Het is gebeurd. Twaalf jaar na haar overwinning in de Ronde van Vlaanderen heeft Grace Verbeke een Belgische opvolgster. Een ijzersterke Lotte Kopecky klopte de Nederlandse Annemiek van Vleuten autoritair in de sprint en is daarmee de tweede Belgische vrouw die Vlaanderens Mooiste aan haar erelijst mag toevoegen. Verbeke is blij dat ze eindelijk een opvolgster heeft.
Grace Verbeke uit Snaaskerke bij Gistel was geen veelwinnares, maar in 2010 beleefde ze een absoluut topjaar en behaalde ze heel wat knappe resultaten. De voormalige profrenster kwam toen uit voor Lotto-Belisol en werd onder meer derde in de Omloop, vierde in de Waalse Pijl en zesde op het WK in het Australische Geelong. Maar haar grootste triomf beleefde ze in de Ronde van Vlaanderen. De intussen 37-jarige West-Vlaamse kwam op haar 25ste solo aan en werd op het podium vergezeld door Marianne Vos en Kirsten Wild. Ze was de eerste Belgische die de Ronde van Vlaanderen wist te winnen. Ene Annemiek van Vleuten kwam toen als tiende over de streep. Chantal van den Broek-Blaak – de derde van afgelopen zondag – finishte als zesde. Plots kende iedereen Grace Verbeke.
Beste ter wereld
Het was lang wachten op een Belgische opvolgster, maar twaalf jaar later is het toch gelukt. Belgisch kampioene Lotte Kopecky maakte haar favorietenrol waar en was door het dolle heen. “Het mocht wel eens gaan gebeuren”, steekt Verbeke van wal. “Heel wat jonge meisjes kennen de naam Grace Verbeke niet, maar naar Lotte Kopecky kijken ze op. Haar overwinning van afgelopen zondag zal het Belgische vrouwenwielrennen een enorme boost geven. Lotte is voor mij momenteel de beste renster ter wereld. Ze is oersterk en heeft ook nog eens een sprint achter de hand. Haar nieuwe ploeg – SD Worx – geeft haar vleugels. Het is een uitstekend team en Lotte past in dat geheel. Ik gun haar dit succes. Ik zat echt op het puntje van mijn stoel zondag. Deze overwinning mag je gerust historisch noemen. Ze zal nog veel mooie wedstrijden winnen. Ze werd op verbluffende wijze Belgisch kampioene tijdrijden, dus een stukje hardrijden kan ze ook. Ik vind haar een complete renster.”
Ook Jolien D’Hoore heeft voor heel wat publiciteit gezorgd, maar het vrouwenwielrennen staat nu echt wel in de kijker. “Hopelijk gaan we hier de vruchten van plukken. De basis is er dankzij projecten als Zij Aan Zij en Kopvrouwen van Cycling Vlaanderen. We hebben meer meisjes op de fiets gekregen, maar nu moeten we ze nog in competitie brengen en zorgen dat ze een hoog niveau halen.”
Erkenning
De glansprestatie van Verbeke werd niet rechtstreeks getoond op televisie, maar er zijn gelukkig wel beelden van haar huzarenstukje. “Ik had een heel jaar lang naar die wedstrijd toegewerkt en dat ik het dan ook nog eens kon afmaken, zorgde voor heel wat ontlading. Op 45 kilometer van de streep versnelde ik samen met de Nederlandse Adrie Visser op de Molenberg en op de Muur van Geraardsbergen kon ik haar uit het wiel rijden. Ik reed solo naar de finish in Meerbeke. Ik besefte niet dat dat ik geschiedenis geschreven had, maar nu weet ik wel hoe speciaal die overwinning is. Ik was lange tijd de enige Belgische die de Ronde had gewonnen, maar nu blijf ik de eerste die dat heeft verwezenlijkt. Ik ben best wel fier op die prestatie. Die overwinning heeft zeker een impact gehad op mijn leven. De laatste tijd word ik er opnieuw vaak over aangesproken. Ruben Van Gucht en Karl Vannieuwkerke hebben mijn naam tijdens de uitzending verschillende keren vermeld. (lacht) Het doet wel deugd om opnieuw die erkenning te krijgen.”
