Geen boeiender ras dan het West-Vlaamse, vindt ook Stephanie Coorevits. De schrijfster, psychologe en televisiemaakster laat zich graag inspireren door de West-Vlamingen en hun gewoontes.
Ik had het met jou, dierbare lezer, graag eens gehad over een van mijn stokpaardjes genaamd ‘de verloren kunst van het beleefd zijn’. Een paar dagen geleden ontving ik in mijn inbox een mail als reactie op mijn moderubriek in een andere weekendkrant. In die rubriek geef ik concrete tips maar veeleer probeer ik in te zetten op het versterken van iemands zelfbeeld.
Een paar weken geleden schreef ik over het fenomeen ‘mannen die vrouwen vergezellen tijdens het shoppen’ en was de conclusie: het is niet nodig om iemands bevestiging te krijgen; als jij iets mooi vindt, dan zou dat meer dan voldoende moeten zijn. Weinig aanstootgevend, dacht ik.
Maar dat dacht ik dus verkeerd, want lezer Rudy vond mijn mening (en ik citeer) ‘Goedkoop en banaal, met andere woorden zoals we vrouwen kennen’. Wat verder schreef hij dat vrouwen niet in staat zijn zakelijke beslissingen te nemen en dat ze, wanneer ze zich in een hoek gedreven voelen, hun toevlucht nemen tot huilen.
Je mening geven wordt vaak verward met de kans om grof, onbeleefd of haatdragend te reageren
Ik vermoed dat Rudy zich bij het schrijven van deze mail beriep op het populaire ‘vrijheid van meningsuiting’. Een recht dat, naar mijn emotionele vrouwelijke mening, vaak verward wordt met de kans om grof, onbeleefd of haatdragend te reageren. Mijn zus, toch een ervaringsdeskundige wanneer het aankomt op het slikken van kak, raadde me aan er vooral niet op te reageren. En dat lijkt inderdaad het gangbare credo te zijn maar is dat wel juist? Want waar ligt de grens dan? Sophie van Reeth, bijvoorbeeld, kreeg als reactie op haar boek over seksueel misbruik te horen dat ‘vrouwen die verkracht worden het altijd zelf gezocht hebben’.
Noem me hopeloos idealistisch maar ik denk dat een samenleving die dergelijke berichten gewoon dient te tolereren, niet zo strak bezig is als het op empathie en intermenselijk respect aankomt. Je hoeft zeker niet altijd akkoord te gaan met iemands mening of iets goed te vinden gewoon omdat het in de media verschijnt maar is het daarom nodig om iemand te beledigen of te kwetsen? Hou dan gewoon je mond, denk ik. Want meer negativiteit, onverdraagzaamheid en haat lijkt me wel het laatste dat we nu nodig hebben.
Stephanie
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier