Alec Segaert was de eerste om ons land een Europese medaille te bezorgen, en wat voor een: het gouden plak op de tijdrit bij de juniores. Hij haalde het met vijf seconden voorsprong op landgenoot Cian Uijtebroeckx, de rest van het pak reed minstens 40 seconden langer over het 22 kilometer lange parcours in het Italiaanse Trentino. Met deze titel maakt de Lendeledenaar ook een mooie sprong voorwaarts in het WestSprint-klassement en wordt op slag leider.
Had je verwacht dat je de Europese trui mee naar huis zou mogen nemen?
Ik had er natuurlijk wel eens van gedroomd, maar had nooit gedacht dat het effectief ook zou lukken. Ik wist dat, als ik een topdag had, er veel mogelijk was en ik heel dicht kon eindigen. Maar iedereen weet dat alle puzzelstukjes in elkaar moeten vallen voor zo’n prestatie, en dat was woensdag het geval.
Dit is waarschijnlijk de mooiste triomf uit je carrière tot nu toe, maar nu heb je de lat natuurlijk wel zeer hoog gelegd. Hoe kan je daar nog boven geraken?
Ja, dit is zonder twijfel m’n mooiste prestatie. De vraag is inderdaad wat er nog hoger is? Volgens mij enkel het wereldkampioenschap, waaraan ik dit weekend mag deelnemen, in eigen land dan nog. Ik denk dat ik er in principe ook zeer dicht kan eindigen, de conditie en moreel zitten alleszins goed. Maar goed, het verschil tussen Cian en mij was amper vijf seconden, dat kan gemakkelijk in de omgekeerde richting uitdraaien en dan zou hem dan zeker en vast ook gegund zijn. En natuurlijk zal er nog wel concurrentie van andere landen en continenten komen, dus we zien uiteindelijk wel. Niet te hard van stapel lopen, is de boodschap.
Is WestSprint een doel op zich voor jou? Want nu je daar toch met een mooie voorsprong komt te staan en het seizoen maar ongeveer een maand meer telt, lonkt de eindoverwinning natuurlijk.
Het is geen doel ‘op zich’, maar het zou natuurlijk wel een mooie extra zijn. Ik volg de tussenstand wel geregeld en ik vind het ook mooi om zo de prestaties van je gouwgenoten op de voet te kunnen volgen. Als je ziet welke monsterscores er soms gehaald worden, dan merk je toch wel dat we in West-Vlaanderen op een serieus niveau zitten te rijden.
Wat doe je nog náást de fiets?
Sowieso zijn er nog de studies. Nu ik mijn middelbaar afgerond heb, start ik eind september met hogere studies burgerlijk ingenieur aan KU Leuven. Om de combinatie met de koers haalbaar te houden, zal ik m’n programma kunnen spreiden om geen volledig programma in één jaar te moeten afleggen. Daarnaast zijn we thuis met vier kinderen, daar is er sowieso ook wel altijd iets te doen. Tijd om me te vervelen is er dus niet.
WestSprinter van de Week
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
