Auteur, ontwerper en het bekendste mannelijke model van het land: renaissanceman Cesar Casier is van alle markten thuis. En hij heeft iets met West-Vlaanderen: familie van vaderskant en een fabrikant waar het Made in Belgium-verhaal van zijn eigen knitwearmerk vanaf zomer ‘22 zal worden uitgebreid met broeken en hemdjes.
“Als model werk je zeker niet elke dag”, begint Cesar. “Ik heb acht jaar in New York gewoond en dan ben je continu bezig met je carrière. Er is altijd iets te doen: castings, een testshoot, een campagne, events… Je bent non-stop in de weer omdat je daar veel opportuniteiten en kansen krijgt. Ik ben naar België verhuisd nadat ik mijn toekomst hier zag en niet in New York. In België was ik niet dagelijks aan het werk. Ik deed wel shoots, maar er waren ook weken dat ik niet werkte, dus toen sloeg de verveling toe.”
Waar is de glamour?
“Ik wilde gewoon creatief bezig zijn. Tenzij je Kate Moss of Gigi Hadid bent, is model zijn echt geen levensstijl, het is en blijft een job. En die job heeft niet altijd genoeg inhoud. Begrijp me niet verkeerd, wanneer je een internationaal topmodel bent is dat anders. In mijn geval had ik het met periodes superdruk, maar er zaten gerust soms weken tussen dat ik geen enkele job deed. Financieel verdien je vaak genoeg aan die paar jobs, maar voor mijzelf wilde ik iets om mijn creativiteit in kwijt te kunnen. Voor andere mensen is dat model zijn iets glamoureus, terwijl ik zoiets had van: ik zit al twee weken thuis, waar is de glamour? Ik haalde hier zeker niet genoeg voldoening uit. Dat ligt ook aan mijn persoonlijkheid, ik ben vandaag opgestaan om 7.30 uur om te gaan lopen, daarna ben ik naar de fabriek gereden waar ik mijn collectie laat produceren. Ik ben het type persoon dat heel veel in een dag moet doen, om fulfilled te zijn. En dat was mijn grootste irritatie en frustratie aan model zijn, dat je niet elke dag kan werken. Er was ook het aspect van aan mijn toekomst te denken, ik wist ook dat dat modellenwerk niet voor eeuwig ging zijn. Iedereen in mijn omgeving heeft een vaste job en structuur en ik wil kunnen werken wanneer ik wil werken, en het niet van iemand anders laten afhangen. Sinds corona zie ik ook dat ik de juiste beslissing heb genomen. Ik ben een ‘klassiek gezicht’, dus ik word niet geboekt voor de edgy dingen, ik werkte wel veel in het buitenland, maar dat is nu zo goed als volledig weggevallen. Volgende week sta ik in optie voor een shoot in Duitsland, dat doe ik dan gewoon op en af met de auto. Maar wanneer ik veel vergaderingen en meetings heb staan voor mijn merk, dan blijf ik liever in België. Ik kan het dan niet maken om in quarantaine te moeten.”
Mijn grootste irritatie en frustratie aan model zijn is dat je niet elke dag kan werken
“Mijn focus ligt momenteel op mijn knitwear, ik ga nu ook niet van de ene dag op de andere fel verouderen, dus dat modellenwerk pikt wel weer op. Corona is voor mij ook een moment om mij opnieuw uit te vinden en van de stillere momenten gebruik te maken voor iets nieuws. Ik wil zeker graag een nieuwe Model Kitchen uitbrengen. Dat eerste boek heeft mij ook veel bekendheid gegeven in Vlaanderen. Bon, ik kan ook niet alles doen, ik ben een perfectionist, dus ik wil alles 100% tot in de puntjes afwerken. En ik besef ook dat er héél veel kookboeken op de markt zijn, dus als ik er een vervolg aan brei dan wil ik het wel op een originele manier doen. Dat zou dan ook al boek nummer 4 worden voor mij.”
Uniseks en 100% Made in Belgium
“Mijn mama heeft een eigen boetiek in Gent en daar is het voor mijn label ooit begonnen met T-shirts met quotes. De mensen met wie ik nu samenwerk voor mijn knitwearcollecties zijn op een dag bij mijn mama in de winkel binnengewandeld om te shoppen. Ze volgden mijn carrière en zo zijn we aan de praat geraakt om een eigen lijn te lanceren. Zij zijn trouwens de enigen in België die knitwear van a tot z produceren, vanuit Sint-Niklaas. Dan hebben we samen een paar prototypes gemaakt. Ik heb hun kaartje een paar maanden laten liggen, maar ik betrapte mijzelf erop dat ik mijn eigen T-shirts niet droeg. Ik vond ze te speels, want ik ben iemand die vrij sober gekleed gaat. Ik ben dan langsgegaan om te babbelen over die knitwearlijn, en zo zijn we begonnen met drie pulls in drie of vier verschillende kleuren. Die samenwerking loopt nog altijd super. Dochter Chloë is ondertussen ook een goeie vriendin van mij geworden.”
“Het ging allemaal vanaf het begin al heel snel, want ik lag meteen in de bekende designerboetieks in België. Ondertussen zit ik aan een 30-tal verkooppunten. Mijn collectie is ook duurzaam en van hoge kwaliteit, dat zie je wel aan de prijs, maar het is voor mij heel belangrijk om in België te produceren. Momenteel ben ik bezig met de lijn uit te breiden met broeken en hemden, hiervoor werk ik samen met een fabrikant uit Wevelgem. Maar dat is pas voor de zomer van 2022.”
“Van de winkels krijg ik feedback dat het voor de klant echt een verkoopsargument is dat het allemaal hier gemaakt wordt. Sinds corona leeft #shoplocal echt. Het Made in Belgium-verhaal kan in de toekomst alleen maar positief zijn. Mijn merk staat ook voor gendergelijkheid. Gender dicteert de dag van vandaag niet meer hoe je je moet kleden. Vandaar mijn keuze om soms ook genderneutrale stukken te ontwerpen.”
Zelfzeker terug uit New York
“Toen ik jong was ben ik zelf veel gepest, omdat ik wat vrouwelijk was, langer haar had en met mode bezig was. Pas toen ik rond mijn 18de naar New York ben verhuisd, ben ik mezelf beginnen te ontwikkelen. Ik ben die stad daar zo dankbaar voor, want door daar te zijn, ben ik de persoon die ik nu ben. Toen ik terug in België belandde was ik veel wereldser.”
Ik ben blij met wie ik ben, maar ik geloof wel dat het leven makkelijker is als hetero
“Ik heb overal gezeten. Soms maanden aan een stuk. Door die ervaringen ben ik zelfzekerder geworden en kan ik nu ook veel beter met kritiek omgaan. Als kind nam ik alles zo persoonlijk, ik kon zelfs geen kritiek van mijn ouders verdragen en van de juffen al zeker niet. Nu ga ik daar veel beter mee om, ik heb ook geleerd dat kritiek niet altijd persoonlijk hoeft te zijn. Het gaat vaak over een meningsverschil of een andere visie.”
“Met mijn eerste collectie kwam het soms hard aan wanneer een klant zei dat ze een bepaalde kleur niet mooi vond. Ik was zowel de ontwerper als de verkoper, dus ik zag het echt als mijn kindje. Na zoveel seizoenen heb ik daar beter mee leren leven. Nog niet 100%, maar wel beter.”
Socialemediasterren
“De jeugd van nu groeit ook heel anders op dan mijn generatie. Onderwerpen die de LGBTQIA+-community aanbelangen zijn veel meer bespreekbaar geworden, de kranten staan vol. Of er hierdoor minder gepest wordt, weet ik natuurlijk niet. Maar er wordt wel over gesproken. Ik vind het leuk dat we daar openlijk over kunnen babbelen, en dat het meer aanvaard is. Ik ben gay, maar ik geloof wel dat het leven makkelijker is als hetero: ook al leven we in dit jaartal, ook al werk ik in de mode… Maar bon, ik ben wel blij met wie ik ben. Vandaar dat ik blij ben voor de generaties van nu, dat er meer over die thema’s gesproken wordt.”
“Toen ik 12-13 jaar geleden met modellenwerk begon was er nog geen Instagram. Tegenwoordig kom je niet aan de bak als beginnend model als je geen gigantische following hebt. Ik vind dat zo jammer. Gigi en Bella Hadid, Hailey Bieber… Voor mij zijn dat eigenlijk geen echte mannequins, dat zijn socialemediasterren. Ik begrijp dat we moeten evolueren, maar de charme is eraf. Ik moest rondlopen tussen castings met een rugzak met mijn portfolio in, nu wordt dat niet meer gedaan. Het gebeurt allemaal elektronisch. De agents moeten de modellen zelfs niet meer zien, enkel hun socialemediaprofiel telt en daar worden de beslissingen dan over genomen. Ik vind dat een spijtige evolutie. Al ben je de nieuwe Doutzen Kroes, maar je woont in een klein dorp en je bent de dochter van de lokale bakker… vergeet het maar. Maar als je geboren bent in LA en je bent de dochter van een acteur dan krijg je alle kansen. Niemand weet wie de ouders van Cindy Crawford zijn, maar zij is wel een van de meest iconische modellen aller tijden. Ik betrap mijzelf er ook vaak op dat ik op Instagram kijk wanneer ik op zoek ben naar een model voor mijn collectie. Het is verleidelijk om te kiezen voor het meisje met de 10k volgers, want zij heeft een groter bereik, dus daar kan mijn merk ook van mee profiteren. Maar ik probeer er echt op te letten om meer voor authenticiteit te kiezen. Als het model met de 500 volgers een betere match is met mijn concept, dan ga ik voor haar. Als je jezelf op het einde van de dag afvraagt wat je nu die dag op Instagram hebt gezien, ik weet het zelfs vaak niet meer. Ik herinner mij geen enkele post of foto. Alles is zo vluchtig en brainless geworden. Wij stellen onszelf 100 vragen voor we een foto posten. Sta ik er niet lelijk op of is dit niet too much ? En uiteindelijk… Wie kijkt daarnaar?” (Elspeth Jenkins)
De knitwear van Cesar Casier is onder andere te koop bij Basile in Nieuwpoort aan Zee, Louis in Knokke-Heist en Daphnis & Chloe in Kortrijk.
Van dinsdag 15 juni tot woensdag 15 september is er een Cesar Casier pop-up op het Wielingenplein in Knokke-Heist.
www.cesarcasier.com
Wie is Cesar Casier?
– Cesar Casier (32), zoon van een West-Vlaamse papa en Gentse mama, woont in Gent. Hij werd op zijn 17de ontdekt door stylist en creatief directeur Tom Van Dorpe. Al snel belandde hij in New York, waar hij uiteindelijk acht jaar woonde en werkte als model. Zijn doorbraak kwam er met de eerste show van Kris Van Assche voor Dior Homme.
– Naast zijn modellenwerk bouwde hij ook een carrière uit als auteur, bij het grote publiek is hij bekend door zijn boeken Model Kitchen , Cesar’s Kitchen en Trippin ‘ , een reisgids met een stevige dosis mode. In 2016 lanceerde hij een eerste T-shirtlijn rond zijn favoriete oneliners. Ondertussen is de Cesar Casier knitwearlijn een household name in de mooiste boetieks van ons land.
Interview
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
