De vijf momenten van Marith Vanhove, WestSprint-laureate bij de nieuwelingen

Wie zich tot eindlaureaat van Westsprint weet te kronen, heeft er per definitie een fantastisch seizoen vol mooie momenten opzitten. Hen vragen om daar één hoogtepunt uit te pikken zou een beetje mensenkloterij zijn. Daarom vroegen we elke winnaar naar zijn of haar vijf topmomenten van 2019. Marith Vanhove, de beste bij de meisjes nieuwelingen, wist waar ze aan toe was. Want ook vorig jaar schreef ze ons regelmatigheidscriterium op haar naam. Twee op een rij dus voor de straffe dame uit Izegem.

1. Drie Belgische records op de piste

“Een keuze maken was dit keer iets gemakkelijker, want er zijn wel een paar momenten die er een stukje bovenuit steken. Een eerste hoogtepunt kwam er al vroeg op het jaar, toen ik op de piste drie Belgische records bij de nieuwelingen kon verbreken. Zowel op de baanronde (200 meter), de 500 meter, als de achtervolging zette ik een nieuwe besttijd op de tabellen. En mijn voorgangers waren niet van de minsten: Nicky Degrendele en Jesse Vandenbulcke. Het is best leuk om zulke namen te kunnen kloppen. En hopelijk kan ik als juniore nog een paar records pakken. Dan verschijnt mijn naam ook op het recordbord dat uithangt in het Vlaams Wielercentrum Eddy Merckx. Dat zou pas een hele eer zijn.” (lacht)

2. De Next Generation Apeldoorn bij de juniores

“Ook mijn tweede moment speelt zich op de piste af. Als nieuwelinge mocht ik mee met de nationale juniorenselectie naar de Next Generation in Apeldoorn. Op die manier kon ik al eens proeven van een internationale pistemeeting en leerde ik de werking binnen de Belgische ploeg een beetje kennen. Het was ook mijn eerste keer op een andere piste dan die van Gent. Dat gecombineerd met al die sterke renners uit verschillende landen…. Ik moet toegeven dat ik behoorlijk onder de indruk was van het hele gebeuren. Maar mijn prestaties waren goed en ik heb er veel ervaring kunnen opdoen. Dat is zeker iets dat ik meeneem naar de toekomst.”

Alles in het teken van de sport, maar koersen is mijn passie en daar heb ik veel voor over. Eigenlijk is dit mijn droomleven. De dag kunnen starten met een paar rondjes op de piste: zalig gewoon

“Want het is wel degelijk mijn bedoeling om de weg en baan te blijven combineren. Ook al zijn het twee verschillende disciplines en vergen die een andere manier van trainen. Op de piste wordt er meer specifiek gewerkt aan snelheid en kracht, op de weg wordt ook uithouding heel belangrijk. Het is soms druk en het is niet altijd evident om het juiste evenwicht te vinden, maar ze hebben allebei hun charmes en ik doe het gewoon graag. Bovendien word ik vanuit de Topsportschool in Gent uitstekend begeleid. Het is voor mij een beetje leven op een driehoek: de school, het internaat, de piste. Alles in het teken van de sport, maar koersen is mijn passie en daar heb ik veel voor over. Eigenlijk is dit mijn droomleven. De dag kunnen starten met een paar rondjes op de piste: zalig gewoon!”

3. Deelnemen aan het Europees Jeugd Olympisch Festival in Bakoe

“Daarvoor een selectie afdwingen was zo’n beetje mijn grote doel van het seizoen. Deelnemen aan de Olympische Jeugdspelen: dat is toch once in a lifetime. Je bent eens ver weg van huis, kan de cultuur opsnuiven van een ander land én je komt er in contact met verschillende nationaliteiten en sporters in het atletendorp. ‘s Ochtends, ‘s middag en ‘s avonds zaten we gewoon allemaal samen aan tafel. Ik heb daar een boel nieuwe mensen leren kennen. Het was echt een topervaring!”

Deelnemen aan de Olympische Jeugdspelen: dat is toch once in a lifetime

“Al moet ik zeggen dat de organisatie soms een beetje chaotisch was. 50 minuten voor ik aan mijn tijdrit moest beginnen, stapte ik van de bus. Ik moest toen nog aan mijn opwarming beginnen en alles klaarzetten. Uiteindelijk werd ik nog 20ste en daar ben ik zeker tevreden mee. Ook aan mijn wegrit houd ik een overwegend positief gevoel over. Na tien kilometer kwam ik ten val en moest ik in mijn eentje achtervolgen. Net voor de steile klim kom ik terug aansluiten, maar het peloton verbrokkelde helemaal. Daardoor kon ik nooit meespelen voor de zege, maar met een negende plaats ben ik best content. Zeker gezien het sterke deelnemersveld.”

4. Belgische titel voor eigen volk in Lendelede

“En amper een paar dagen later beleef ik al een nieuw hoogtepunt. Op vrijdag reed ik in Bakoe de wegrit, op zaterdag kwam ik thuis en op zondag verscheen ik aan de start van het Belgisch kampioenschap. Het kwam allemaal kort op elkaar, maar in Lendelede ligt op een boogscheut van Izegem en dus reed ik voor eigen volk. Dat wou ik voor geen geld ter wereld missen. Het parcours passeerde op een km van mijn deur en er stonden veel mensen voor mij te supporteren.”

“Gelukkig viel het met de stress nog goed mee en ook de koers verliep ideaal voor mij. Al snel in de wedstrijd rijden we met 12 meisjes weg en met een achttal rensters gaan we spurten voor de overwinning. En laat mijn sprint nu net mijn sterkste wagen zijn. Zo behaalde ik mijn tweede nationale titel op rij. Op het thuisfront dan nog…. Het werd echt een onvergetelijke dag, een onvergetelijke week eigenlijk! Met ook nog eens de Youth Olympics erbij. Die week was voor mij hét moment van het jaar.”

Ik boekte 19 zeges, maar de Memorial Igor Decraene was toch wel bijzonder. Het werd de eerste grote tijdritzege, prologen niet meegerekend, uit mijn prille wielercarrière

5. Eerste tijdritzege in Memorial Igor Decraene

“Ik boekte het afgelopen wegseizoen 19 zeges, maar deze was toch bijzonder. Het werd de eerste grote tijdritzege, prologen niet meegerekend, uit mijn prille wielercarrière. Ik wou altijd al eens winnen tegen de klok en ik ben blij dat dat gelukt is. Nochtans is tijdrijden niet echt mijn specialiteit en ik train er niet specifiek op. Misschien maakt dat het nog een tikkeltje specialer. Ik vind dat het zeker thuis hoort in dit lijstje. En nu ik dit alles zo overloop: dit was ongetwijfeld het mooiste seizoen dat ik al gereden heb!”