“Een deuk in de motorkap, een barst in de ruit en een video van twee meisjes in een parkeergarage”

Geen boeiender ras dan het West-Vlaamse, vindt ook Stephanie Coorevits. De schrijfster, psychologe en televisiemaakster laat zich graag inspireren door de West-Vlamingen en hun gewoontes.

Ze zeggen wel eens dat West-Vlamingen honkvast zijn. Dat we het liefst onder onze vertrouwde kerktoren blijven wonen. Maar dat geldt niet voor je trouwe columniste. Ik mag graag de wereld verkennen buiten de West-Vlaamse grenzen.

Afgelopen weekend nog, toen vertrok ik met een vriendin voor een paar dagen naar onze hoofdstad. Ik rijd heel graag met de auto en rijden naar Brussel vind ik geen probleem maar rijden in Brussel op het spitsuur is nog net iets anders. Als plattelandsmeisje komt de doolhof van ringen, straten, kruispunten en tunnels die Brussel vormt, eerder overweldigend over.

Het plan was om de auto in de dichtstbijzijnde ondergrondse parking te stallen gedurende 48 uur. Een strak plan en briljant in zijn eenvoud. Het enige waar ik rekening mee diende te houden was dat de garage minstens twee meter hoog moest zijn, anders zou mijn dierbare Discovery er niet in kunnen. Dit gezegd zijnde: ik reed de Rogierparking blijgezind binnen. Er stond geen hoogteaanwijzing dus ik dacht: ‘Kom, we proberen dat’.

Deze video zal je over hier en een dagje vermoedelijk kunnen bewonderen op YouTube onder de noemer: ‘Why women shouldn’t be driving large vehicles’.

Eens binnen zagen we een balk met daarop een stopteken dat zei: ‘1,9 m’. Dat wil dus zeggen: enkel auto’s lager dan 1,9 m mogen hier binnenrijden. Ik wéét dat. Net zoals ik wéét dat mijn auto hoger dan 1,9 m is. Dus wat dacht ik bij mezelf? ‘Kom, we proberen dat’. Weet je waarom ik dat dacht? Omdat ik niet bijster intelligent ben, daarom.

Dus ik rijd – heel voorzichtig – onder de balk en hoor terstond een afgrijselijk getsjierp van metaal op metaal. ‘Ho!’, dacht ik toen heel snugger, ‘dit is geen goed idee. Achteruit dus maar’. Ik probeer mijn auto voorzichtig van onder de balk te manoeuvreren en lift al doende die ijzeren staaf uit haar hengsels waarop het hele gevaarte naar beneden kletst en springbalgewijs een dansje doet op het dak, de voorruit en de motorkap van mijn auto.

Doing, doing… doing. Bij iedere doing slaken mijn vriendin en ik een bijhorend kreetje: “Oh! Oooh!! Ooooohhh!!!”

Resultaat: een deuk in de motorkap, een barst in de ruit en een video van twee meisjes in een parkeergarage die uit een jeep springen en een rood-witte balk weer in zijn hengsels hijsen. Deze video zal je over hier en een dagje vermoedelijk kunnen bewonderen op YouTube onder de noemer: ‘Why women shouldn’t be driving large vehicles’.