Peter Van Vooren, van zwemmer tot chairman CSAL: “Het kanaal overzwemmen was een stunt voor het leven”

Peter Van Vooren anno vandaag. © FRO
Fons Roets
Fons Roets Medewerker KW

Peter Van Vooren is de zoon van tweevoudig kanaalzwemmer Pierre Van Vooren. Zelf zwom hij, als ervaren zeeredder en gedreven watersporter, twee keer het kanaal over in estafette. Sinds meerdere jaren functioneert Peter als bestuurslid en chairman van de Channel Swimming Association Limited.

Peter Van Vooren werd geboren in Oostende op 4 augustus 1963, de dag waarop zijn beroemde vader, Pierre, voor de eerste keer het kanaal overzwom in schoolslag. Zijn mama is Ghislaine Billiet. Hij groeide op in de Nieuwe Koerswijk in Mariakerke. Na een jaar Sportwetenschappen maakte hij de humaniora rond in het Koninklijk Lyceum. In de Rijksnormaalschool van Gent behaalde hij in 1986 het diploma van regent lichamelijke opvoeding. Na zijn vierde seizoen als strandredder aan zee in Bredene, vervulde hij ook zijn legerdienst als KRO bij de Zeemacht in Oostende.

Als interimturnleraar en intern opvoeder heeft hij heel Vlaanderen rondgereisd. Na zeven jaar kon hij terecht in S.T.I.O. de Stedelijke Vakschool in Oostende. Sinds 2000 werkt hij in het vroegere STIMJO, nu Ensorinstituut, eerst als opvoeder en dan als leraar L.O. Hij stond als student en leraar L.O., 36 jaar lang, redder op het strand van Bredene, waarvan zes jaar als hoofdredder. Peter woonde meer dan 20 jaar samen met zijn vriendin, maar sinds zes jaar is hij weer vrijgezel.

Vader Pierre zwom op 4 augustus 1963, de dag dat Peter geboren is, van Franrijk naar Engeland en was de snelste schoolslagzwemmer die de stunt realiseerde in 15u.09. Twee jaar later, in juli 1965, zwom hij de overtocht Engeland-Frankrijk, in zware weersomstandigheden met windkracht 5 en in een recordtijd schoolslag. Hij was toen de tiende zwemmer, die de kanaalovertocht in beide richtingen had gerealiseerd en kreeg daarvoor in 1965 de Trofee voor Sportverdienste in Oostende.

In de genen

“Het zat mij in de genen en toen ik vier jaar oud was, leerde ik zwemmen in de oude thermen”, vertelt Peter trots. “Toen ik zes was, zwom ik verschillende stijlen en, om mijn coördinatie en lenigheid nog te verbeteren, werd ik lid van Turnclub OTV Noordzee. Ik werd geselecteerd voor keurturnen, maar dat was mijn ding niet. Ik schakelde over naar basketbal bij Sunair. Ik was een grote, handige jongen en in basket kon ik mijn mannetje staan, overal in de ploeg. Als miniem koos ik, net als mijn vader, voor de roeisport, eerst bij KRNSO en dan bij de Brugse Roeikring. In de zomer zaten we dagelijks op het water. In skiff won ik wedstrijden in Oostende, Gent en Brussel.”

Op zestienjarige leeftijd koos Peter voor het zwemmen en werd lid van de Vrije Zwemmers. Hij trainde ook om strandredder te worden. “Ik begon in Bredene, maar stapte vlug over naar de Brugse Zwemkring, waar ik waterpolo kon spelen. Ik speelde in eerste klasse, eerst bij Brugge, als student bij Gent en later ook nog drie jaar in Blankenberge. Ik was, dankzij mijn lengte en grote handen, tien jaar lang een prima verdediger.”

“Na 36 jaar staan we nog steeds als eerste op de Belgische erelijst”

Na zijn waterpolopassie keerde Peter terug naar de roeisport, bij Sport Gent. “Ik heb een internationale finale mogen roeien tegen Wim Vanbelleghem, die toen wereldtop was. Roeien was voor mij een complete sport waarin ik fit kon blijven voor mijn job als turnleraar en om in de zomer goed te kunnen functioneren als strandredder. Om mijn sportieve carrière af te sluiten, heb ik nog vijf jaar krachtbal gespeeld bij Koekelare en Fortuna Ichtegem. Ik heb competitie gespeeld tot in 1998.”

