Wolf Vansteenlandt (14) is een behoorlijk nieuw en fris gezicht in de wielersport. De eerstejaarsnieuweling uit Ieper deed het in 2022 al voortreffelijk op de weg en laat nu ook geregeld van zich horen als veldrijder, al spelen rugklachten hem wat parten. “In de cross in Koksijde, waar ik vele jaren gewoond heb, wil ik een mooie uitslag behalen.”
Wolf Van Steenlandt (14) reed in juli 2020 zijn allereerste wedstrijd ooit, een wegkoers voor aspiranten in Roeselare. “Dat verliep niet zo vlot, maar ik amuseerde me. Dat volstond. Toen reed ik nog met een individuele vergunning, maar enkele maanden later, in oktober 2020, stond ik aan de start van mijn eerste veldrit en heb ik me aangesloten bij KVC Noordzeemeeuw. We woonden in die periode nog in Koksijde, waar ik tot dit jaar altijd heb gewoond. Het is ook daar dat ik de liefde voor de wielersport ontdekt heb. Op een bepaald moment zijn we eens naar de Duinencross in Koksijde gaan kijken. Ik was meteen verkocht. Of ik zelf ook een liefhebber van typische zandcrossen ben? Niet meteen, zolang ik maar kan crossen. Dan het is al lang goed voor mij.”
Begin 2022 verhuisde Wolf met zijn ouders naar Ieper, waar hij school loopt in Campus Minneplein. Hij volgt er de richting sport-wetenschappen in het derde middelbaar. “Dat ligt me goed. Die zes uur sport is ideaal om mijn lichaam te ontwikkelen naast de wielertrainingen. Ik krijg ook interessante lessen zoals bewegingsleer. Wat ik later wil doen? Daar heb ik tot op vandaag nog niet echt aan gedacht.”
Sinds begin dit jaar is Wolf aangesloten bij Cycling Team Luc Wallays-Jonge Renners Roeselare. “Vorige winter kon ik al af en toe eens in de top vijf van een veldrit eindigen, maar met de toppers kon ik nog niet mee. In grote wedstrijden eindigde ik meestal rond de 20ste plaats. Het voorbije wegseizoen verliep anders, want ik won meteen mijn eerste koers en werd drie dagen later op het West-Vlaams kampioenschap tijdrijden tweede op amper drie seconden van de winnaar. Toen wist ik: dit kan een mooi wegseizoen worden. En dat werd het ook. Ik behaalde twee zeges, werd achtste op het Belgisch kampioenschap tijdrijden, eindigde als zesde op het Vlaams kampioenschap op de weg en behaalde een pak ereplaatsen. Neen, ik kon zeker niet klagen.”
Rugklachten
Die positieve lijn probeert Wolf nu ook als veldrijder door te trekken. “Half september opende ik met een zesde plaats in Knesselare en een achtste plek in Kruibeke, maar daarna kreeg ik met rugklachten af te rekenen en kon ik mijn ding niet doen”, vertelt de Ieperling. “Pas sinds twee weken geleden in Ardooie, waar ik vierde werd, voel ik beterschap. Ik ben nog geen 100 procent. Waarschijnlijk heb ik onderontwikkelde rugspieren. Maar ik heb van de kinesiste oefeningen meegekregen. Er is wat werk aan de winkel.” Wolf hoopt de rest van deze winter met de betere crossers te kunnen strijden en zo enkele mooie uitslagen bijeen te rijden. “En op 5 januari is er de cross in Koksijde, waar ik zoveel jaren gewoond heb. In mijn oude thuiscross wil ik een goed resultaat neerzetten. Voor de rest laat ik het allemaal wat op me afkomen. Ik ben nog altijd maar 14 jaar.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
