“Ik probeer nog de dingen te doen die ik graag doe”: Jilke (18) getuigt in ‘De Tafel van Gert’ over strijd tegen botkanker

“Ik hoef geen spectaculaire reis meer te maken. Ik wil vooral genieten van de kleine dingen.” Dat vertelde Jilke Michielsen (18), de wielrenster die recent te horen kreeg dat haar botkanker terug is, donderdagavond in De Tafel van Gert.
Begin deze maand maakte Jilke Michielsen het slechte nieuws bekend: de botkanker die ze leek te hebben overwonnen, was terug. “De dokter haalde me uit mijn droom. De kanker is terug en als je dat zelf wilt, mag je weer starten met chemo. Deze behandeling is om alles te onderdrukken, weg gaan we de kanker helaas niet meer krijgen”, schreef de Krak van Koksijde op Instagram.
“Toen de dokter mij het nieuws vertelde, geloofde ik het eerst niet. Zeker dat het mijn scans zijn?”
Donderdagavond was Jilke te gast in De Tafel van Gert. Daar vertelde ze uitgebreid over haar nieuwe strijd tegen botkanker. “Als je dat nieuws hoort, dan word je daar stil van. Eerst geloof je dat totaal niet. Zit je vol verbazing voor die dokter, enkele minuten helemaal stil. Zeker dat dit over mij gaat, dat het mijn scans zijn? Natuurlijk wist ik dat de kans bestond dat de kanker zou terugkomen. Ik had dan ook stress voor elke scan, elke dag ben je daar mee bezig. Je leeft echt van scan tot scan.”
Scan vervroegd
Eigenlijk stond de volgende scan pas eind maart gepland. “Maar we hebben die vervroegd, want ik was met pijn aan het fietsen. Ik zag ook aan mijn waarden dat ik niet de waarden trapte die ik in december haalde. Ik wilde dus kijken of er niks mis was. Ik had botpijn, maar ik was elke dag aan het trainen. Je bent op dat moment dus niet zeker of het je botten of je spieren zijn. Het idee dat de kanker terug zou kunnen zijn, duwde ik op die manier weg. Al wist ik ergens wel: het is niet oké wat ik voel.”
(lees verder onder de video)
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Jilke, die één van de grotere wielertalenten van haar generatie is, moest de fiets weer aan de kant zetten. “Ik had te veel pijn. Ook nu zit ik onder de pijnstillers. Op die manier sporten, is niet gezond. Dat was wel moeilijk, want ik was ondertussen weer 24/7 bezig met de fiets. Twee weken nadat ik met mijn behandeling gestopt was, zat ik alweer op de fiets. In het begin was het heel lastig, maar met begeleiding van mijn trainer begon ik weer in de buurt van mijn oude niveau te geraken. Ik boekte snel progressie.”
Positief blijven
Tot de resultaten van de laatste scan binnenkwamen. Een loodzwaar verdict. “Kans op genezing? Nee, die is er nu jammer genoeg niet meer”, aldus Jilke. “Dat is mij ook ooit verteld geweest: als de kanker terugkomt, is het moeilijk om die helemaal weg te krijgen. Dat gaat eigenlijk niet. Ik had dat eerst niet zo goed door. Als dat nieuws binnendringt, is dat toch wel heel moeilijk.”
“Ik probeer het niet te hard te laten binnendringen, anders word ik heel bang”
Of ze bang is, vroeg Gert Verhulst. “Ja. Ik probeer het niet te hard te laten binnendringen, want anders word ik heel bang. Ik probeer dan ook positief te blijven. Ik wil nu vooral van alles genieten. De dingen doen die ik nog wil doen. Een spectaculaire reis hoef ik niet meer te maken, ik geniet vooral van de kleine dingen. Samen zijn met mijn familie en vrienden. Een bucketlist? Nee, die heb ik niet.”
Ook voor Jilkes gezin is de situatie heel moeilijk. “Ze blijven zo sterk mogelijk en steunen mij enorm. Ik wil niet betutteld worden, maar ze gunnen me alles wat ik nog wil doen. Onze band is alleen maar sterker geworden.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier