Justin Compernolle (17) wil niets forceren bij uitbouw van wielercarrière

De Torhoutse tweedejaars junior Justin Compernolle (17) is een nuchtere jongen en zijn stiefvader Christophe Warmoes houdt hem nog eens extra met beide voeten op de grond. “Ik ben pas het derde jaar met wielrennen bezig en het loopt prima tot nu toe. Maar ik wil niets forceren bij de uitbouw van mijn carrière.”

Justin woont met zijn moeder Ilse Bisschop (44) en zijn stiefvader Christophe Warmoes (42) in de Guido Gezellelaan in Torhout, waar het tuinhuis is omgetoverd tot een heus materiaalhok voor de jonge wielrenner des huizes. Ilse en Christophe gaan naar zowat alle koersen mee, net als Justins vader Marc Compernolle (45), die in Zedelgem woont. Aan supporters en begeleiding geen gebrek.

Opkijken naar Bjarne

Justin volgt het zesde jaar sociale en technische wetenschappen aan het Technisch Instituut Sint-Vincentius in Torhout. Studies waarin hij zich goed kan vinden, al is zijn grote dada het wielrennen.

“Ik kan goed afzien, als het moet. Laat een wedstrijd maar flink lastig zijn”

Stiefvader Christophe heeft jarenlang gevoetbald, maar schakelde na een zware blessure noodgedwongen op het fietsen over. Hij werd lid van de Torhoutse wielertoeristenclub WTC Flandria Sportief en leerde zo gewezen wielrenner Chris Vanacker en diens zoon Bjarne Vanacker kennen, de talentvolle renner die begin november vorig jaar in zijn slaap gestorven is. “Ik ging al eens mee naar Flandria Sportief en begon voor Bjarne te supporteren”, aldus Justin. “Ik keek enorm naar hem op. En zo ben ik, nog net als eerstejaars nieuweling, zelf met koersen begonnen. De dood van Bjarne heeft me enorm aangegrepen. Ik ben er nog altijd ondersteboven van als ik eraan terugdenk.”

Twee zeges

Justins start bij de nieuwelingen verliep voortreffelijk. “Eerst was het een kwestie van de koers uit te rijden, maar vanaf mijn derde wedstrijd begon het al behoorlijk te vlotten. Ik wou vooral de nodige ervaring opdoen. Als tweedejaarsnieuweling kon ik twee overwinningen op mijn palmares schrijven: in Ruiselede en Veldegem. Doorgaans presteer ik het best in een sprint na een lastige koers. Ik ben iemand die zijn pedalen niet stil kan houden. Ik wil graag de wedstrijd helpen maken.”

“Vorig seizoen, als eerstejaarsjunior, heb ik een aantal mooie ereplaatsen behaald en een koers gewonnen, met name in Wervik. Ik rijd bij het team Meubelen Gaverzicht, waartoe ook mijn stads- en leeftijdsgenoot Aaron Stockx behoort. We zijn nu beiden tweedejaars junior geworden.”

Justin wil het uiteraard graag maken in het wielrennen, maar beseft dat de weg lang is en er geen zekerheden bestaan in de opbouw van je carrière. “Ik train momenteel met mate. Ik draai de kraan nog niet volledig open. Ik wil mezelf in geen geval vroegtijdig opbranden. De zaken forceren, is nergens goed voor. In principe doe ik elke woensdagnamiddag een duurtraining van 100 à 120 km en dan nog een tweetal keer in de week een intervaltraining van telkens een uurtje. De begeleiding in onze ploeg is optimaal. In februari zijn we vijf dagen op stage naar het Spaanse Benicasim geweest en heb ik er voor het eerst met het échte klimmen kennisgemaakt. Ik vond dat aanvankelijk erg zwaar, maar geleidelijk aan beterde het. Ik heb zeker nog groeimarge op dat vlak.”

Er plezier aan beleven

In Spanje koersen, vond Justin alvast prettig vanwege het warmere weer dan in Vlaanderen, al viel daar in februari natuurlijk nog niet heel veel van te voelen.

“Ik fiets graag in de warmte”, zegt hij. “Zelfs de extreme hitte schrikt me niet af. Ik kan goed afzien, als het moet. Laat een wedstrijd maar flink lastig zijn.”

“Ik wil vooral plezier aan het wielrennen beleven”

Justin zou graag het maximum uit zijn wielerloopbaan halen en hoopt in de nabije toekomst ook bij de beloften zijn mannetje te kunnen staan. “Tijdens koersen voel ik een gezonde stress, maar al bij al valt de druk mee. Ik slaag er doorgaans in om rustig te blijven. Ik wil vooral plezier aan het wielrennen beleven. Ik ben overigens een materiaalfreak. Sleutelen aan mijn fiets is op zich al een grote hobby. Ik vind het zelfs prettig om mijn fiets schoon te maken. Ik breng nogal wat tijd door in ons tuinhuis, dat tot materiaalhok is omgebouwd. Het lijkt mijn buitenverblijf wel.” (lacht)

Paar keer winnen

Justin kijkt reikhalzend uit naar de koersen van het pas gestarte, nieuwe seizoen. “Ik zou natuurlijk graag een paar keer winnen, maar gemakkelijk wordt dat niet, want ik maak deel uit van een sterke generatie. Ik train nooit tegen mijn zin, maar als die trainingen nu en dan ook nog eens een zege opleveren, werkt dat uiteraard motiverend om er te blijven voor gaan. Plus: dat is ook prettig voor mijn supporters. Ik hoop logischerwijze ook om weinig te vallen. Tot nu toe ben ik nog niet dikwijls tegen de vlakte gegaan.”