Verbeke leek klaar voor een mooie carrière, maar in oktober 2011 werd ze op training aangereden. “Een frontale botsing met een vrachtwagen zorgde ervoor dat ik twee jaar buiten strijd was, maar het had veel erger kunnen aflopen. Gelukkig kan ik het nog navertellen.” Net voor die aanrijding kreeg ze nog met het cytomegalovirus af te rekenen. Verbeke kwam nooit meer terug op niveau en hing in 2014 op jonge leeftijd de fiets aan de haak. “Een samenloop van omstandigheden heeft ervoor gezorgd dat ik vroegtijdig moest stoppen”, zucht ze.
Vergelijking niet mogelijk
Het vrouwenwielrennen van nu kun je niet meer vergelijken met de periode toen Verbeke nog actief was. Het is professioneler geworden, het prijzengeld is fors gestegen en de top is breder geworden. “Er zijn al heel wat stappen in de juiste richting gezet”, weet Verbeke. “Ik geniet ervan om te zien dat er verscheidene wedstrijden aan de kalender zijn toegevoegd. Ik denk maar aan een Parijs-Roubaix of aan een Strade Bianche. De Amstel Gold Race zag in mijn tijd nog maar net het levenslicht, maar nu is het een volwaardige klassieker bij de vrouwen. Ook de eerste Ronde van Frankrijk voor vrouwen is iets wat ik alleen maar kan toejuichen. Een wedstrijd als Parijs-Roubaix was me op het lijf geschreven, ik vind het jammer dat ik die schitterende koers nooit heb kunnen betwisten, maar ik koester geen rancune. Ik heb mijn tijd gehad.”
Lotte is momenteel de beste renster ter wereld. Ze is oersterk en heeft ook een sprint achter de hand
Helaas zijn er ook nog talrijke werkpunten. “De kloof tussen de jeugd en de profs is te groot. De beloftes moeten zich meteen meten met de profs en dat vind ik verkeerd. Er zou een beloftencategorie moeten komen, waar de jonge dames tegen elkaar kunnen strijden. Veel meisjes studeren nog en combineren die studies met het wielrennen. Als je een beloftencategorie zou invoeren, dan gaan er veel minder meisjes afhaken. Helaas gebeurt dat nu wel, omdat ze te vaak uit de wielen worden gereden bij de profs.”
Strandraces
Tijdens en na haar carrière nam Verbeke ook deel aan strandraces. Ze kon blijkbaar geen afstand nemen van de fiets. Op de dag van vandaag is dat nog altijd een hobby van haar. “Ik ben nog steeds graag actief bezig. Het is de bedoeling dat je zo snel mogelijk een rondje rijdt op het strand. Het is een bezigheid die me nauw aan het hart ligt. Ook toen ik nog profrenster was, deed ik al mee aan strandraces. Ik vond dat een goede prikkel om in de winter al eens de longen helemaal open te zetten voor het seizoen begon. Het was de ideale voorbereiding op het wegseizoen. Tegenwoordig ga ik ook nog af en toe eens gaan lopen. Lopen is ideaal om het hoofd leeg te maken en dat is soms wel eens nodig.”
De voormalige winnares van de Ronde is sinds kort ploegleidster bij de Wetterse UCI-ploeg Multum Accountants Ladies Cycling Team. “Ze hebben mij vorige week de vraag gesteld of ik dat zag zitten. In het verleden zou ik zo’n aanbieding afgewezen hebben, maar deze kans kon ik nu echt niet laten liggen. Ik sta nu een stukje verder in het leven en mijn kinderen Sam en Lars zijn ondertussen al een flink pak groter. Ik voel me klaar om deze uitdaging aan te gaan. Ik kan nu mijn ervaring en kennis doorgeven aan jonge beloftevolle rensters. Als continentale ploeg ben je verplicht om acht beloften in je team te hebben en die meiden ga ik begeleiden en sturen. Het is perfect te combineren met mijn job in het onderwijs. We willen in de toekomst meespelen op het hoogste niveau. De voorbije twee jaar was ik af en toe adjunct-commissaris in de koers en ook VIP-begeleiding heb ik al gedaan. Ik sta eveneens in de wieleracademie in Roeselare en vind het vooral leuk om training te geven aan de jeugd. Zaken rond het wielrennen zijn ook fijn, maar ik heb toch een voorkeur voor het sportieve”, besluit ze.
Dames Elite
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
