Gerben Kuypers mist de start van zijn veldritwinter niet: “Overijse moet me ook liggen”
Gerben Kuypers reed zich in Ardooie en Ruddervoorde al twee keer in de kijker voor zijn ploeg Charles Liégeois Roastery CX. Dat belooft veel goeds voor de komende weken, waarbij de 24-jarige Schorenaar zich verder wil ontwikkelen als crosser.
Eerst nog even terugblikken op het wegseizoen. Daar mocht Gerben dit jaar meerijden bij het WorldTour-team van Intermarché-Wanty. “Door mijn ziekte van vorige winter kende ik niet de ideale aanloop”, vertelt Gerben. “Ik moest van ver terugkeren. Uiteindelijk gingen de eerste koersen vlotter dan verwacht. In de Ronde van Noorwegen had ik wel op beter gehoopt. Mijn topmomenten waren de Ronde van Zwitserland – waar drie vierde van het latere Tourpeloton reed – en het BK. Zwitserland was een serieuze waardemeter en ik kon er mezelf in de kijker rijden. Er volgde voor het eerst een hoogstage met de Vueltaploeg in Tignes. Daar heb ik goed op gereageerd en dat neem ik zeker mee naar volgend seizoen.”
Geen kasseivreter
“Dit wegseizoen wilde ik vooral eens uitproberen en zoeken welk type renner ik juist ben. Eerst dacht ik een explosief type, maar uiteindelijk heb ik gemerkt dat ik graag bergop rijd. Ik heb nog veel werk voor de boeg, maar het wegseizoen smaakt duidelijk naar meer en dat heb ik ook al aangegeven aan de ploeg. Het beeld van een crosser is dat we graag over kasseien en gravelwegen rijden. Bij mij is dat eerder het tegenovergestelde. Ik rijd liever naast de kasseien”, lacht Gerben, die nu volop bezig is aan een drukke crosswinter.
Hij debuteerde in Ardooie (zesde) en reed afgelopen weekend de Superprestige in Ruddervoorde (vijfde). “De laatste wegkoers was niet super. Ik had weer myco-plasma, maar nu heeft mijn lichaam er wel goed op gereageerd. Ik reed twee maanden geen competitie en dan is het voor die eerste cross toch altijd wat aftasten. In beide koersen reed ik twee mooie ereplaatsen. Zeker in Ruddervoorde zat er meer in. Ik voelde me enorm goed en nam veel initiatief. Misschien wel een beetje te veel. Ik denk dat ik wel de morele winnaar van de koers ben. Het was fijn om al twee keer in eigen provincie te rijden. Voor familie en vrienden is het dichter en ze roepen ook vaker je naam.”
Gerben komt van ver terug. Ziekte hield hem maanden van de fiets. “Vorig jaar heb ik me nog nooit zo ziek gevoeld en ook mijn vriendin werd getroffen. Zij lag een week in het ziekenhuis. Het was een frustrerende periode, want ik was ervoor echt goed bezig. Mijn vaste plek was niet langer de fiets, maar de zetel. Op de dag van het WK heb ik andere plannen gemaakt, want het zou te pijnlijk geweest zijn om het op televisie te moeten volgen. Het was een goeie levensles en ik heb mijn lichaam beter leren kennen. Alles heeft ook voordelen: ik kan nu beter relativeren en kom ook rustiger aan de start van een wedstrijd.”
Zijn komende crosswinter is opgedeeld in twee delen. “Komend weekend volgt de Superprestige Overijse. Dat is vaak bergop en dat ligt me wel. Het is bovendien een zware cross, waar het verschil kan gemaakt worden. Hopelijk kan ik het goede gevoel van Ruddervoorde terugvinden. Tot half december rijd ik een tiental wedstrijden. Ik hoop dat mijn resultaten constant blijven en dat ik me verder in de kijker kan rijden. In het tweede deel zal ik me richten op de kampioenschappen: met het BK in Zolder en hopelijk ook het WK in Liévin. Het WK-parcours is vlakbij en ligt zelfs dichter dan het BK-parcours. In Zolder heb ik nog nooit goed gereden, al zou het rondje me wel moeten liggen. Na het WK volgen normaal gezien nog Maldegem en Middelkerke. Die laatste koers zal heel speciaal zijn, als inwoner van de gemeente.”
Strijders van de IJzer
Wellicht slaat Gerben de Wereldbeker in Sardinië over. “Logistiek en financieel is dat best zwaar. Ik denk dat er nog renners zullen zijn die hun kat zullen sturen. In die periode zou ik kiezen voor een stage in Calpe met de WorldTour-ploeg. Het is belangrijk dat ik hen ook eens in de winter kan ontmoeten. Ik voel me uitstekend in mijn sas bij de ploeg. Er hangt een fijne sfeer met de renners en het personeel. Ik heb niet het gevoel dat ik een nummer ben.”
Verder traint Gerben vooral in eigen streek. “Met mijn vaste trainingsmakkers de Strijders van de IJzer. De meesten zijn wegrenners, dus zij genieten even van hun off-season. Ik ga momenteel alleen op pad, maar binnen enkele weken sluiten zij weer aan.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier