Pierre Buyse blijft één met de Molenspurters

Pierre Buyse, die het voorbije jaar niet werd gespaard op privévlak, blijft leven voor de koers en dan vooral voor zijn ploeg De Molenspurters. “Na al die jaren ben ik nog altijd graag in de weer voor mijn ploeg en renners”, zegt hij.

Buyse heeft al veel wielerwatertjes doorzwommen, zoveel is zeker. “Van thuis uit kreeg ik de belangstelling voor de koers mee. Ik heb in mijn jonge jaren zelf nog gekoerst. Twee seizoenen zat ik in het peloton. Ik kende destijds ook de mensen van Sportverbond Meulebeke, dat de Omloop Mandel-Leie-Schelde organiseert.”

Een leven zonder koers kan ik me niet voorstellen

“In 1979 stond ik met Johny Soenens aan de wieg van De Molenspurters. Mijn compagnon bleef tien jaar bij de ploeg. Daarna begon hij in Aarsele met een semiprofessionele formatie voor beloften. Zelf heb ik altijd geopteerd voor een club waarbij je op elke leeftijd kan aantreden als renner”, vertelt Pierre.

Buyse heeft dit jaar heel wat jubileums te vieren. “Wielerploeg De Molenspurters bestaat veertig jaar. Zelf ben ik 30 jaar actief als voorzitter. Onlangs kreeg ik ook een medaille van de wielerbond voor mijn loopbaan van 35 seizoenen als afgevaardigde. De wielersport is en blijft de rode draad in mijn leven.”

Emotioneel moment

De ploegvoorstelling zondag in Meulebeke was een emotioneel gebeuren voor de alom gekende Meulebekenaar. Vorig jaar verloor hij zijn echtgenote Anita. Maar ondanks alles blijft hij de grote bezieler van de Meulebeekse wielerclub. “Het ging de voorbije maanden niet altijd even goed met mij, maar ik ga mijn ploeg niet in de steek laten. Een leven zonder de koers kan ik me niet voorstellen.”

Wie hem ook niet in de steek laat, is Jef Braeckevelt. De legendarische ploegleider, die Meulebeekse roots heeft, tekende net als de voorbije jaren met zijn vrouw present tijdens de ploegvoorstelling. Ook diverse afgevaardigden van de wielerbond zaten in de tribune.

Ook de renners blijven de weg vinden naar wielerploeg De Molenspurters. Buyse stuurt straks zo’n 80 renners – van miniemen tot eliterenners zonder contract – de baan op. Met een ruime delegatie aan aspiranten beschikt de traditionele wielerclub over een stevige basis.

Opmerkelijk is ook dat meervoudig Belgisch kampioene Marith Vanhove niet inging op een van de vele andere aanbiedingen. Afgelopen weekend voegde de Izegemse nieuwelinge in het Vlaams Wielercentrum Eddy Merckx in Gent de nationale titel individuele achtervolging toe aan haar palmares. “Het is mooi dat Marith blijft”, besluit Buyse. (MVH)

Simon De Keyzer: “Betere conditie dan vorig jaar”

Simon De Keyzer wil een stap vooruit zetten. “Ik beschik over een betere basisconditie dan een jaar geleden”, zegt de eerstejaarsnieuweling. “Mijn voorbereiding verloopt goed. Ik heb gebruik gemaakt van de oefenschema’s van de ploeg. Ik volg die echter niet tot in het detail. Het is ook zaak van er een individuele toets aan te geven. Hoe dan ook, ik heb al veel op de fiets gezeten. De fietstrainingen heb ik afgewisseld met een reeks andere sporten. Mijn conditie staat ook al goed op punt. Intussen is het al mijn vijfde of zesde jaar dat ik koers. Mijn probleem is dat ik niet goed in het peloton durf te rijden. Door een valpartij, waarbij ik overkop de struiken invloog, blijft nazinderen. Deze winter heb ik hulp gezocht bij een specialist die angsten wegneemt, en het loont. Ik ben mijn schrik aan het overwinnen.”

