsspelletjes en ander spelmateriaal.

En dat kan je overigens wel gebruiken, want er wordt gevraagd om je gsm af te geven – je krijgt een basismodel in de plaats – , een televisie is er niet en op een draadloze internetverbinding hoef je al helemaal niet te rekenen. “Voel je vrij om naakt de vijver in te duiken als je uit de sauna komt”, lacht Thomas. Maar aangezien het geen gefilterde zwemvijver is én onze douche nog niet aangesloten is, ben ik niet van plan om in bed te liggen stinken. Al moet mijn vrouw niet wanhopen, want beneden in het huisje staat ook een zetelbed, aha!

“Het halve ontbijt komt hier uit de tuin”

Na het eten – een eenvoudige brochette op de barbecue – verkennen we het domein. Het is onderdeel van de twee hectare grote tuin van Lode Bourez en Wini Osteyn, die het stuk spontaan aanboden. “Dit pop-uphotel moet de aanzet zijn om op een gelijkaardige locatie een definitieve variant neer te poten, onder de naam Het Paradijs, waarbij zelfvoorziening centraal staat. Maar naast dat ecologische gedachtegoed staat vooral de rust centraal”, aldus Thomas, bij wie het idee ontstond toen hij na een depressie weer back to basics wilde. Hij was naar eigen zeggen aangenaam verrast over hoeveel mensen in zijn verhaal wilden meestappen; zelfs vanuit Antwerpen en Limburg kwamen de afgelopen weken en maanden vrijwilligers een handje meehelpen.

Wakker worden met de zon

Hij heeft een hele waslijst van mensen en bedrijven die hij wil bedanken, maar niet in het minst de eigenaars van het domein, dat overigens nog een vleermuiskelder én twee coconnen omhelst, gemaakt van gesmolten plastic zakjes en bouwijzers. Daar in- en uitklauteren blijkt een uitdaging, net als het in bed kruipen. Zo dicht bij het plafond slapen… claustrofoben wagen zich er beter niet aan, al werkt het wel behoorlijk op de lachspieren.

Het grote voordeel van de hoogte is ook de beperkte lichtinval, want je wordt rustig – leve de natuur! – wakker met de zon. En met een heerlijk ontbijt overigens, aangeboden door de vrouw des huizes. Zij brengt maar wat graag het zelfgebakken brood, zelfgemaakte honing én heerlijke, mierzoete confituur van de cornus mas-bes uit de eigen tuin. Ook het appelsap is van eigen makelij, de eitjes zijn dan weer vers geraapt. Ze koken en koffie zetten moet je evenwel zelf doen.

Haar man kent de tuin als zijn broekzak, dus vogel-, dieren- en plantenliefhebbers kunnen hier hun hart ophalen. Geef toe, op een gewone camping word je niet wakker gemaakt door het schrapende geluid van de reiger en blaffende herten. Heerlijk, toch? Die komen overigens elke morgen en avond aan het beekje even verderop drinken. “Stilstaan bij de natuur. En onszelf. We doen het te weinig”, besluit Thomas. “Depressies, burn-outs… ik hoop dat we op termijn mensen met ons concept kunnen inspireren. Want we zijn zo verbonden tegenwoordig, via sociale media en internet, maar soms nog te weinig met onszelf en onze omgeving.”

The Pop-Up Hotel is gelegen in de tuin van Beukendreef 22 in Hertsberge en is er nog tot zondag 3 sep-tember. Reserveren kan via www.thepopuphotel.be.