Torsten Demeyere (26) hangt na 10 jaar fiets aan de haak: “Dankbaar voor alle mooie jaren”
Na 10 jaar hangt Torsten Demeyere de koersfiets eind dit seizoen aan de haak. De tweevoudig West-Vlaams kampioen tijdrijden heeft besloten dat het tijd is voor iets anders. Zijn job als diëtist vergt almaar meer tijd en energie en de combinatie is niet meer haalbaar.
De 26-jarige renner van Tarteletto-Isorex kondigde het nieuws zelf aan op sociale media. Aan prestaties ligt het zeker niet. “Fysiek was 2024 wellicht mijn beste jaar tot noch toe”, schreef hij zelfs. “Daarom heb ik uit dit seizoen zeker voldoening gehaald. Ik was in veel wedstrijden mee met de goede ontsnapping, tot diep in de finale. Helaas ben ik niet snel naar de meet en dan blijf je achter zonder echte ‘uitslag’. Maar dat heb ik nooit echt als een groot probleem ervaren. Als je mee bent, heb je een goede koers gereden.”
Het is vooral een combinatie van factoren waardoor Torsten beslist heeft dat het goed is geweest. “Mijn job als diëtist als grootste factor. De combinatie wordt almaar moeilijker, zeker op het niveau waarop we met de ploeg vaak aan de slag waren (1.1 UCI-wedstrijden). Daar koers je tussen renners die 100% van hun tijd in de koers kunnen investeren en rijd je als gewone continentale renner mee ‘voor spek en bonen’. Sinds halverwege dit jaar ben ik ook aan de slag als diëtist bij Lotto-Dstny, ook dat heeft me dat niveauverschil nog meer doen inzien. Daarnaast speelt ook het financiële luik mee, daar moet ik eerlijk in zijn. Op dit moment kost het wielrennen me niets, maar het brengt ook niets op… en dat kan niet blijven duren. Het blijft wel met spijt in het hart hoor. Ik heb het altijd graag gedaan en had er zeker nog enkele jaren bij willen doen, maar het is nu zo. Ik ben wel heel dankbaar dat ik drie seizoenen bij Tarteletto-Isorex heb kunnen rijden, daar ben ik verder gegroeid en heb ik van veel mooie koersen mogen proeven.”
Beach en gravel
‘Een stap terugzetten’ richting de elite zonder contract ziet de Kasternaar niet zitten. “Voorlopig toch niet. Eens je gewoon bent van grote koersen te rijden, zegt het je niet veel om terug ‘rond de kerktoren’ te gaan koersen, elke week tegen dezelfde renners. Deze winter zal ik normaal gezien wel weer beachracen, en volgend jaar wellicht ook wat gravelwedstrijden rijden, maar zonder verplichtingen aan mezelf. Dat circuit is sowieso iets luchtiger, en m’n gebrek aan explosiviteit zou me daar ook minder parten mogen spelen.”
Demeyere begon als eerstejaarsjunior met wielrennen bij KSV Deerlijk-Gaverzicht, hij kwam toen uit het motorcrossen. De kenners zagen toen al dat hij wel wat in z’n mars had. Het was amper enkele weken wachten tot hij in Sint-Maria-Lierde z’n eerste plaats in de top 10 pakte. Als tweedejaarsjunior beleefde hij een echt boerenjaar. Hij pakte ereplaatsen bij de vleet, en ook drie overwinningen: het clubkampioenschap, het West-Vlaams kampioenschap tijdrijden (dat deed hij overigens bij de elite zonder contract nog eens, red.) én de openingsrit van de driedaagse Ster der Vlaamse Ardennen in Opbrakel. Hij werd ook tweede in het eindklassement, en pakte later ook brons op het Belgisch kampioenschap tijdrijden. “Die laatste is uiteraard sowieso een prestatie die ik nooit zal vergeten”, klinkt het. “Het jaar erna, bij de eerstejaarsbeloften, heb ik het wel moeilijk gehad. Ik was niet gewoon om af en toe eens met m’n kop tegen de muur te ‘rijden’ en dat maakte het mentaal wel zwaar. Ik was toen ook beginnen studeren aan de unief, wat achteraf boven m’n niveau bleek, en dat woog ook fysiek door. Gelukkig kwam ik het jaar erna bij Mysenlan-Spie terecht waar ik mezelf wel weer heb kunnen ontplooien, tot ik kon doorstoten tot waar ik nu rijd.”
Elk jaar progressie
“Of ik ergens spijt van heb? Moeilijk te zeggen. Fysiek kan ik mezelf alleszins niets verwijten, maar soms heb ik wel een gevoel van ‘had ik daar meer middelen ingezet, betere begeleiding gehad…, dan was ik misschien verder geraakt.’ Maar goed, achteraf is het altijd gemakkelijk zeggen natuurlijk hé. Ik heb elk jaar progressie gemaakt, en dat is het gevoel waarmee ik wil afsluiten.”
Het seizoen is sowieso nog niet gedaan voor Torsten. Afgelopen dinsdag reed hij nog de Textielprijs in Vichte voor eigen volk, vrijdag rijdt hij Koolskamp Koers. Volgende weken staan dan nog de Omloop van het Houtland, Zwevezele Koers, hopelijk nog Binche-Chimay-Binche en in principe ook de GP Jules Van Hevel en de Oost-Vlaamse Sluitingsprijs in Zele op het programma. We wensen hem alvast alle succes toe. (RR)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier