Pommelien Thijs is niet enkel bekend als actrice van #LikeMe én recent van Knokke-Off, maar natuurlijk ook als een uitstekende zangeres, die in een korte periode in haar muzikale carrière heel Vlaanderen wist te veroveren met haar prachtige stem en wondermooie liedjes. Denk maar aan ’Nu Wij Niet Meer Praten’ haar duet met Jaap Reesema, ‘Ongewoon’, ‘Zilver’ en vrij recent ‘Erop of Eronder’… Pommelien heeft ook een eigen mening, komt daar eveneens soms oprecht voor uit. Het stoort haar niet wanneer niet iedereen met haar visie akkoord gaat. De 22-jarige zangeres is super gelukkig met haar debuutalbum ‘Per Ongeluk’.
In Hotel August in Antwerpen – trouwens, een prachtige locatie! – hadden we een gesprek met Pommelien. Geniet hieronder van onze babbel.
Toen je in #LikeMe speelde, mocht je daar de rol van de onzekere Caro vertolken, terwijl je nu hoort bij de grootste popsterren van Vlaanderen. Hoe zag je jezelf evolueren vroeger en nu? En was dat voor je een moelijke/lastige tijd?
Pommelien: “Ik was 17 toen ik startte met #LikeMe. Dat was sowieso al een groot verschil. Vroeger was het wel meer een soort van uitvoerende functie, wat toen wel heel fijn was. Ik kreeg heel veel coaching waardoor ik wel meer ervaring heb. Nu ben ik daar misschien wel zekerder in geworden en durf ik zelf mee initiatief nemen.”
Was die ‘overgangsfase’ voor je een lastige tijd?
Pommelien: “Neen, eigenlijk niet. Het is niet zo geweest dat ze van de ene dag op de andere zeiden: nu stoppen we ermee. Je weet hoeveel seizoenen er zullen zijn. Je groeit er zelf zowat uit omdat het een middelbare-serie is. En je studeert zelf af. Nu doe ik Knokke-Off. Dat is een serie die ik heel graag zelf zou bekijken, vroeger was dat #LikeMe.”
Wat was optie B voor Pommelien Thijs als er geen #LikeMe was geweest? Was je dan gaan werken?
Pommelien: “Ik denk dat wel. Ik weet niet of ik zou hebben gedurfd om iets in de media te gaan doen. Ik denk dat ik het misschien ergens wel nog zou doen, maar ’t zou gebeuren via een hele grote omweg. Ik zou misschien ook dierengeneeskunde of biologie gaan studeren, denk ik. Ik ben ook heel eventjes gestart met biologie te studeren om te kijken of misschien dit het was maar dat was echt niet te combineren. Ik denk dat ik eerst zou studeren en dan misschien mijn kans zou wagen via The Voice of een ander muziekprogramma.”
Je toch toch kiezen voor de muziek?
Pommelien: “Ja, om in ieder geval te blijven zingen. Professioneel of niet.”
Eén van m’n collega’s zei dat sommige van uw nummers toch een beetje politiek getint zijn. Toen ik daar een verduidelijking op vroeg, sprak hij over ‘Zilver’. Er staat daar blijkbaar een zin in over ‘oude mannen maken wetten over nieuwe vrouwenrechten.” Ben je het ermee eens dat dit een politiek statement is?
Pommelien: “Zeker! ‘Zilver’ is inderdaad misschien een beetje politiek getint. De elementen die erin zitten vind ik zelf zeer correct. Het werd geschreven in Amerika toen het abortusrecht werd teruggedraaid. Ik was er niet echt mee akkoord en vroeg mezelf af wat er aan het gebeuren is. Maar ik heb het geluk om dit te kunnen loslaten via mijn muziek. Dit is een heel leuk iets om dit te laten afbakenen over mij, in plaats om daar interviews over te moeten geven. Om die manier kan ik ook mijn fans mijn mening geven. We kunnen het er maar samen over hebben.”
Vind je het dan soms niet erg dat je kritiek krijgt over wat je zingt of dat social media er vol van staat?
Pommelien: “Natuurlijk is dat niet leuk. Ik probeer altijd dingen te verwerken in mijn muziek waar ik 100% achter sta. Als iemand dat niet leuk vindt of het daar niet mee eens is, dan is het een andere zaak. Ik heb daar geen controle op. Ik probeer me daar ook niet in te veranderen, want het is mijn mening en ik ga dat niet veranderen. Soms durf ik wel eens in discussie gaan. Ik ben geen betweter want ik weet uiteraard niet alles. Dus alles ligt ook een beetje buiten mijn handen, heb ik toch het gevoel.”
Uw album heet ‘Per Ongeluk’. Ben je dan ook ‘per ongeluk’ begonnen met zingen, ‘per ongeluk’ met je solo-carrière gestart, enz?
Pommelien: “Soms voelt het wel zo aan, inderdaad (lacht). Eigenlijk ben ik per ongeluk beginnen zingen door mijn zus. Ze kon heel goed zingen. Ik had vroeger echt een piepstemmetje. Mijn zus heeft me toen wat gecoacht en toen ben ik heel snel producties gaan doen. Maar het voelde altijd wel goed door mijn enthousiasme en door mijn buikgevoel. Ik heb kunnen kiezen van dit is een fijn project, laten we dat gaan doen. Nu zijn we hier en heb ik een plaat gemaakt. Op die manier voelt het wel aan als ‘per ongeluk’, maar ik heb altijd wel stiekem geneigd naar muziek.”
Het duurde ook een hele tijd vooraleer je met een solo-album uitpakte. Hoe komt dat? En dan ook nog net voor de zomer terwijl er al zoveel muziek is uitgekomen?
Pommelien: “De meningen zijn zowat verdeeld. De ene helft van de mensen zegt dat het te lang duurt, en andere zeggen dat het snel is. Ik ben beetje gestopt met luisteren over wanneer de plaat zou uitkomen en ik ben er gewoon aan beginnen werken. Ik wil ook veel live gaan spelen. Ik start met drie shows in de Roma in Antwerpen. Ik heb ook een tour aangekondigd. We gaan ook naar de Cactus in Brugge en dat wil ik vooral doen met mijn eigen plaat. Want ik vind dat ik mijn eigen repertoire moet brengen. Daarom vind ik het ook belangrijk dat mijn plaat voor de zomerdrukte uitkomt, zodat ik het gewoon kan meepakken.”
Het nummer ‘Ongewoon’ gaat over uw eerste keer dat je verliefd wordt op een vrouw. Vind je het nodig dat privélevens zomaar op straat worden gegooid. Zijn dat wel onze zaken? Ongeacht of je nu verliefd bent op een man of een vrouw, als je toch maar gelukkig bent.
Pommelien: “Dat is waar. Zo denk ik er ook over. Aan de ene kant als publiek figuur heb je bepaalde privileges om het gewoon te zeggen zoals het is. Voor mij trek ik wel de lijn dat ik mijn liefdesleven niet direct uitsmijt, maar over het concept praten vind ik fijn. Maar om bijvoorbeeld mijn woonplaats en noem maar op publiek te maken, dat gaat wel iets te ver voor mij. Maar in het geval van ‘Ongewoon’ vind ik het wel makkelijker en ga ik er wel muziek over schrijven.”
Ik sta ook even stil bij ‘Kleine Tornado’, een song waaraan je zus meewerkte. Waarom opteerde je voor een nummer in familieverband?
Pommelien: “Familie is heel belangrijk voor mij. Ik vond het ook heel toepasselijk om dat dit het laatste nummer is van de plaat. Het voelt zowat als thuiskomen. Het is niet op voorhand bedacht om mijn zus erin te betrekken. We zeiden dat wel tegen elkaar dat het ooit wel eens tof zou zijn. Nooit werd het concreet. Ik schreef het wel voor haar. Het voelde wel meteen als een gesprek met haar, dan een nummer voor haar. Het is organisch gegroeid. Ik ben heel blij dat het is gelukt.”
