Kenny Constant: “Nog beter doen dan in 2018 is niet helemaal uitgesloten”

Kenny Constant beleefde nooit een betere prille lente als dit jaar. Het zat er meer dan wat aan te komen na een perfecte winterse voorbereiding met de uitzonderlijk milde weersomstandigheden als natuurlijke bondgenoot.

Vooral tijdens de twee laatste weken van februari deelde hij – dagdagelijks sofamaker bij Leda in Torhout – zo in dat hij zijn staat van paraatheid extra kon opvijzelen. En of dat rendeerde… Wat een verschil met een jaar geleden. Ook toen had hij er nochtans een vrijwel rimpelloze winter opzitten en werd hij meteen tweede in het clubkampioenschap. “En toen kwam Murphy op de proppen”, herinnert Kenny zich niet graag.

Mijn vroege lente, die in 2018 helemaal in rook opging, is nu al beter en ik weet van mezelf dat ik een genadige conditie langdurig kan aanhouden indien ik van fysiek of materieel leed gespaard blijf

“Tijdens de aansluitende werkweek stootte ik de linkerknie tegen een vrachtwagen en de pijn was nauwelijks te harden. Ik wilde evenwel niet kleinzerig zijn en dus trainde en koerste ik gewoon verder alsof er geen vuiltje aan de lucht was. Aan de lucht niet, aan een knie helaas wel. In Gent-Staden koerste ik louter op kracht uit het rechterbeen. Een scheurtje in de patellapees van de linkerknie speelde almaar meer op. Ik mocht vier weken niet trainen en nam daarna, ongeduldig als ik was, de draad te heftig herop met een blessure in de hamstring voor gevolg. Een weekend zonder competitie en ingewonnen advies deden mij inzien dat koersen veel meer is dan louter fietsen. Heilzame massages en gerichter trainen deden wonderen.”

Kentering in mei 2018

Inderdaad: vanaf mei voltrok zich de kentering, eerst nog met bescheiden top tien plaatsen maar gaandeweg klom Kenny almaar hoger op de uitslagenladders en finaal realiseerde hij een dot van een seizoen, bekroond met vijf zeges (waarbij één in Oostende op zijn 25ste verjaardag), dubbel zoveel podiumplaatsen en een zevenvoud aan top tienen.

Kenny houdt hout vast, zodat hij de huidige omstandigheden kan consolideren. “Ik werd eind februari clubkampioen en de zondag daarop tweede in Maldegem-Kleit na de hoog ingeschatte en ook al 27-jarige Amerikaan Eamon Lucas, die voor Shifting Gears rijdt”, recapituleert hij. “Tweemaal een podium, daar kon ik een jaar geleden enkel maar van dromen. Ik wilde daar vorige zondag in Haringe een vervolg aan breien, maar vond het in het stormweer te gevaarlijk om een zware valpartij en een langdurige blessure te riskeren. Je moet niet zoeken wat al zo vaak op je is afgekomen.”

Twee keer koers

“Komend weekend rij ik op zaterdag voor eigen volk in Ichtegem en ‘s anderendaags in Meulebeke”, meldt Kenny. “Volgens de aard van het parcours ligt de tweede opdracht mij beter dan de eerste. Een sant in eigen land zal mij wel niet weggelegd zijn, al weet je maar nooit. In Meulebeke daarentegen ben ik altijd op mijn best.”

“In 2019 beter doen dan in 2018 zal niet evident zijn”, blikt de Ichtegemse eliterenner zonder contract nog verder vooruit. “Toch is het niet helemaal uitgesloten. Mijn vroege lente, die in 2018 helemaal in rook opging, is nu al beter en ik weet van mezelf dat ik een genadige conditie langdurig kan aanhouden indien ik van fysiek of materieel leed gespaard blijf. Ik zie het helemaal zitten, temeer ik bij Deerlijk van een wendbaar collectief deel uitmaak”, besluit Kenny Constant.