Lieselot Wille: kunst- en gipswerk

Lieselot Wille rolde op een wel heel organische manier de kunstwereld in en voelt zich daar uitstekend in haar sas. Met foam en gips gaat ze op zoek naar de perfecte samenhang van vorm en volume, kleuren en lijnen. Portret van een creatieve duizendpoot met een stoelenverslaving.

Het appartement zes hoog waar Lieselot woont, biedt een mooi zicht op een stukje Oostende en verraadt op zich de liefde van de bewoners voor tijdloos design en kunst. Maar het grootste deel van haar tijd brengt ze door in haar atelier in Middelkerke, waar ze objecten maakt waarvoor vanuit het kunstmilieu alsmaar meer belangstelling groeit. In dat atelier leeft ze zich sinds een paar jaar uit met foam en gips. “Ik bouw met foam – een soort schuim – het werk op om het dan na enige tijd te bewerken met de goede kleuren. Een proces dat tijd en geduld vraagt. Met gips vertrek ik vanuit een andere methode, waarbij de juiste hoeveelheid pigment, gips en water een belangrijke rol speelt. Beide materialen gebruik ik op een heel organische manier, maar ze zijn totaal verschillend op zich.”

Volume creëren

Als tiener al ging Lieselot op zoek naar haar creatieve kant. Kunst intrigeerde haar, ze volgde een creatieve studierichting en ging daarna bij het Belgische label Julia June aan de slag in de opbouw van de etalages. “Daar kreeg ik vrij spel. Ik mocht er verschillende concepten en installaties uitwerken om de kledij op een verrassende manier aan het publiek te presenteren. Een paar jaar terug besloot ik in dat kader iets te doen met mijn fascinatie voor het werk van kunstenaar Bram Bogart. Ik wou net zoals Bogart volume creëren en zo kwam ik bij het idee om foam te gebruiken. En daar verf op toe te passen in bepaalde vormen en lijnen. Deze creaties kon je toen in elk van de zeven filialen, van Hasselt tot aan de kust vinden. En plots kwamen mensen vragen welke kunstenaar ze gemaakt had en of ze die konden kopen.”

Dat – en de vrijgekomen tijd tijdens de lockdown – gaf haar het zetje om door te gaan met experimenteren, haar techniek te verfijnen, te spelen met kleuren en structuren. “Ik ging ook boeken lezen over het materiaal waarmee ik werk en over kunstenaars en ontwerpers die op een gelijkaardige manier werken. Hoe meer ik me erin verdiep, hoe enthousiaster ik word. Deze winter wil ik graag de focus leggen op persoonlijk werk, op groter formaat.”

Sfeer oproepen

Lieselot blijft altijd zoekend en wil nooit twee keer hetzelfde werk maken: “Ik zie mijn ontwerpen vooral als stukken die een interieur kunnen opwaarderen, of er een bepaalde sfeer in oproepen. En daarbinnen kan voor mij veel. Zo vind ik bijvoorbeeld zelf dat een schuimobject boeiend contrasteert met een figuratief werk. Ik maak ook graag stukken voor mensen die een specifieke voorkeur voor kleuren hebben. Ik ga met de mensen op zoek naar hun wensen en op basis daarvan ga ik aan de slag. Ik geniet van zulke opdrachten. Niet alleen het werk op zich, ook het contact met mensen is voor mij belangrijk. Mijn creaties zijn op vandaag enkel te vinden op mijn sociale media. Dat vormt enigszins een drempel, maar ik vind het bijzonder als mensen de moeite doen en zo echte interesse tonen.”

Voor de inrichting van haar eigen interieur snuistert Lieselot graag in kringwinkels rond: “Op zoek naar vintagemeubelen vooral; ik vrees dat ik een stoelenverslaving heb”, lacht ze. “Zo vond ik al een Wassily chair, maar ook een exemplaar van Thonet en zelfs een roze Roly Poly!”