Mathisse Grootaert staat er (bijna) weer

Mathisse Grootaert (17) staat er weer. Na een moeilijk 2017, verstoord door klierkoorts, doet de getalenteerde hardrijder weer van zich spreken.

De parameters kondigden begin 2017 meer en beter aan. Mathisse werd, ten nadele van Nicolas Wernimont de verrassende pistekampioen in de achtervolging. Als hardrijder bevestigde hij op het PK tijdrijden, met een tweede plaats op 18 seconden van Loran Cassaer). En toch was Mathisse er niet gerust in: in de voorafgaande Ronde van Vlaanderen had hij de beteren na 100 kilometer immers moeten laten rijden en dat stelde hem op zijn ongemak. Mathisse werd helaas door de feiten in het gelijk gesteld. Klierkoorts woekerde al langer in zijn vege lijf en het leeuwenaandeel van zijn eerste seizoen ging erin op. Half september waagde hij zich nog wel aan een schuchter heroptreden om met enig competitieritme aan het winterreces te beginnen.

Performante lente

Mathisse pakte het tussenseizoen, waarin hij de Topsportschool inruilde voor het KA Waregem (richting hout) en muteerde van Zannata-Galloo Menen naar Gaverzicht-Glascentra Deerlijk, anders aan. De Blaarmeersen (vierde in het BK achtervolging) waren geen doel meer, maar een middel voor zijn heropstanding op de weg. Als tijdrijder bleef hij onder de verwachtingen: weliswaar tweede op enkele honderdsten van Warre Vangheluwe op het PK, maar slechts twaalfde op het loodzware BK in Vresse-sur-Semois. Met dichte ereplaatsen in Kachtem, Tielt, Gullegem en bovenal een overwinning in Herfelingen op 144 starters kreeg men een performante Mathisse te zien.

“Tijdens de zomervakantie hoop ik mijn volste rendement te halen”

Na een meevallende Ster van Zuid-Limburg zette hij ook zijn zinnen op de Ster van Oost-Vlaanderen. “Jammer dat ik tijdens de aanloopweek ziek was”, zucht Mathisse, die zich in het Zottegemse toch kon waarmaken op de openingsdag: tweede op een kleine vier tellen van Soenens-Booom in de korte ploegentijdrit en ‘s namiddags derde in de rit in lijn. Zijn fraaie positie in de tussenstand kon hij in Sint-Maria-Oudenhove (98ste op bijna vijf minuten van dagwinnaar en nieuwe leider Matthew Van Schoor) niet vasthouden en dus werd hij een teamplayer. In Opbrakel zette hij zijn ploiegmaat Luca Van Boven (tweede in de tussenstand) af bij de tweede tussenspurt die drie bonificatieseconden opleverden enLuca virtueel leider maakte. Voor Mathisse was dat de inspanning te veel, want hij stapte niet veel later af. “Ik was helemaal leeg, door mijn ziektetoestand had ik mij niet terdege kunnen voorbereiden en dat speelde mij parten vanaf de tweede dag.”

“Ik weeg momenteel 75 kg. Mijn mentor, Johan Museeuw, wil dat er nog vijf kilo afgaan”

Mathisse had niettemin aardig zijn steentje bijgedragen tot het individuele (Aaron Stockx dag- en eindwinnaar met de niet onverdeeld gelukkige Thomas Naudts als secondant) en het collectieve succes van Gaverzicht-Glascentra Deerlijk (winnaar van het clubklassement).

Lacs de l’Eau d’Heure

Mathisse verwacht van het kampioenschap van België van komende zondag aan de fraaie Lacs de l’Eau d’Heure (nabij Dinant, Philippeville en Cerfontaine) niet al te veel. “Ook daar zullen de vorm en de omstandigheden veelbepalend zijn”, weet Mathisse uit ervaring, want hij werd drie jaar geleden als eerstejaarsnieuweling tweede (na Lennert Cappan) op het BK in Hooglede-Gits. “Als mij volgende zondag opnieuw zo’n superdag te beurt valt, is er veel mogelijk. Aan een overwinning valt niet te denken. Tegen Remco Evenepoel zal normaal gezien weinig te beginnen vallen, al kan ook hij eens een mindere dag hebben.”

Mentor Museeuw

Mathisse Grootaert is stevig uit de kluiten gewassen. Tijdens zijn quasi sabbatjaar woog hij 80 kilo, dit jaar 75. “Johan Museeuw, mijn mentor, wil dat er nog vijf kilo afgaan”, voegt Mathisse eraan toe. “Wie zou ik zijn om dat tegen te spreken? Over mijn deels geslaagde Ster der Vlaamse Ardennen heeft hij zich nog niet uitgelaten. Dat zal hij sereen doen in de loop van de week. Tijdens de zomervakantie hoop ik mijn volste rendement te halen en mijn zegeteller, die momenteel op één blokkeert, nog wat op te lijsten. Het is mij om het even waar en wanneer ik die volgende overwinning(en) behaal.”

“Het BK? Tegen Remco Evenepoel zal normaal gezien weinig te beginnen vallen, al kan ook hij eens een mindere dag hebben”

Zou de Memorial Igor Decraene in eigen Waregem, waarvan hij de eerste editie in 2016 won, niet het ideale objectief zijn? Zelfs een ereplaats daar zou hem wat vooruithelpen om als belofte een kostbare stek af te dwingen bijvoorbeeld bij het EFC-L&R-Vulsteke van Michel Pollentier en Wim Feys, al zullen die twee hem nog liever zien uitblinken op de hoogtemeters.

(Bernard Callens)