Niet Jasper Philipsen, maar wel Tim Merlier is in Limburg Europees kampioen geworden.
Tim Merlier heeft zich zondag in Limburg tot Europees kampioen gekroond. Na 222,9 kilometer van Heusden-Zolder naar Hasselt bleef de 31-jarige renner van Soudal Quick-Step in een massasprint de Nederlander Olav Kooij en de Estlander Madis Mihkels voor. Jasper Philipsen sprintte naar de vierde stek. Merlier is de eerste Belg op de erelijst van het Europese kampioenschap. Daarop volgt hij de Fransman Christophe Laporte op.
Tim Merlier heeft zich zondag tot zijn eigen euforie tot Europees kampioen in het wielrennen gekroond in eigen land. “Ik zit even in een andere wereld”, stond hij perplex. “Ik weet het even allemaal niet meer. Is dit eigenlijk echt gebeurd? Zeg me alsjeblieft dat dit echt is gebeurd.”
Merlier haalde het in een pelotonsprint, waarin het ei zo na nog helemaal fout was gelopen. “Mijn ketting ging nog van het voorblad. In de laatste 300, 400 meter. Het kwam erop aan die ketting zo snel mogelijk weer op zijn plaats te krijgen. Maar normaal is dat dodelijk, zo kort voor de finish.”
Merlier kreeg pas kort voor het EK zekerheid over een plaats in de Belgische ploeg, maar vulde zijn rol als extra sprinter uiteindelijk in met winst. “Ik had thuis in de zetel kunnen zitten, zonder trui. Ik ben heel blij dat Sven (bondscoach Vanthourenhout) en iedereen bij de wielerbond toch in mij hebben geloofd. Dat ik de kans heb gekregen om het waar te maken.”
Zo werd het niet de zetel thuis, maar de top van het podium in Hasselt voor Merlier. “Ik ben zo snel naar het podium gegaan als ik mocht. Want ik wilde zien dat dit echt was gebeurd. Dan sta je daar, op dat podium, met die trui. Met zoveel volk voor je. Dan is ‘klein Merlierke’ groot aan het worden, zeker?”
Sprintloods
Boezemvriend Bert Van Lerberghe was zondag met succes sprintloods voor Tim Merlier op het EK in Limburg. Van Lerberghe zag hoe het vierhonderd meter voor de finish nog bijna misging voor de nieuwe Europese kampioen: “Zijn ketting vloog eraf. 400, 350 meter voor de finish. Maar misschien was dat zijn geluk: anders was Tim misschien te vroeg op kop gekomen in de sprint.”
Ook de aanloop naar de sprint was hectisch verlopen, zei Van Lerberghe: “Eigenlijk wilden we vroeger naar voor komen, maar er was geen plaats. Dus moest ik wachten en wachten, en heb ik uiteindelijk een duwtje moeten geven om plaats te maken. Zo kon ik Tim in een deftige positie afzetten. We wisten dat Tim in dit soort snelle sprint beter vanuit het wiel van de andere sprinters kon komen. Vanop de kop kon je bijna niet winnen, en ik denk dat Tim dat perfect heeft gedaan.”
Het veelbesproken Belgische plan, met twee sprinters die hun eigen gang konden gaan, liep zo uiteindelijk goed af. “In de sprint was het eigenlijk iedereen voor Jasper (Philipsen), buiten Tim en ik, die ons eigen ding konden doen”, onthulde Van Lerberghe de tactiek. “Op zo’n finish was dat eigenlijk beter voor ons: het was beter om er met twee tussendoor te surfen, en fris aan de sprint te beginnen zonder te veel wind te pakken. Alleen moesten we dan het geluk hebben dat het openging.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier