Maarten Himpens dan toch niet gestopt

Met de herfst voor de deur nadert ook stilaan het einde van het wegseizoen. Maar de wielerliefhebber hoeft natuurlijk niet te treuren. Afgelopen weekend werden al de eerste veldritten in ons land gereden en ook de beachraces komen eraan. En dan begint het ook bij Maarten Himpens (32) wat meer te kriebelen. Al meer dan tien jaar maakt de Oostduinkerkenaar het strand onveilig en dat zal dit najaar niet anders zijn.

Begin maart zag het er nochtans naar uit dat we Maarten Himpens dit seizoen niet meer in een koerstenue zouden kunnen bewonderen. Toch zeker niet in competitieverband. Er kwam namelijk heel wat bij in het leven van de 32-jarige wielrenner. Samen met zijn broer ging hij de beenhouwerij en vleesversnijderij van zijn vader overnemen (Firma Himpens), zijn vrouw had pas haar eigen zaak opgericht (Centrum ViZiT in Veurne) én hij mocht een tweede kindje verwelkomen. Van koersen of trainen zou niet veel meer in huis komen.

“Na een goede maand had ik het zo’n beetje gezien met al dat rusten”

“Dat is wat ik ook dacht”, bekent Maarten. “Na de beachrace in Knokke-Heist heb ik mijn fiets aan de haak gehangen, maar lang is die daar eigenlijk niet gebleven. Na een goede maand had ik het zo’n beetje gezien. Je voelt je niet langer fit, je zit geen 100 procent in je vel, je ziet de kilo’s erbij komen…. Dus ben ik weer beginnen fietsen. Zeker niet dagelijks of met een uitgewerkt schema, daar was gewoon geen tijd voor. Ik probeerde wel geregeld mee te rijden met een toeristenbende uit Oostduinkerke en die gaven serieus gas. Dat was echt trainen op de limiet, bijna gelijk aan een kermiskoers”, grijnst de Oostduinkerkenaar.

Het was uiteindelijk zijn ploegmaat Siel Beghin die hem overtuigde om weer een rugnummer op te spelden. “Ik ben ook ploegleider van het Moeder Lambik Beachraceteam en probeer onze renners zo goed mogelijk te ondersteunen en advies te geven, zowel voor de strand- als de wegraces. Hoe ze moeten trainen, tips over het materiaal, de tactiek in de koersen…”, vertelt Himpens.

“Siel begon daarna serieus aan te dringen om hem ook ín de koersen te helpen. En of ik me nu verrot rijd bij de wielertoeristen of in een koers bij de elite zonder contract, het komt eigenlijk op hetzelfde neer, hé. Dus dacht ik: waarom niet? Ik was er niet echt op voorbereid, maar mijn eerste wedstrijd is eigenlijk serieus meegevallen en Siel was supercontent dat hij kon uitrijden. Op die manier heb ik niet lang kunnen genieten van mijn wielerpensioen”, lacht Himpens.

In functie van team

En dus is de ervaren rot zich weer aan het klaarstomen voor een nieuwe winter in het zand, al meer dan tien jaar zijn geliefkoosde terrein. Al zal hij dit seizoen wel met een andere instelling aan de start verschijnen. “De voorbije seizoenen ging ik naar elke wedstrijd met de ambitie om mee te strijden voor de overwinning. Dat zal nu niet meer het geval zijn. Je kunt ook niet verwachten dat je met een derde van de trainingsarbeid hetzelfde resultaat zal behalen. Ik ga natuurlijk wel voor het maximum. Ik heb mijn ervaring, een jarenlange basis en zal proberen om met enkele gerichte trainingen per week nog een degelijk niveau te halen.”

“We zijn met slechts negen renners, maar het is een echte vriendenbende. Niet de absolute toppers, maar in blok kunnen we sterk voor de dag komen”

“Maar het ploegbelang komt nu op de eerste plaats! We zitten met enkele heel talentvolle renners. Siel Beghin liet al enkele veelbelovende dingen zien. Cédric Defreyne heeft een enorme motor, maar mist nog wat ervaring. We hebben Robban Vermeulen bij de juniores, Terry Fremineur is Belgisch kampioene bij de vrouwen…. We zijn met slechts negen renners, maar het is een echte vriendenbende. Niet de absolute toppers, maar in blok kunnen we sterk voor de dag komen. Ik zal meer een ondersteunende rol vervullen, maar zal daar met volle teugen van genieten!” besluit Maarten Himpens. (Beau Vandevyvere)