Is het nu zeezwemmen, in open water of in het zwembad. Katrien Delaender pikt er steeds haar wedstrijden uit. In Rome op het EK zwemmen voor masters werd ze in de leeftijdscategorie 55-59 jaar onlangs drie keer kampioen en was ze goed voor zilver.
In oktober 2010 werd Code Roth voorgesteld. Een ambitieus initiatief van Peter Callant en WTV om negen West-Vlaamse amateursporters klaar te stomen om deel te nemen aan de volledige triatlon in het Duitse Roth. Om dit alles in goede banen te leiden, werd niemand minder dan tweevoudig winnaar in Hawaï of Bruggeling Luc Van Lierde onder de arm genomen. Hij kreeg de opdracht om de ambitieuze triatleten in precies tien maanden klaar te krijgen voor hun grote uitdaging.
“Ik zwom met Luc samen tijdens mijn jeugdjaren bij de Brugse Zwemkring. Hij vroeg mij jaren later of ik interesse had in Code Roth. In 2011 heb ik die triatlon afgewerkt”, vertelt Delaender. “Nadien heb ik nooit meer een triatlon gedaan. Die koersfiets staat er nog altijd. Ik heb mij nu een mountainbike aangeschaft om af en toe eens mee te toeren. Maar voor mijn lichaam blijft zwemmen het beste, zegt ook mijn kinesist Bart Penez.”
Voortdurend trainen
Katrien bleef naar wedstrijden uitkijken om eventueel de nationale records te verbeteren. Zonder het echt te beseffen, verlegde ze haar grenzen. Het aantal trainingsuren werd opgedreven. “Het is ondertussen een gestructureerde organisatie waar ik veel moet voor laten. En er mag niet veel tussenkomen. Ze zeggen mij dat ik moet genieten van andere dingen. Maar dat lukt mij niet. Het is voortdurend trainen, nu zes tot acht keer per week, met ook sessies ’s morgens in het Jan Guillini zwembad vooraleer ik naar mijn werk ga.”
Na Roth nam Katrien een eerste keer deel aan een kampioenschap voor masters, in Eindhoven. Ze behaalde toen twee vijfde plaatsen. “Voor iemand met weinig ervaring viel dat best mee”, vindt ze. “Ik ben nadien naar Londen gegaan en vanaf dan ging de bal aan het rollen. In 2018 volgde Slovenië en in 2019 nam ik een sabbatjaar, maar ik kwam in een comfortzone. Dit was niet voldoende om nog te kunnen meedraaien. Na corona trok ik naar TBT.”
Vorig jaar had 1.250 zwemkilometers op de teller
Bij die triatlonclub doet Delaender nu haar zwemtrainingen. Ook in aanloop naar het EK in Rome waar ze een gouden medaille zwom in zee, 3 kilometer in open water nabij Lido di Ostia. Ze finishte in 40’08. In het zwembad deed ze daar nog een eerste plaats bovenop, op de 800 meter vrije slag in 10:28’27, goed voor een nieuw Belgisch record. En er volgde nog eens goud en een record op de 400 meter vrije slag (5:01’74), plus zilver op de 100 meter vlinderslag (1:12’28).
“In open water ben ik echt wel over de schreef gegaan. De wedstrijd in bad werden 45 kilometer landinwaarts gehouden, in Rome zelf. Tijdens de opwarming van de 800 meter had ik nochtans geen goed gevoel. Door een onweer moesten we nog ruim een uur wachten, strak in dat wedstrijdbadpak. En bij het duiken liep de rechterkant van mijn zwembril dan nog eens vol met water.”
Veiligheid primeert
“Zonder euforisch te zijn, was ik wel Europees kampioen. Ik dacht even om de 400 meter niet mee te doen. En toch ging dat vlot, in tegenstelling tot de 100 meter vlinderslag. Ik was enorm teleurgesteld. De manier waarop. Na 25 meter zat ik al op mijn tandvlees. Ik moest echt sleuren om het einde te bereiken. Wellicht omdat mijn basis in die discipline weg is, want bij TBT doen we voortdurend crawl.”
Delaender vraagt zich nu af of ze verder doet in open water, of toch ook de zwemnummers in bad er wil bijnemen. Al beseft ze heel goed dat open water straks nog slecht op weinig plaatsen kan. “Ik weet niet of het bijvoorbeeld nog goed komt met de Damse Vaart. Iets verderop kan je in Oostkerke terecht. Maar nooit ga ik alleen in open water. De veiligheid primeert. Daarom is De Plas in Sint-Pieters een goed alternatief. Met de Langerei Zwemmers krijg je er zes kansen per week.”
En in bad? Het BK komt er nog aan in Charleroi. “Daar ga ik proberen om op de 800 meter vrije slag een nog betere tijd neer te zetten. Mijn keerpunten en duiken bij de start kunnen beter. En misschien moet ik eens iets anders doen dan zwemmen, of een andere manier van trainen proberen. Ik sta daar voor open, maar of ik dat kan, is een andere vraag. Ik ben zodanig gefocust op dat aantal kilometers. Iedere week moeten het er meer dan 25 zijn of het is niet goed. Vorig jaar had 1.250 kilometers op de teller. Dat is maandelijks 100 kilometer”, rekent Delaender. “‘s Avonds is dat soms tot tien uur en ’s morgens om zes uur sta ik er opnieuw, in Guillini.”
Naast haar vele knappe prestaties heeft Katrien nog een doel. Zo droomt ze ervan om ooit een Europees record te zwemmen. “Is het nu in 60 of 65 plus. Dat zijn toch straffe tijden. Maar als ik nu nog vier jaar dat niveau kan aanhouden… Volgend jaar is er het WK in Japan. Een uitdaging op zich, maar niet voor mijn portemonnee. Dit zou ten koste zijn van vele andere dingen en dat wil ik niet, want behalve een medaille krijg je er niets voor terug. Tenzij de eer en dit jaar een badmuts van de federatie.” (ACR)
Katrien Delaender
Naam: Katrien Delaender.
Leeftijd: 56.
Woonplaats:. Sint-Kruis.
Beroep: zorgkundige in WZC Van Zuylen.
Dochter:. Liesa Vrielinck, woont in Varsenare samen met Jordi Kooiman, zoon van gewezen voetballer Wim Kooiman.
Club:. zwemt momenteel onder een licentie van de Deerlijkse Zwemvereniging en is lid van Triatlon Brugge Team (TBT) en de Brugse Langerei Zwemmers.
Coaches: bij TBT: Gino Minnebo, Mike Bogaert en Griet Van Hoorne.
Palmares: behaalde in 2015 zes nationale zwemtitels in diverse disciplines, in de leeftijdscategorie 40-45 jaar. Ze kreeg hiervoor in Brugge de trofee van sportvrouw. Nadien volgden Europese titels en ereplaatsen op EK’s, zoals in Londen, in Slovenië en onlangs in Rome.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
