Geen boeiender ras dan het West-Vlaamse, vindt ook Stephanie Coorevits. De schrijfster, psychologe en televisiemaakster laat zich graag inspireren door de West-Vlamingen en hun gewoontes.
But if you’re thinking about my baby it don’t matter if you’re black or white. In 1991 deed MJ een verdienstelijke poging om racisme uit de wereld te helpen met Black or White. Het lied werd, naar goede gewoonte, een monsterhit maar hoe getalenteerd ook, veel voorspellende waarde hadden Michaels woorden jammer genoeg niet.
Ik ben natuurlijk een heel geprivilegieerde witte vrouw en heb geen benul hoe het moet voelen om op basis van je huidskleur vernederd, buitengesloten, gediscrimineerd en zelfs vermoord te worden maar ik word zo moe van dat hele debat. Moet werkelijk alles een aanleiding voor controverse zijn? Zelfs de meest basale waarheden?
Ik ben moe van de eindeloze stroom aan domheid en haat
De beweging heet dus ‘Black Lives Matter’. Vrij vertaald: de levens van zwarte mensen tellen. Niet: tellen meer dan andere levens. Gewoon: tellen ook. Dan heb je dus mensen die dat horen en denken: ‘Nope. Sorry, kan ik onmogelijk mee akkoord gaan.‘ Ik heb sowieso geen hoge dunk van Amerikanen, kort door de bocht vind ik het gros gatachterlijk. Maar hoe kan je jezelf nu zo graag horen praten dat wanneer je een gekleurde medemens hoort zeggen dat hij toch ook meetelt, jij antwoordt met: ‘Ja, maar iederéén telt.‘ Tuurlijk telt iedereen, Karen, maar we gaan nog eens spreken wanneer jij aan je mannetje vraagt of hij je graag ziet en hij antwoordt met: ‘Schat, ik zie iederéén toch graag?!‘
En ik heb het niet alleen over Amerikanen. Europa moet met zijn toenemende onverdraagzaamheid niet onderdoen voor het Land van Dom en Dommer. Waarom kunnen we gewoon niet af en toe ons bakkes houden en ja knikken wanneer het een kwestie van basis-medemenselijk respect betreft? Maar het spijt me. Je had vast veel meer zin in een luchtige column over selder of mijn bomma dan in een lange scheldpartij tegen het systeem maar ik ben gewoon heel erg moe. Moe van 2020, van corona, van Amerikaanse dictators vermomd als liberale presidenten en vooral van de eindeloze stroom aan domheid en haat. Als dit jaar ons de das niet omdoet, dan zullen wij elkaar wel kapotmaken. Dus graag een beetje minder Trump en een beetje meer MJ. Want: if you’re thinking about being my brother it don’t matter if you’re black or white.
Stephanie
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier