Momenteel vindt in Frankrijk de Boucles de la Mayenne plaats, een UCI Pro-rittenkoers. Tien jaar geleden behaalde Eliot Lietaer (33) er zijn eerste en enige zege als prof. Anno 2024 is geen wielrenner meer.
Op 7 juni 2014 won Lietaer, bezig aan zijn derde campagne bij Topsport Vlaanderen-Baloise, de tweede etappe in de Boucles de la Mayenne met aankomst bergop in Montaigu. Ploegmaat Tom Van Asbroeck en de Fransman Stéphane Rossetto vervolledigden het podium. De piepjonge Mathieu van der Poel, 19 jaar op dat moment, eindigde op de 15de plaats. “Het was mij zelf volledig ontgaan dat dit al tien jaar geleden is”, lacht Lietaer wanneer we hem aan de lijn krijgen. “Die etappe, de koninginnenrit van de Boucles de la Mayenne, was één van mijn betere dagen op de fiets. Halverwege de rit zat er een steile klim. Onder aanvoering van Preben Van Hecke, wegkapitein bij Topsport Vlaanderen-Baloise, hadden we beslist om daar eens door te trekken. Dat is gelukt, want het peloton lag in verschillende stukken. Er zat wel nog een kopgroep met vroege vluchters voorop. Ik zei tegen Preben dat ik de benen had om te winnen, waarop hij antwoordde: als je de benen hebt, moet je maar naar de kopgroep rijden. Dat heb ik dan ook gedaan. In de finale moesten we drie keer over de slotklim en kwam het peloton terug, terwijl ik al 50 km voorop had gereden. De benen bleven echter goed. Op vijf km van de finish demarreerde ik weg en reed ik solo naar de streep. Een leuke anekdote: Johan Le Bon, een generatiegenoot van mij met wie ik bij de junioren nog vaak had gekoerst, trok in de achtervolging op mij, maar ik wilde koste wat het kost vermijden dat hij me terugpakte. Ik ben voorop gebleven. Aan de finish had ik misschien 20 of 25 meter over op de groep.”
Elf jaar prof
Lietaer was elf seizoenen prof, van 2012 tot en met 2022. We vragen hem wat zijn mooiste moment is. “Ik ga José De Cauwer citeren: win maar eens een koers. Voor mij is die etappe in de Boucles de la Mayenne dus een hoogtepunt, want er zijn veel renners die nooit een koers winnen. Daarnaast mocht ik in 2016 ook mee naar het EK op de weg in Plumelec. Dat was een mooie appreciatie van de toenmalige bondscoach, Kevin De Weert. Daarnaast eindigde ik een keer of tien, vijftien (elf keer, red.) in de top tien van een rittenkoers. Dat kunnen weinig renners voorleggen.”
Eind 2022 kwam de profcarrière van Lietaer heel abrupt ten einde, toen zijn ploeg B&B Hotels geen nieuwe sponsor vond en besloot te stoppen. “Een donderslag bij heldere hemel was dat, want ik was al in volle voorbereiding op het nieuwe seizoen”, herinnert de Kortrijkzaan zich. “In december kreeg ik via een Zoom-meeting te horen dat de ploeg ermee stopte. Toen was het paniek. Ik ben met mijn manager volop op zoek gegaan naar een nieuw team, maar heb daarna snel de knop omgedraaid. In 2023 nam ik een sabbatjaar om alles eens op een rijtje te zetten. Ik heb gereisd en tijd gemaakt voor zaken waarvoor ik tijdens mijn carrière geen tijd had. Sinds januari 2024 werk ik bij het bedrijf van mijn vader, die al 35 jaar Flich verkoopt, een metaalreiniger én een uitstekend product om al uw inox te reinigen: dampkappen, kranen, bad, toilet… Hij is de perfecte leermeester voor mij. Eind dit jaar gaat hij definitief met pensioen. Het is de bedoeling dat ik zijn werk overneem.”
Fietsen en lopen
Intussen blijft Lietaer actief, maar niet meer op zijn niveau van vroeger. “Ik ben al mijn hele leven voldoende ijdel om fit te blijven en een goede gezondheid te hebben. Als ik één keer per week kan fietsen, ben ik tevreden. Als ik twee keer per week kan fietsen, ben ik heel tevreden. En tussendoor probeer ik ook af en toe te gaan lopen.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
