Arne Santy blijft zijn moederclub trouw

Arne Santy is meer dan tevreden over zijn eerste volledige seizoen als wegrenner. Na een ultieme drukke winter verschoof zijn opstart op de weg naar half april in Herne, waar hij vijfde werd op 144 deelnemers en waarmee hij zich helemaal klaar wist om van de Beker van België zijn core business te maken.

In de openingsmanche, de Vlaams-Brabantse Pijl in Korbeek-Lo, bleef Arne nog steken op de twintigste plaats maar in Bonheiden mikte hij vol in de roos, zijn enige overwinning van het seizoen maar wel één met hoge meerwaarde.

“Ik ben nochtans geen rasspurter”

“Van bij de start reden we met vijftien weg”, vertelt Arne. “Een blitzstart zette de toon voor een ultrasnelle koers waarin we een gemiddelde zouden halen van ruim 44 km/u. Met Mathisse Grootaert, Kasper Saver en Yannick Vos had ik drie clubmaten aan mijn zijde. Vooral wij vier hadden er dus alle belang bij om er de vaart in te houden. In een ziedende finale demarreerden wij beurtelings om de anderen en vooral de sterke Jarne Van Grieken af te matten. We zetten de finale naar onze pedalen en dat viel vooral in mijn voordeel uit. Ik zette de spurt al vanop driehonderd aan en werd niet meer verontrust.”

“Een rasspurter ben ik nochtans niet”, weerlegt Arne. “Ik heb liever een zware koers waarna de reserves doorslaggevender zijn dan de snelheid. In Bonheiden werd ik op die wenken bediend.”

Op de rand van Mechelen werd het trouwens een absolute hoogdag voor Gaverzicht-Glascentra Deerlijk, dat zich ook de dagzege in het clubklassement toeëigende.

Hoogtemeters

Na drie manches bekleedde Arne de vierde plaats in de tussenstand die hij met hand en tand wilde verdedigen of liever nog verbeteren in Linter, maar waar de omstandigheden in schril contrast stonden met die van Bonheiden.

“Reeds na vijf kilometer reed ik lek”, begint hij zijn verhaal. “Bij het bruusk optrekken na de wielwissel trapte ik de shifting stuk. Ik kon niet meer schakelen en moest op de grootste versnelling verder en op het glooiende terrein was dat geen geschenk.”

“Ik heb liever een zware koers waarna de reserves doorslaggevender zijn dan snelheid”

“Een tweede wielwissel werd mij nog fataler dan de eerste. Nu blokkeerden de remmen zodat ik helemaal niet meer verder kon. In de tussenstand verloor ik een plaats en dat haalde de fut er wat uit.”

“Ik was ook aan enige decompressie toe maar in de Trofee van Haspengouw, de voorlaatste manche, nam ik de draad terug op met een zesde plaats.”

“In de loodzware afsluiter in Jemeppe bewees ik ook de hoogtemeters aan te kunnen met een knappe twaalfde plaats die me toeliet om op te klimmen naar de vierde eindplaats in de individuele eindstand en Gaverzicht-Glascentra naar de derde eindplaats voerde in het clubklassement.”

Geen nieuwe ploeg

Arne Santy blijft als neo-belofte Gaverzicht-Glascentra Deerlijk, zijn moederclub, trouw.

Indien hij tijdens de lente de stoutste verwachtingen zou overtreffen, dan kan hij zo doorstromen naar EFC-L&R-Vulsteke. De twee clubs hebben dienaangaande een interessante overeenkomst.

Arne gaat er evenwel niet van uit dat dit zal gebeuren.

Hij zal al tevreden zijn met een vlotte aanpassing.