De Keyzer zit op internaat: “Ik volg elektriciteit-elektromechanica aan het VTI van Torhout, waar het mogelijk is om te trainen. Ik kan er op de rollen rijden. Er is voldoende tijd om me klaar te stomen. Wel mik ik niet op het voorjaar. Ik wil stap per stap groeien. Hopelijk kan ik enkele mooie prestaties neerzetten. Het zou moeten lukken om nu en dan bij de beste twintig te eindigen”, zegt Simon vol vertrouwen. “Een explosief type ben ik niet. Wat ik het liefst doe, is bergop rijden. Nu en dan zoek ik op training de Vlaamse Ardennen op. Het zou niet slecht zijn om ook in die buurt eens te gaan koersen. Ik denk dat ik er beter tot mijn recht zal komen dan op vlakke wegen.” (MVH)

Robin De Decker: “Ik ben sterker aan het worden”

Robin De Decker heeft tijdens de voorbereidingsperiode op geen inspanning gekeken, zo blijkt. “Als ik dit keer gespaard kan blijven van tegenslag, dan moet ik een stuk beter voor de dag kunnen komen dan vorig seizoen”, stelt de eerstejaarsjunior.

“Voor Nieuwjaar zat ik vaak op de mountainbike. Nu en dan deed ik een sessie op de rollen. Sinds enkele weken werk ik ook de clubtrainingen af. Het gaat nu goed. Het is mijn derde jaar als renner. Ik voel me steeds sterker en beter worden. Hopelijk rendeert mijn trainingswerk”, zegt Robin.

“Vroeger speelde ik voetbal. De overstap naar de wielersport was niet gemakkelijk. Het was zoeken en tasten. Mijn gebrek aan ervaring speelde me parten. Dit jaar hoop ik mijn wedstrijden te kunnen uitrijden. Als dat lukt, moet ik gelanceerd zijn. Eind vorig jaar kwam ik stilaan op toerental”, blikt De Decker terug. “Ik hoop dat ik nu in het voorjaar op mijn elan kan doorgaan. Maar dan mag er niets fout gaan. Vorig jaar brak ik tijdens een sportles mijn been. Zes weken stond ik langs de kant, waardoor mijn eerste seizoenshelft om zeep was. Ik moest ongeveer van nul herbeginnen. Pas tijdens de zomer beschikte ik weer over goede fundamenten”, zucht Robin. “Ik wil dit jaar ontdekken tot wat ik in staat ben. Welk type renner ik ben, kan ik moeilijk zeggen. Wel heb ik een voorkeur voor lastige wedstrijden. Misschien ligt daar mijn toekomst? Ik kijk uit naar de seizoensstart”, besluit de Tieltenaar. (MVH)

Michiel Desnoeck: “Achterstand wegwerken”

De 19-jarige Michiel Desnoeck begon pas vorig seizoen te koersen. “Ik mag de lat dan ook niet te hoog leggen. Als ik vooruitgang boek, zal ik tevreden zijn”, zegt hij. “Vorig jaar ben ik er nog niet in geslaagd om wedstrijden uit te rijden. Ik weet dus wat mij te doen staat. Gelukkig kan ik terugvallen op een goede aanloop naar het nieuwe seizoen. De voorbije weken en maanden zat ik regelmatig op de mountainbike. Ik heb enkele strandraces afgewerkt. Het resultaat was niet belangrijk. Ik startte voor de fun en wilde mijn basis wat verbreden”, meent Michiel.

“Ik besef dat ik nog altijd een achterstand heb ten opzichte van mijn leeftijdsgenoten. Voor mijn wielerhoofdstuk begon, had ik nooit gesport. Het is logisch dat ik nog wat tekort kom. Ik trek me op aan de kleine lichtpuntjes op het einde van vorig seizoen. Ik beschik wel over behoorlijk wat kracht. Wellicht kan ik op termijn een hardrijder worden. Een sprinterstype ben ik niet. Al is het natuurlijk wel nog even afwachten hoe ik evolueer. Ik bekijk het van seizoen tot seizoen. Ik koers voor mijn plezier en probeer mijn ploegmaats zo goed mogelijk te helpen. Al wat ik meer kan doen, is mooi meegenomen.” Desnoeck combineert sport met zijn studie autotechnologie aan VIVES. “Het is onmogelijk om elke week evenveel te trainen. Nu de examens voorbij zijn, heb ik meer tijd om te trainen. Ik hoop met een goede conditie aan de start van mijn eerste wedstrijd te staan”, aldus Michiel Desnoeck. (MVH)