Lani Wittevrongel is aan het uitstekend 2019 bezig. In het voorjaar behaalde de Hertsberge eerstejaarsnieuwelinge al een paar toptienplaatsen, maar tijdens de zomermaanden kwam Lani pas helemaal tot ontbolstering. Een keer derde, een keer vierde, een keer tweede… Hoogtepunt was haar zilveren medaille op het Belgisch kampioenschap op de weg in Lendelede. Wat dit allemaal extra straf maakt: het is nog maar de eerste wegcampagne van de 15-jarige renster uit Hertsberge.
Lani Wittevrongel is al een tijdje actief in het wielrennen, maar focuste zich in haar beginjaren voornamelijk op het veldrijden. En dat deed ze niet zonder succes. Zo kroonde ze zich in 2018 nog tot West-Vlaams kampioene bij de eerstejaarsnieuwelingen. Maar ondanks deze knappe prestaties lijkt ze nu toch voor de weg te zullen kiezen. “Goh, een definitieve keuze wil ik nu nog niet maken”, steekt Lani van wal. “Ik zal deze winter nog een beperkt aantal veldritten afwerken als voorbereiding op mijn tweede wegseizoen. Pas daarna denk ik de knoop te zullen doorhakken. Crossen heb ik altijd graag gedaan, maar de weg ligt me misschien toch iets beter. En er staan meer meisjes aan de start, wat het koersen ook een tikkeltje leuker maakt.”
Zonder doelen gestart
Het zou alleszins geen onverstandige keuze zijn, gezien Lani’s sterke debuutjaar. Als eerstejaars hield ze zich knap staande tussen de oudere rensters, verzamelde ze een rits toptiennoteringen en stond ze enkele keren op het podium. “Ik had zelf ook niet verwacht dat het zo vlot zou lopen”, vertelt de nieuwelinge uit Hertsberge. “Ik vatte het seizoen aan zonder enige druk of concrete doelen. Ik wou in eerste instantie vooral bijleren. Maar éénmaal het goed loopt, wil je natuurlijk wel ietsje meer. Als je op het podium kan staan, hoop je ook eens te kunnen winnen. Dat zat er dan wel niet in, maar ik ben zeker tevreden met mijn jaar, met als hoogtepunt mijn zilveren medaille op het Belgisch kampioenschap. Eerst was ik nog ontgoocheld om de gemiste titel, maar nu kijk ik daar met veel trots en voldoening op terug. Het is geen schande om van een toptalent als Marith Vanhove te verliezen. Zij is bovendien een jaartje ouder, dus wie weet is het in 2020 wel raak”, droomt Lani.
Op het BK was ik eerst ontgoocheld om de gemiste titel, maar het is geen schande om van Marith te verliezen
Watersley Ladies Challenge
Tegelijk blijft de renster van het Bike Advice-Itaf CT heel realistisch en bescheiden. Ze beseft dat ze hard moet blijven trainen en er nog verschillende werkpuntjes zijn. Zo nam ze afgelopen weekend deel aan de Watersley Ladies Challenge, een internationale driedaagse in Nederland. Wittevrongel kon er geen topresultaten laten optekenen, maar heeft wel enorm genoten van de ervaring. En opnieuw veel bijgeleerd. “Het was misschien wel de lastigste wedstrijd die ik ooit gereden heb”, blaast Lani. “Op vrijdag stond er een rit in het Tom Dumoulin Bike Park op het programma, met daarin 28 beklimmingen. Dat was behoorlijk afzien en ik had wat last van mijn rug. Daardoor liep het niet echt super. Ook op zaterdag niet, toen we eerst een tijdrit en vervolgens een soort klimcriterium moesten afwerken. 15 hellingen op amper 22,5 km! Begin er maar aan. Op de slotdag, alweer ééntje met veel hoogtemeters, behaalde ik uiteindelijk mijn beste resultaat. Ik werd er 15de en kon zo nog opschuiven naar de 34ste plaats in het eindklassement. Misschien geen uitslag om over naar huis te schrijven, maar ik ben wel ontzettend blij dat ik me heb ingeschreven. Het was ook leuk om eens tegen buitenlandse meisjes te koersen. En het was de eerste keer dat ik een koers van dat niveau betwistte, daar ben ik veel wijzer van geworden. Ik weet nu waar ik sta en dat zorgt ervoor dat ik hongerig blijf. Het is mijn doel om steeds een tikkeltje sterker te worden”, besluit de leerlinge economie-wiskunde aan het Emmaüs van Aalter.
Dames Jeugd
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier