Nick Van de Kerckhove zal er niet rouwig om zijn wanneer 2018 zijn laatste adem uitblaast. In deze mag hij het ondubbelzinnig over een annus horribilis hebben.
Emma Claessen, zijn Turnhoutse vriendin, werd levensbedreigend ziek, onderging een heel zware operatie en moet nog revalideren tot eind februari, maar alles komt goed en dat is een opsteker van jewelste die de toon moet zetten voor een veel beter 2019.
Vijfmaal top tien
“Het is klein bier in vergelijking met wat Emma overkwam, maar mijzelf ging het ook niet altijd voor de wind”, zucht Nick. “Tijdens de zomer zat ik opgescheept met een hardnekkige bacterie die mijn voorbereiding op de winter danig in de war stuurde. Goed dat ik op beroepsvlak een drukke zomer kende, als tuinaanlegger bij Bart Defever in Beernem. Maar ook daar kwam een einde aan, want die firma houdt op te bestaan. Vanaf 3 januari kan ik wel aan de slag bij de gemeente Wingene, mijn tweede gunstig kantelmoment naar volgend jaar toe.”
“Terugvechten is een gewoonte geworden”
In weerwil van al die beslommeringen maakte Nick toch nog iets van zijn herfst en winter in het veld met vijf topvijfplaatsen: Steenhuffel (tiende), Knesselare (zesde) en achtste in Moerkerke, Brakel-Elst als in Zarren. “Een top tien is ook mijn ambitie in mijn halve thuiscross op tweede kerstdag in Beernem”, blikt Nick vooruit. “Ik zou een gat in de lucht springen indien ik daar een eerste keer voor een top vijf in aanmerking kom. maar ik besef dat dit allicht te hoog zal gegrepen zijn. 18 dagen later is er het kampioenschap van België, mijn eerste bij de elite zonder contract. In Kruibeke wil ik er alles aan doen om niet gedubbeld te worden, in dat geval kan een top tien in mijn categorie niet verweg zijn.”
West-Vlaamse titels
“Inderdaad, waar is de tijd dat ik in een kampioenschap van België zoveel hoger mikte en als 12-jarige aspirant in Zelzate zelfs op het hoogste schavotje van het podium stond”, herinnert Nick zich heel graag. “Het was de aanzet van enkele mooie seizoenen als tiener en toen dacht ik dat ik het als veldrijder ver zou schoppen. Ook als tweedejaarsjunior behoorde ik tot de beteren, maar geen enkele nationale selectie viel mij te beurt en dat ligt mij nog altijd zwaar op de lever.”
“Toch blik ik positief vooruit met twee nadrukkelijke doelstellingen: eens een B-cross winnen en kampioen van West-Vlaanderen worden bij de elite zonder contract, zodat ik vanaf de aspiranten in alle categorieën de provinciale titel heb veroverd”, besluit Nick Van de Kerckhove. (Bernard Callens)
Veldrijden
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier