Stephanie De Clercq (28) voelt zich nergens meer op haar gemak dan in de broeierige, glazen wereld van dierenopvangcentrum De Zonnegloed in Vleteren. Ze verzorgt er de reptielen en aapjes, ook tijdens weekends.
Stephanie De Clercq (28) voelt zich nergens meer op haar gemak dan in de broeierige, glazen wereld van dierenopvangcentrum De Zonnegloed in Vleteren. Ze verzorgt er de reptielen en aapjes, ook tijdens weekends. Want dit mogen we gerust haar droomjob noemen: “Als je dit niet met hart en ziel doet, hou je het niet lang vol. Dieren verzorgen betekent er zijn in weer en wind, en is fysiek best zwaar. Ook mentaal blijf je ermee bezig, vakantie of niet. Maar voor mij is het alles wat ik ooit wilde. Op familiefeestjes vond je me altijd al eerder bij de hond dan bij de andere kinderen”, lacht ze.
Stephanie voedert de dieren, checkt hun gezondheid en reinigt hun kooien. “In dit centrum werken we hands-of in het belang van de dieren, wat betekent dat we ze niet aanraken. Maar ik wens mijn dieren ‘s morgens allemaal een goeiemorgen. Ik praat tegen hen, hoe gek dat ook klinkt. Want een band opbouwen kan volgens Stephanie ook met een hagedis of slang: “Toen ik begon weigerden enkele dieren te eten, ze waren gehecht aan hun vorige verzorger. Beetje bij beetje heb ik hun vertrouwen gewonnen, herkennen ze mijn stem en reageren ze zelfs op mijn komst.”
Tijdens weekends komt daar ook het contact met de bezoekers bij. “Ik vind ook de interactie met het publiek prettig. Mensen zijn hier altijd heel geïnteresseerd en staan vaak versteld van de schrijnende verhalen die deze getraumatiseerde dieren met zich meedragen.”