Timothy Dupont (35) is terug in het land na een ploegstage met Tarteletto-Isorex in Spanje en slaapt sinds dinsdag in zijn hoogtetent. Op 1 maart opent de Gistelnaar zijn seizoen in Le Samyn. “Ik koers niet om de hoop te vullen.”
Timothy Dupont heeft niet zijn leukste jaar achter de rug. Eerst moest hij in enkele weken tijd afscheid nemen van zijn vader, schoonmoeder en schoonvader, daarna zag hij zijn contract bij Bingoal-Pauwels Sauces-Wallonie-Bruxelles niet verlengd worden. Nochtans had de naar Gistel uitgeweken Bredenaar een rit in de ZLM Tour (voor Olav Kooij en Elia Viviani) gewonnen en dertien ereplaatsen bijeengereden. Dupont moest plots, op zijn 35ste, op zoek naar een nieuwe werkgever en vond die met het continentale Tarteletto-Isorex. Deze winter onderhield de zegekoning van 2016 zijn conditie in een resem strandraces. Op het EK in Duinkerke veroverde Dupont zilver. Hij trok ook twee keer op stage richting de Spaanse zon. Vorige week vrijdag keerde hij terug naar België na een trainingskamp van twaalf dagen met zijn ploegmaats van Tarteletto-Isorex in Altea. “Het was een goeie stage”, benadrukt Dupont. “Ik kende tot nu toe een heel positieve winter. Al mijn trainingswaarden zijn optimaal. Ik voel dat de vorm echt wel goed is. Mijn sprintvermogen onderhoud ik door af en toe een sprint in te lassen, terwijl anderen aan een duurtraining bezig zijn.”
Terwijl de meeste profs zich in februari in tal van Zuid-Europese rittenkoersen klaarstomen, blijft Dupont in eigen land trainen. Op 1 maart opent hij zijn seizoen in Le Samyn. “Er zijn nog enkele strandraces in Nederland, maar die rijd ik niet. Sinds dinsdag slaap ik in mijn hoogtetent. Als de weersomstandigheden zo goed blijven, zal ik in België blijven. Ik kocht de tent vijf jaar geleden in functie van mijn debuut in de Tour. Dat is me goed bevallen, maar eigenlijk doe ik al hoogtestages van toen ik nog elite zonder contract was. Telkens kwam ik daar conditioneel heel goed uit.”
Na Le Samyn volgen onder meer de GP Criquielion (onder voorbehoud), de GP Monseré, Nokere Koerse, Bredene-Koksijde en La Roue Tourangelle. “Met de ploeg kijken we om de Ronde van Taiwan te rijden, maar dat is nog niet zeker. Eerst was het ook de bedoeling om de Ronde van Hainan te betwisten, maar die koers veranderde van datum. Ja, die exotische avonturen spreken me aan. In 2019 nam ik in China al eens deel aan de Ronde van Guangxi.”
Jaarlijkse prijzen
Dat hij pas in maart in competitie treedt, ziet Dupont niet als een nadeel. “Integendeel. Ik reed de hele winter strandraces en als je goed traint, kan je in Le Samyn even goed zijn als iemand die wel veel gekoerst heeft. Bij mij is dat toch zo. Ik ben iemand die niet veel koersritme nodig heeft om in vorm te geraken. En ik ben enorm gemotiveerd. Ook op mijn 35ste koers ik niet om te hoop te vullen. Wanneer ik tevreden zal zijn over 2023? Als ik mijn jaarlijkse prijzen bijeen kan rijden. De wielrenner Timothy Dupont is nog lang niet versleten. Verre van zelfs. Er zijn veel mensen die me de voorbije maanden vroegen waarom ik op mijn leeftijd niet met koersen stopte. Waarom zou ik stoppen? Ik werd pas op mijn 26ste prof en doe het nog enorm graag. Soms mag ik twee weken onder de Spaanse zon gaan trainen. Ik ben graag thuis, maar ik ben graag ook eens een weekje weg.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