Ga je dan ook jouw zus meenemen naar optredens, zoals Metejoor doet met zijn zus?
Pommelien: “Dat staat niet vast. Ik vind ook aan de ene kant dat het moet gescheiden blijven. Ik wil ook het gevoel hebben als ik thuiskom dat het gevoel van werken stopt. Als ik mijn familie overal meeneem, dan zal ik het gevoel hebben dat ik nooit stop. Het kan misschien wel zijn dat ik ze bij die song misschien wel eens meeneem. Dat kan zeker.”
Je wordt aanzien als een rolmodel voor veel jonge mensen. Zorgt dat voor extra druk, want naast zangeres en actrice eisen bepaalde mensen precies nog méér van je.
Pommelien: “Meestal niet. Het is niet echt een druk, maar ik zie het wel als een reminder om mezelf er bewust over te worden. Ik wil niet dat het mijn hele creatieproces zou bedrukken. Het zit wel sowieso in m’n achterhoofd, maar dat gaat mijn beslissingen niet bepalen. Als ik meedoe aan Knokke-Off zal een groot deel van het jonge publiek dat ik verkreeg via #LikeMe niet meetrekken. En dat vind ik prima zo. Het is ook wel een fijne positie. Het zorgt ervoor dat je op een positieve manier invloed op mensen kan hebben.”
Is je debuutalbum volledig naar jouw wens? Of nu het uit is, zou je al dingen willen veranderen?
Pommelien: “Ik vond het heel erg toen ik het moest gaan afkloppen, want dat moest snel naar de productie omdat de plaat uitkomt op vinyl. Dat is een slot dat je vastlegt bij die fabrikant en heel ver op voorhand moest die plaat binnen zijn. Toen ik de finale go gaf, krijg ik toch wat stressaanvalletjes, omdat ik het toch misschien anders had moeten doen. Ik heb het gewoon laten liggen. Ik ben heel blij. Ik heb geen dingen die ik wil veranderen, allez, toch geen grote dingen.”
Het is echt een clichevraag maar van welke song hou jij het meest vanop het album?
Pommelien: “Ik vind ‘Entertainment’ – de opener – heel leuk. ‘Kleine Tornado’ vind ik ook leuk. Inderdaad, toevallig het eerste en laatste nummer van de cd.”
Op TikTok wordt het nummer ‘Erop of Eronder’ heel vaak gebruikt als audio voor mensen die hun examens moeten afleggen, met de insteek dat het nu ‘erop of eronder’ is voor hun examens. Dit bij wijze van motivatie. Hoe vind je dat mensen jouw muziek gebruiken als motivatie om te studeren?
Pommelien: “Dat is heel grappig en leuk. Ik had het zelf nooit zo gezien want ik studeer niet meer. Dat was grappig omdat – ik wist wel dat er examens waren – en je ziet dan al die video’s verschijnen en zie je wel dat het perfect past, ook in die context. Het is altijd leuk om te zien dat soms een song een bepaald leven gaat leiden.”
We zijn een West-Vlaams weekblad en West-Vlaanderen ken je goed, want je speelt mee in Knokke-Off. Daar speelde je een heel andere soort rol, dan dat je gewoon was in #LikeMe. Een rol met veel intieme scènes. Moest je een knop omdraaien om dat te doen?
Pommelien: “Ik zou verwachten dat ik meer een knop moest omdraaien dan wat het werkelijk was. Uiteindelijk speel je een intieme scène maar je toont niets. Je bent heel goed ingepakt. Als je op een zwemfeest bent, heb je ook niet veel kleren aan. Dat viel goed mee, we werden goed begeleid. Ik had leuke tegenspelers, dan is het ook niet zo raar om die scènes te gaan doen.”
Ken je nog andere plekjes in onze provincie
Pommelien: “Vorige zomer heb ik daar veel tijd gespendeerd, zoals tijdens ‘Zomerhit’, ‘Tien-om-te-Zien’, enz. En in Knokke heb ik zo’n mooie stukjes kust gezien. Ook qua optredens is meer dan de helft aan zee. Ik kom daar ook heel graag in de zomer. Het is daar echt een leuk sfeertje.”
In 2024 doe je een clubtour. Naar mijn mening kies je voor kleine zalen, niet voor grootse zalen zoals bv. de Lotto Arena. Kies je bewust voor een kleinschalige zaal om dan intiemer met je publiek te kunnen omgaan?
Pommelien: “Ik vind dat zeker een fijne manier van spelen. Het Antwerpse Sportpaleis is heel groot en geeft je een episch gevoel. Maar het publiek voel je pas echt in zo’n zalen. Je krijgt zoveel terug. Dat is heel fijn. Ik vind het ook fijn om naar de mensen te gaan. Als we in een grote zaal spelen, verzamelen we de mensen op één plaats.”
Je zal ook in Nederland spelen. Heb je daar geen schrik voor? We horen toch vaak dat wij Vlamingen daar nooit snel worden geapprecieerd terwijl dat omgekeerd wel het geval is?
Pommelien: “Ik was heel verbaasd over de reacties die uit Nederland kwamen. Ik weet wel dat ik daar een paar fans heb en die reageren heel vaak van: Wanneer kom je eens naar Nederland? maar onder mijn post. We gaan dus effectief gaan.”
Vlaanderen is echt klein, hoe probeer jij jou te differentiëren in de muziek die jij maakt?
Pommelien: “Goede vraag! Ik probeer mezelf altijd te nemen als ankerpunt van zou ik het wel fijn vinden. Dat is waar ik naar terugkeer. Wat goed voelt, doe ik.”
Jouw #LikeMe-collega Camille doet het ook ontzettend goed. Spreken jullie elkaar nog wel eens? Geven jullie elkaar wat tips? Of zijn jullie bikkelharde concurrenten?
Pommelien: “Als we het drukker hebben, hoor ik ze minder. Maar de laatste tijd nu wel weer. Ik hoorde ze onlangs nog op haar verjaardag maar toen zat ze in Disneyland. We horen ze nog vaak maar in drukkere momenten beperkt het zich tot die berichtjes van ‘Hey goed bezig, bye!’.”
Hoe probeer jij jouw album te verkopen nu alles zo digitaal is, want grote winsten zijn er niet meer aan te verdienen, denk ik…
Pommelien: “Alles verandert en ik vind het prima zoals het is. Ik kan ook zeggen dat ik mijn geld verdien met acteren en zingen maar dat is niet de insteek natuurlijk. We hebben een onlineplatform gekregen waar muziek echt in opleeft.”
Verschillende van jou nummers kwamen al op één terecht in de Vlaamse Ultratop. Vind je dat zelf normaal want ja, je hoort nu éénmaal bij de top van Vlaanderen dus dit hoort er bij of niet?
Pommelien: “Je weet dat nooit, want je weet niet hoe mensen gaan reageren op een nummer.”
En als dat toch lukt, volgt er dan een feestje met champagne?
Pommelien: “Ja eigenlijk wel. Ik probeer dat stiekem meer achterwege te laten. Ik vind het wel belangrijk, maar ergens ook weer niet omdat het nummer dan niet altijd leeft bij mensen. Als dat volgt, prima, maar ik hoop er ook niet altijd op want dan kan je ook teleurgesteld worden. Maar als het goed is, is het goed.”
Wat staat bovenaan op je lijstje met dingen die je nog wilt bereiken op muzikaal vlak?
Pommelien: “Ik zou graag eens op Pukkelpop of een ander festival spelen. Er is geen haast bij. We zullen wel zien of het er ooit van komt of niet. (PADI & Mervyn)
Vanaf vrijdag 23 juni ligt ‘Per Ongeluk’ in de winkel. De cd kan je ook digitaal downloaden via de grote streamingflatforms. Agenda: www.pommelienthijs.be
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier