Maxim Laverge is al geruime tijd een vaste waarde in het jeugdveldrijden. Dit seizoen is hij laatstejaarsbelofte, maar haalt niet het gewenste niveau door een aanhoudende rugblessure. Toch blijft de Otegemnaar strijdvaardig en kijkt hij bijzonder uit naar de traditionele veldrit in Otegem, die natuurlijk een echte thuiscross is voor hem.
“Het seizoen is allesbehalve wat ik ervan gehoopt had. Ik sukkel al heel het crossseizoen met de rug, waardoor ik nauwelijks kracht kan zetten. De enige ‘goede’ cross was Meulebeke”, aldus Maxim. “In het begin had ik daar wel even een moeilijk moment, maar uiteindelijk ben ik toch goed kunnen opschuiven. De omstandigheden – modderig en technisch – spraken wel in mijn voordeel. Het was overigens een cross tussen de profs, dus als ervaring kon dat toch ook tellen.”
“Daarna heb ik twee maanden niet gecrost en van de osteopaat naar de MRI-scan en de kinesist gesukkeld. Ik heb vooral veel core stability oefeningen gedaan in die periode, maar de verbetering is toch eerder beperkt. Het is vooral frustrerend dat andere renners je voortdurend inhalen en je gewoon niet kan aanpikken. Niet doordat de benen niet mee willen, maar doordat je geen kracht kan zetten vanwege een pijnlijke rug. Nu, ik heb dit seizoen al wel een paar uitslagen die er op het eerste zicht niet slecht uitzien, zoals Steenhuffel (18de) en Knesselare (19de), maar daar zou ik in normale omstandigheden toch veel beter moeten kunnen.”
Feestdag
Donderdag staat voor Maxim alvast de Duinencross in Koksijde op het programma en daarna gaat het richting de traditionele veldrit in Otegem daags na de Belgische kampioenschappen. “Na twee coronaseizoenen is het nu de eerste keer dat ik in eigen Otegem kan starten, ik kijk er erg naar uit. Al van toen ik klein was, was dat echt een feestdag voor mij en keek ik al op naar de renners die bij ons kwamen parkeren, zoals Sven Nys.”
“Na zes mooie jaren bij de Molenspurters was het tijd voor nieuwe uitdaging”
“Hoogstwaarschijnlijk zal ik het BK de dag ervoor laten schieten, nu m’n rug zo fragiel is. Mocht ik weten dat ik op het kampioenschap echt meedoe voor de knikkers, dan zou ik die natuurlijk niet overslaan, maar in de huidige omstandigheden zorg ik er liever voor dat ik in orde ben voor Otegem”, aldus de renner van Wielerploeg De Molenspurters Meulebeke, die vanaf 1 januari andere oorden opzoekt bij CT Keukens Buysse in Knesselare. “Na zes mooie jaren bij de Molenspurters was het eens tijd voor een nieuwe uitdaging”, verduidelijkt hij.
Wegseizoen
Na Otegem maakt de 21-jarige sportman zich stilaan op voor het wegseizoen dat eraan komt. “Ik hoop dat ik daar minder last heb van mijn rug. Op training slaag ik er ondertussen soms al in om pijnvrij te trainen, dus ik zie het wel positief in. Mijn eerste jaren als belofte was het niet simpel om m’n mannetje te staan tussen de elite zonder contract, maar vorig jaar begon het toch wel de goede richting uit te gaan.”
“De ene koers beter dan de andere, maar dat is natuurlijk logisch. Ik hoop nu op datzelfde elan verder te kunnen gaan. Specifieke doelen heb ik nog niet gesteld, ik zal waarschijnlijk vooral kermiskoersen rijden, maar als de kans er is om een mooie interclub te rijden met de ploeg, dan sla ik die uiteraard niet af.”
(Robin Rosseeuw)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
