De vijf momenten van Jade Lenaers, WestSprint-laureate bij de juniores

Wie zich tot eindlaureaat van Westsprint weet te kronen, heeft er per definitie een fantastisch seizoen vol mooie momenten opzitten. Hen vragen om daar één hoogtepunt uit te pikken zou een beetje mensenkloterij zijn. Daarom vroegen we elke winnaar naar zijn of haar vijf topmomenten van 2019. Jade Lenaers, eindlaureate bij de dames juniores, kwam tot volgende selectie.

1. Onverhoopte zesde plaats op het EK

“Toch wel het hoogtepunt van mijn seizoen. Ik had vooraf nooit gedacht om daar top tien te kunnen rijden. Vooraf zei men dat het een gemakkelijke koers op een vlak parcours zou worden, maar door de hevige regen werd het toch een zware wedstrijd daar in Alkmaar. En met het vele draaien en keren werd het ook nog eens heel technisch. Je moest eigenlijk constant alert zijn. Het werd uiteindelijk een groepssprint met een man of 25 à 30. En daarin snelde ik naar de zesde plaats! Tussen de top van Europa. Echt gevierd heb ik niet gedaan, want we moesten dezelfde dag nog terug naar huis, maar ik heb er wel van genoten.”

2. De sfeer op het WK in Yorkshire

“Ook mijn deelname aan het wereldkampioenschap hoort zeker in dit rijtje thuis. Ik vond het al een hele eer om te mogen meedoen, maar wat ik tijdens de koers zelf meemaakte overtrof al mijn verwachtingen! Veel volk langs de kant van de weg, de kindjes stonden buiten de scholen te roepen naar ons, de mensen juichten enthousiast… Het was echt zot om daar tussen te rijden en je kreeg er een pak energie van. Ik word opnieuw enthousiast als ik eraan terugdenk.”

Mijn zesde plaats op het Europees kampioenschap is toch wel het hoogtepunt van mijn seizoen. Ik had vooraf nooit gedacht om daar top tien te kunnen rijden.

“En ook met mijn prestatie ben ik enorm tevreden. Het was een vrij zwaar parcours, maar ik hing er wel nog aan op het einde. Ik dacht dat ik ging meesprinten voor de zege, tot ik op 4km van de meet ten val kwam. Dat was echt zo jammer. Het moment zelf was ik enorm ontgoocheld. Gelukkig kan ik daar nu wel met trots op terugkijken. Het helpt ook wel dat Julie De Wilde naar een zilveren medaille knalde. Zij is niet alleen een ploeggenote, maar ook een goede vriendin. Ondanks die val overheerst toch het positieve gevoel. Yorkshire is een ervaring die ik niet snel zal vergeten!”

3. Ploegenspel in Brakel

“Op de derde plaats zet ik mijn overwinning in Brakel. Vooral het ploegenspel met Julie De Wilde maakte deze zege speciaal. In de finale vielen we elk om beurt aan. Op één kilometer van het eind vertrek ik en legt Julie achter mij de boel lam. Het was echt tof om samen te kunnen vieren. Wielrennen is dan wel een individuele sport, maar zonder ploeg wordt het toch moeilijk denk ik. En ik heb me altijd goed gevoeld binnen het Doltcini N-M Transport Development Team. We zijn eigenlijk gewoon een groep vriendinnen samen. Volgend jaar stap ik over naar de elites, maar wel binnen hetzelfde team. Er waren enkele andere aanbiedingen, maar toen Doltcini zei dat ze met mij verder wilden, heb ik niet lang getwijfeld. Ik ken de mensen, hun werking, ik krijg hun vertrouwen… Ik zie geen enkele reden om te veranderen en kijk nu al uit naar 2020.”

4. Top tien bij de elite in Bornem

“Een andere reden waarom ik al uitkijk naar volgend seizoen, is de manier van koersen bij de elites. Die is helemaal anders dan bij de jeugd. Daar wordt er tenminste door gereden. Je merkt natuurlijk dat het niveau hoger ligt, maar ik vind het wel leuker op die manier. Bij de juniores is het soms… pfff, zeg maar treuzelen. Bij de elites is het voor echt, wordt er echt gekoerst. En het is nog altijd daarvoor dat ik renster ben geworden. Dit seizoen heb ik al eens kunnen proeven van hoe het er aan toe gaat en dat is enorm goed mee gevallen. In de kermiskoers van Bornem, gewonnen door Gilke Croket voor Kelly Druyts en Annelies Dom, werd ik zelfs 10de. Volgend jaar graag meer van dat.”

Ik heb me altijd goed gevoeld binnen het Doltcini N-M Transport Development Team. Ik zie geen enkele reden om te veranderen en kijk nu al uit naar 2020

5. Elfde plaats in Nations Cup

“Als laatste kies ik voor mijn elfde plaats in de slotetappe van de Healthy Ageing Tour, een meerdaagse Nations’ Cup-wedstrijd in Nederland. Die schat ik nog iets hoger in dan bijvoorbeeld mijn vijfde provinciale titel op rij. Vooral omdat het niveau in de Nations’ Cup een pak hoger ligt dan in de Vlaamse kermiskoersen. Als je in de Nations’ Cup bij de eersten eindigt, dan is dat effectief tussen de wereldtoppers. Het is alleszins een resultaat waar ik ontzettend trots op ben.”