Zondag probeert Edward Planckaert kopman Tim Merlier in de beste positie naar de laatste rechte lijn van Kuurne-Brussel-Kuurne te loodsen. Op de Brugsesteenweg mag een bijna koninklijke sprint worden verwacht, want ook Caleb Ewan en Fabio Jakobsen rijden de semi-klassieker.
Of het tot een spurt komt hangt ook af van het weer. Volgens de voorspellingen zou het een vrij rustige zondag worden. Het kwik zou, na enige nachtvorst, tot tien graden oplopen. Een gunstig scenario voor Lotto-Soudal, Quick.Step-Alpha Vinyl en Alpecin-Fenix, de teams met een topspurter. De 27-jarige Edward Planckaert vermoedt dat hij klaar is om gewezen Belgisch kampioen Tim Merlier bij te staan. Ook al reed hij enkel de Saudi Tour. “Ruta del Sol stond ook op mijn programma, maar bij de terugkeer uit Saoedi-Arabië liep ik een coronabesmetting, waardoor ik niet aan de Spaanse rittenkoers kon deelnemen”, vertelt de broodrijder uit Moen. “Twee dagen bleef ik van de fiets. Symptomen had ik niet. Daarna ben ik weer rustig beginnen trainen. Rustig aan, weliswaar, omdat je niet weet wat dat virus met je hartspier doet.”
Debuut in Midden-Oosten
Ondanks deze tegenslag lijkt Planckaert niet met vraagtekens naar Kuurne-Brussel-Kuurne af te zakken. “De Saudi Tour, voor mij het eerste optreden in het Midden-Oosten, was goed”, gaat hij verder. “Mooi weer, veel wind, heel interessant als voorbereiding op de koersen die ik dit voorjaar zal afwerken.” Dat worden in theorie Le Samyn (1/3), de Grote Prijs Jempi Monseré (6/3), Ronde van Drenthe (13/3), Nokere Koerse (16/3), Scheldeprijs (6/4) en Ronde van Turkije (10-17/4). Vermoedelijk komt ook nog een topklassieker op zijn programma. Maar eerst Kuurne-Brussel-Kuurne. Vorig jaar vierde Planckaert in deze wedstrijd zijn wederoptreden nadat hij eind september 2020 op training in de Westhoek door een auto van de weg werd gemaaid.
Er wordt gezegd dat je motor groter wordt eens je een grote ronde in de benen hebt
“Een specifieke opdracht kreeg ik toen van de ploegleiding niet”, herinnert hij zich. “Omdat we niet wisten hoe ver ik al stond. Toch heb ik in dienst van Mathieu van der Poel iets kunnen doen. Met onze kopman aan het wiel draaide ik als eerste de kasseitjes van Saint-Sauveur op. Op de top was ik al één van de laatste renners. Het licht ging helemaal uit. Net voor de helling hadden we met de ploeg, toen Mathieu was teruggekeerd na een lekke band, op kop gereden. Na die inspanningen was het bij mij over en uit.” Niet meer dan normaal, want het was van half september 2020, van het BK in Anzegem, geleden dat hij een rugnummer kon opspelden. Bij de aanrijding van 26 september 2020 was zijn linkerbeen zwaar gehavend en werd hij zes weken aan een ziekenhuisbed gekluisterd.
Sprintwaarde gestegen
Planckaert kwam sterk terug, boekte in de Ronde van Burgos zijn eerste profzege en haalde het einde van de Vuelta, zijn eerste grote ronde. Hij loodste Jasper Philipsen naar winst in de eerste etappe. “Dat was heel leuk, maar zelf winnen beleef je nog intenser”, geeft Edward Planckaert toe. “Al was het super om in een grote ronde met de ploeg meteen een etappe te winnen en daarin een aandeel te hebben. Dat is voorbij. Er wordt gezegd dat je motor groter wordt eens je een grote ronde in de benen hebt. Ik hoopte er toch iets meer van te voelen. Op stage trapte ik best goeie waarden. Inzake sprintsnelheid zette ik mijn persoonlijk record scherper. Dat schenkt vertrouwen. Ik kende bovendien een goeie winter, kwam niets tegen dat mijn voorbereiding onderbrak. Hopelijk kan ik zondag voor Tim Merlier mijn werk doen.” (HF)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