Kanaalovertocht

Tijdens zijn studies in Gent en zijn waterpolorage volgde Peter in het spoor van zijn vader. Tweemaal maakte hij deel uit van een estafetteploeg, die de kanaalovertocht realiseerde. “Mijn pa vormde een sterk team van zes zwemmers”, weet Peter. “Na een jaar voorbereiding met training in zee en het zwembad van Oostende en deelnames aan Damme-Brugge, zwommen we in juli 1983 van Engeland naar Frankrijk in 10u.34min. We zwommen elk een uur en wisselden dan. Als vierde zwemmer lag ik twee keer in het water. Voor het team was het een geslaagde prestatie, voor mij bleef het besef dat ik geen solo overtocht aankon. Ik kon niet zo goed tegen de koude.”

Peter nam een eerste keer deel aan een estafette overtocht Engeland-Frankrijk in juli 1983. Het team op het strand met van links naar rechts Adhemar Brysse, Guido De Loore, Jacques Dufour, Christine Lamon, coach Pierre Van Vooren, Jan Geudens en Peter Van Vooren.
Peter nam een eerste keer deel aan een estafette overtocht Engeland-Frankrijk in juli 1983. Het team op het strand met van links naar rechts Adhemar Brysse, Guido De Loore, Jacques Dufour, Christine Lamon, coach Pierre Van Vooren, Jan Geudens en Peter Van Vooren. © FRO

“In 1986 hebben we met een nieuwe ploeg, met onder meer Luc Bossuyt, trainer bij de Vrije Zwemmers en Nathalie Dewaele uit Oostende, nog eens het kanaal overgezwommen. Het was de eerste augustus. De avond voordien was het verschrikkelijk slecht weer en in Engeland hebben we een stapje in de wereld gezet. De dag zelf, tijdens het vroege ontbijt, kregen we een telefoon van onze pilot-begeleider en we vertrokken een uur later, in ideale weersomstandigheden. We hebben de klus geklaard in 8 uren en zeven minuten, meteen een Belgisch record, dat na 36 jaar nog steeds als eerste op de Belgische erelijst staat en als tiende op de wereldlijst! Ik kreeg toen de medaille van Stad Oostende als Oostendenaar en werd gehuldigd in Blankenberge als lid van het waterpoloteam.”

Van het een kwam het ander. Kanaalzwemmer en redder Peter werd in 1986 uitgedaagd om voor de derde maal deel te nemen aan het BK Reddend Zwemmen in Moeskroen. “Ik heb toen drie weken zwaar getraind op de drie proeven: hinderniszwemmen, de pop bovenhalen en boeiwerpen”, vertelt Peter. “Als grote vent met veel werpervaring gooide ik de boei 21 meter ver, 5 meter verder dan de tegenstand, en zo werd ik Belgisch kampioen.”

Chairman

Pierre Van Vooren was lid van The Channel Swimming Association Limited, één van de organisaties die de kanaalovertochten regulariseert. Toen Pierre in 1998 overleden is, heeft Peter de fakkel overgenomen. “Tijdens zijn mandaat bij de CSAL hielp ik mijn vader met aanwijzingen in verband met de overtochten en ik ging regelmatig mee naar de vergaderingen”, vervolgt Peter.

“Na het overlijden van mijn vader werd ik gevraagd om te speechen en de eregasten aan te kondigen tijdens het jaarlijkse diner. In 2007 ben ik lid geworden van het bestuur. In 2009 werd ik gebombardeerd tot de eerste niet-Britse chairman. Dat betekent heel veel werk, het lezen en verwerken van de aanvragen, gemiddeld 160 per seizoen, van mei tot september. Er zijn voor 2023 al 37 aanvragen binnen, van over heel de wereld, meestal solo’s. Ik geef graag gratis advies aan elke zwemmer die het Kanaal wil overzwemmen. Het is een stunt voor het leven!”

Lees meer over:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier