“Het zou op het EK wel eens prijs kunnen zijn”

Gisteren betwistte Ann-Sophie Duyck de tijdrit op het WK in Imola. Morgen zijn in de wegrit met Valerie Demey, Jesse Vandenbulcke en Julie Van De Velde drie West-Vlaamse meisjes aan zet, terwijl er bij de heren geen enkele provinciegenoot de selectie haalde. En er is nog meer talent op komst. Daarbij twee namen om absoluut te onthouden: Shari Bossuyt (20) uit Bellegem en Marith Vanhove (17) uit Izegem. Op het EK op de piste voor junioren en beloften zouden er wel eens heel wat medailles uit de lucht kunnen vallen…

Shari Bossuyt is aan haar tweede campagne bij de dames elite bezig. Haar trainer sinds de junioren, Etienne Borgonjon, zag haar vooral tijdens de lockdown veel sterker worden. “Ze heeft eerst goed gerust en kon daarna stap voor stap opbouwen, iets waar ze niet vaak de kans toe krijgt. Dat ze dinsdag in Anzegem zo sterk voor de dag kwam en in de finale nog naar D’hoore en Kopecky kon rijden, was voor mij dan ook geen verrassing. Op het EK voor beloften in Plouay had Shari al heel mooie resultaten neergezet. De tijdrit op een lastig parcours (waarin Bossuyt vijfde werd, red.) had al getoond dat ze een stap vooruit heeft gezet, iets wat we op tests ook al hadden gezien.”

Bommeke

Marith Vanhove brak eind augustus helemaal door met haar zilveren medaille op het EK op de weg voor junioren in datzelfde Plouay. De Izegemse wordt op de Topsportschool in Gent al anderhalf jaar begeleid door Kristof De Baets. “Toen ik haar trainer werd, combineerde ze al piste en weg. Op de piste had ze nog wel wat te leren, maar op de weg zag je al vlug dat ze een explosief bommeke is. Dat is intussen ook op de piste duidelijk geworden. We waren ook heel benieuwd naar haar overstap van nieuwelingen naar junioren. We twijfelden of ze een pure sprintster voor op de piste was of ze ook op de weg haar streng kon trekken. Maar Marith neigt nu toch veel meer naar dat laatste. Dat is ook de weg die ze zelf uit wilde en op vlak van training zetten we daar dan ook op in.”

“Als Shari de komende jaren blijft groeien, zal ze op termijn tegen het niveau van D’hoore en Kopecky aanleunen”

Deze zomer won Marith Vanhove, die sinds dit jaar net als Bossuyt deel uitmaakt van een Nederlandse ploeg, als eerstejaarsjuniore meteen ook twee wedstrijden bij de elite, telkens na een indrukwekkende sprint. “De waarden die Marith haalt, liggen hoger dan heel wat elitedames”, stelt ook De Baets vast. “In die twee wedstrijden waren Jolien D’hoore en Lotte Kopecky er natuurlijk wel niet bij, maar wat ik vooral belangrijk vind, is dat ze ook aanvallend koerst. Ze stopt zich niet weg achter haar spurt. Ze maakt mee de wedstrijden en daar hamer ik ook op.”

Ook Nicky Cocquyt, bondscoach van de Belgische junioren, is onder de indruk geraakt. “Marith is echt heel rap. Dat bewees ze al met haar nationale records, maar ook op internationaal niveau. Ik denk dan aan de meeting van afgelopen winter in Apeldoorn, terwijl ze zich daar niet eens specifiek op had voorbereid. Ze is dus echt intrinsiek snel.”

Medailles in Fiorenzuela

Van 8 tot en met 13 oktober vinden in het Italiaanse Fiorenzuela d’Arda de Europese pistekampioenschappen voor junioren en beloften plaats. Voor Bossuyt volgt een maand later, van 11 tot en met 15 november, ook nog het EK piste voor elite in het Bulgaarse Plovdiv. Bossuyt was in het verleden al goed voor zes medailles op internationale pistekampioenschappen, maar goud zat er nog niet in. Als juniore behaalde ze in 2018 zilver op het EK afvalling, zilver op het EK scratch, zilver op het EK omnium en brons op het WK puntenkoers. Als belofte was ze in 2019 goed voor brons op het EK puntenkoers en brons op het EK afvalling. “Als Shari deze lijn kan doortrekken, zou het in Fiorenzuela wel eens goed kunnen uitvallen”, denkt Borgonjon.

Voor Vanhove wordt Fiorenzuela haar eerste internationale afspraak op de piste. Ze zal er aantreden op de 500 meter, de ploegkoers en de ploegenachtervolging. “Puur individueel gezien beschikken we met België over heel sterke dames, maar ik vind het altijd moeilijk om uitspraken over medaillekansen te doen”, geeft Cocquyt aan. “We kunnen onmogelijk de concurrentie inschatten, zeker in dit speciale jaar. En wat ik ook wil benadrukken: in België stomen we de jeugd klaar voor de toekomst. We willen dat ze goed zijn, maar het is niet de bedoeling om nu al top te zijn. Dat zie je bij andere landen wel, zeker in het Oostblok. Dat is een keuze die wij bewust gemaakt hebben en pas later moet renderen.”

Mooie toekomst

Borgonjon stelt vast dat de combinatie tussen weg en piste voor Bossuyt goed werkt. “Net zoals bij Jolien en Lotte dus. Zij hebben de voorbije jaren het pad geëffend voor de jeugd en hen getoond dat het mogelijk is. Zo is Shari naar een prima renster aan het evolueren. Als eerstejaars liet ze in 2019 al enkele flitsen zien, ook al viel dat toen niet zo op. Nu is ze nog wat sterker geworden. Vroeger zou ze de sprint voor de derde plaats afgewacht hebben, maar op het BK reed ze in de finale zelf naar de twee koploopsters toe. Ze staat meer en meer haar mannetje. Shari heeft het voorbije jaar ook veel aan maturiteit gewonnen. Voeding, training… Op dit moment valt er heel weinig op aan te merken. Als Shari de komende jaren kan blijven groeien, zal ze op termijn tegen het niveau van D’hoore en Kopecky aanleunen. Daar ben ik van overtuigd, want ze is nog altijd heel jong.”

Het is echter nog veel te vroeg om de toekomst te voorspellen, zeker in het geval van de 17-jarige Vanhove. “Het gaat heel snel”, vindt De Baets. “Vorige winter heeft ze enkele Belgische records op de piste verbroken. Dat hadden we niet verwacht, want bij de nieuwelingen en junioren rijden ze nog met een vast verzet. Het is moeilijk om voorspellingen te doen, maar ik wil haar vooral niet te veel druk opleggen. Ze is ook pas eerstejaars. In 2021 kan ze misschien eens een Nations’ Cup-wedstrijd meerijden. En er is het WK in eigen Vlaanderen. Ik heb het al een paar keer laten vallen. Dat wordt een mooie kans voor haar.”

Twee opties voor Vanhove

Vanhove heeft twee opties, benadrukt Cocquyt. “Ofwel gaat ze voluit voor de sprintnummers op de piste, maar dat vraagt een specifieke opoffering waarbij de weg is uitgesloten. En dus kiest ze voorlopig om zich op de langere nummers en de weg te focussen. De sprint neemt ze erbij, alleen omdat ze zo snel is. Op termijn wordt die combinatie sowieso moeilijker. Op de weg zal ze geen klimster worden, maar klassiekers liggen binnen haar mogelijkheden. Het enige wat we niet weten, is hoeveel progressiemarge ze nog heeft. Dat kan niemand voorspellen.”